اعدام ضربدر سه یا زندگی ضربدر بی نهایت؟!
کامبیز نوروزی، حقوقدان در یادداشتی تلگرامی با عنوان «اعدام ضربدر سه یا زندگی ضربدر بی نهایت، کدام بهتر است؟» نوشت:
در این چند روز آقای سخنگوی قوۀ قضائیه تلاش کرده است صحت و درستی حکم اعدام سه جوان را توضیح دهد . اما نشد ؛ توضیحات مؤثر نبود و نتوانست اثری بر طیف متنوع و گستردۀ منتقدان و مخالفان اعدام آنها بگذارد . ظواهر امر حکایت از آن دارد که افکار عمومی نه تنها اقناع نشده است که آن سه جوان مستحق اعدامند، بلکه حتی در مورد جرم انتسابی به آنها هم دچار ابهام است.
تصور نکنید آنها که منتقد یا مخالف اعدام این سه جوان اند، معتقد به حمایت از جنایت و جنایتکارند یا همۀ آنها وسیله ای برای مخالفت سیاسی پیدا کرده اند؛ خیر؛ اکثریت بزرگ آنها به اقناع نرسیده اند که آیا جنایتی رخ داده است یا نه و اگر آنها جرم و جنایتی کرده اند، چه بوده و مجازاتش طبق قانون قطعاً باید اعدام باشد یا کیفری دیگر؟ آیا متهمان توانسته اند در دادگاه از حقوق دفاعی خود بهره مند باشند یا نه ؟ و…
از مهمترین اهداف مجازاتها تولید احساس امنیت و عدالت در جامعه است . اینکه مردم بدانند و باور بیاورند که ترازوی عدالت ، که هنور دیجیتالی نشده و دو کفّه دارد ، متوازن است و قانون و عدالت و انصاف ارمغان می کند. وقتی جامعه از اجرای عدالت و قانون اقناع نشود ، مجازات را به حساب مجازات نمی گذارد. لابد یک جای کار می لنگد.
دادگاه متهمان علنی نبوده و افکار عمومی چیز زیادی نمی داند جز آخرین کلمۀ پرونده: اعدام. ظاهر این کلمۀ پنج حرفی شاید ساده باشد، اما کلمۀ هولناکی است. چیز ساده ای نیست؛ اعدام. نمی شود به سادگی و آسودگی با این کلمه، که مهر باطل بر شناسنامۀ یک انسان می زند کنار آمد.
خبرهایی از دسترسی وکلای سه محکوم به اعدام به پروندۀ انها منتشر شده است. آنها گفته اند در حال تنظیم لایحه برای تقاضای اعادۀ دادرسی اند. خبرگزاری میزان بعد از ظهر روز چهارشنبه 25 تیرماه اعلام کرد هنوز درخواستی از سوی وکلا دریافت نشده است. تا امروز، پنجشنبه، هنوز خبر تازه ای نشده است. همین موجب ادامۀ حرف و حدیثهای مربوط به این حکم است.
هر انتقادی به نفس مجازات اعدام باشد، در هرحال فعلا در قوانین ایران این مجازات وجود دارد. بحثی نیست که اگر واقعاً کسی مستحق اعدام است، بعد از اثبات جرم دریک رسیدگی عادلانه محکوم شود و طبق قانون کیفر بیند. اما حالا که پرسش های بی پاسخ بسیارند، راه درست تر آن است که سریعتر دستور توقف اجرای رأی صادر شود و بگذارند اعادۀ دادرسی انجام شود. متهمان از حقوق دفاعی خود بهره مند شوند. اطلاعات به شکل بی طرفانه و دقیق به افکار عمومی رسانده شود. آنگاه به آنچه مطابق با قانون و عدالت است حکم دهند.
وقتی بحث از اعدام است و موضوع اینقدر مورد حساسیت افکار عمومی در روز تعطیل و ساعتهای غیراداری هم می توان دستور توقف اجرای رأی داد.
انتهای پیام