ادعایی درباره‌ی بذرپاش
«علی شریفی زارچی» عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه صنعتی شریف در یادداشتی با عنوان «اسناد یک تقلب» در سایت روزنامه دانشگاه شریف که زیر مجموعه سایت اصلی دانشگاه است ادعاهایی را مطرح کرده است که در پی می‌آید:
امروز در خبرها آمده بود که یک حساب توییتر موارد گسترده‌ای از دزدی ادبی (Plagiarism) را در پایان‌نامه مهرداد بذرپاش گزارش کرده است.
به عنوان یک پژوهشگر که در کنار سایر پژوهشگران کشور، حفظ و صیانت از اعتبار علمی کشور را وظیفه خود می‌داند و همچنین به عنوان یک عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف که نام آقای بذرپاش بدان گره خورده است (با وجود آن که پایان‌نامه مذکور در دانشگاه دیگری نوشته شده)، وظیفه خود دانستم که این موضوع را بررسی کنم.
متن پیوست، پایان‌نامه آقای مهرداد بذرپاش، نگارش شده در دیماه ۱۳۹۴ است که اینجانب از سایت ایرانداک دریافت کردم. کافی است در آن ثبت‌نام کنید و نام مهرداد بذرپاش را جستجو کنید تا کل پایان‌نامه را دریافت کنید.
این لینک مقاله دکتر علی منتصری است که در سال ۱۳۹۱ منتشر گردیده است.
از سطر سوم این مقاله «هر چند که فرمولاسیون و ساخت ۹۶ درصد داروها از نظر عددی..» تا یک پاراگراف مانده به انتهای مقاله «تحریمها و تغییرات نرخ ارز بنیان صنایع دارویی را به مخاطره انداخته است.» به طور صددرصد و بدون تغییر یک کلمه (صرفا با افزودن تیترهای میانی) از ابتدای بخش ۲-۱۳ صفحه ۷۱ تا تا سطر ششم صفحه ۷۵ یعنی حدود پنج صفحه متوالی کپی پیست شده است. متأسفانه هیچ ارجاعی به این مقاله وجود ندارد.
این لینک مقاله دکتر امیر هاشمی مشکینی است که در سال ۱۳۹۲ در روزنامه دنیای اقتصاد منتشر گردیده است.
دو سطر انتهایی صفحه ۱۷۰ «در اینکه امروز بخش دارویی و به ویژه واکسن عنوان زیرمجموعه کلیدی» تا انتهای صفحه ۱۷۱ صد درصد و بدون یک کلمه پس و پیش، کپی شده از اولین کلمه مقاله آقای مشکینی تا انتهای بخش اول مقاله ایشان، بدون هیچ گونه ارجاع است.
از سطر اول صفحه ۱۵۹ «لازم به ذکر است که موارد ذکر شده در بالا جزو اهداف میانی نظام دارویی می‌باشند.» تا قبل از بخش جمع بندی صفحه ۱۶۸ «سیاست مناسبی را با توجه به شرایط اقتصادی موجود اتخاذ کن (هاشمی مشکینی، ۱۳۹۲)» به طور کامل کپی-پیست مقاله آقای مشکینی است. جالب آن که در جمله آخر کلمه «کنند» به طور کامل کپی نشده! دادن ارجاع به مقاله ایشان به هیچ وجه زشتی دزدی ادبی (Plagiarism) را کاهش نمی‌دهد چون نقل قول کلمه به کلمه از متن دیگران صرفا در موارد کوتاهی که توجیه علمی دارد (مثل جملات تاریخی یا مواردی شبیه آن) با آوردن گیومه و تغییر فونت باید باشد به گونه‌ای که برای خواننده مسجل شود که متن کپی شده است، نه آن که ۹ صفحه پشت سر هم کامل کپی-پیست باشد.
این لینک مقاله دکتر سید محمدحسین عادلی، رئیس کل پیشین بانک مرکزی، است که در سال ۱۳۸۵ منتشر گردیده است. صفحات ۶۰ تا ۶۲ پایان‌نامه مذکور به طور روشن از کپی-پیست با تغییر این مقاله استفاده کرده بدون آنکه بدان ارجاع داده باشد.
با نگاهی به حساب توییتری مذکور می‌توانیم متأسفانه موارد گسترده‌ای از دزدی ادبی، حتی در «تقدیم» ابتدای پایان‌نامه را ملاحظه کنیم.
از همکاران گرانقدر تقاضا می‌کنم در برابر دزدی ادبی در کشور سکوت نکنیم.
- بیشتر بخوانید:
غلط املایی در عنوان پایان‌نامه «دکتر بذرپاش»
یادداشت انتقاد الیاس نادران به فرایند انتخاب بذرپاش
رئیس سابق شریف: هیچ هیات امنایی با بذرپاش تشکیل نشد
آیا بذرپاش گیت در راه است؟
در این مورد به‌خصوص، از آنجا که حرمت و اعتبار نام دانشگاه صنعتی شریف، حرمت و اعتبار نام بسیج دانشجویی شریف و هیئت امنای دانشگاه صنعتی شریف نیز در معرض خطر است، تقاضا دارم با صراحت مدافع حق و راستی و اخلاق علمی باشیم.
با احترام
علی شریفی زارچی
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه صنعتی شریف
پیوست (پایان‌نامه دکترای مهرداد بذرپاش)
انتهای پیام
همه ی موارد گفته شده رو دیدم. همه شون آدرس داشتن. فقط در کل مقاله ی 362 صفحه ای، دو تا حدود یک صفحه ای بود که آدرس نداشت. در ضمن توی مقاله آدرس دیگه ای غیر از اینایی که گفته شده نوشته شده؛ یا مقاله اشتباه نوشته یا اینایی که آدرس دادین بدون آدرس ذکر کردن.
میشه لطفاً نظرتون رو به صراحت بیان بفرمایید ، تا خوانندگان متوجه قضیه بشوند که ایشون تخلف کرده با خیر
ممنونم
اگرخلاف اقتصادی دارین بیچاره شدین!
انصاف کجارفت
بذرپاش دزده!؟
در این مورد خاص چون بررسی نکردم نمیتونم نظر بدم
ولی مگر غیر از اینه که پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری در ایران اکثرا کپی شده از مقالات و پایان نامه های دیگران هست
فقط اگر بخواهند مدارک دانشگاهی مسئولان رو بررسی دقیق کنن
به نتایج وحشتناکی خواهند رسید