اطلاعیه انجمن جامعه‌شناسی درباره لغو عضویت کامیل احمدی
متن اطلاعیه‌ی انجمن جامعه‌شناسی ایران درباره لغو عضویت کامیل احمدی را به نقل از وبسایت این انجمن می‌خوانید:
به نام خداوند جان و خرد
میثاق اخلاقی، اصل بنیادین و خدشه‌ناپذیر انجمن علمی، نهاد مدنی و به طور کلّی همۀ جامعه است. رعایت و ایفای اصول اخلاقی که حفظ و پاسداشت کرامت و امنیت انسانی مهمترین آنهاست نیز، وظیفه ای است بنیادی، که در وراء همۀ وظایف اجتماعی دیگر قرار دارد و التزام بدان برای هر عضو جامعه ضروری است؛ به همین دلیل نیز عدول از آن موجب واکنش اجتماعی نسبت به ناقضان قواعد اخلاقی می‌شود.
اخیرا در فضای مجازی اتهام‌هایی در رابطه با انجام آزار جنسی نسبت به همکاران زن در جریان انجام پژوهش‌های اجتماعی، علیه آقای کامیل احمدی عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران و دبیر گروه جامعه‌شناسی کودکی انجمن مطرح شده‌است.از همان ابتدای طرح این اتهام‌ها، هیات مدیره انجمن جامعه‌شناسی ایران به عنوان یک سازمان علمی و مدنی که نسبت به رعایت معیارهای اخلاق علمی و حرفه ای همواره حساس بوده، با دقت موضوع را پیگیری کرده و در جلسه یکشنبه 16 شهریور 1399 به این نتیجه رسیده است:
داوری نسبت به اتهام‌های مطرح شده مستلزم رسیدگی دقیق قضایی و یا مدنی است، با وجود این شواهد مطرح شده (روایت‌های آزاردیدگان، توضیح منتشر شده از طرف آقای احمدی و اطلاعات جنبی شماری از همکاران) حاکی از آن است که دستکم صورت‌هایی از سوءاستفاده از اقتدار جایگاه مدیریت پژوهش و روابط مبتنی بر اعتماد صورت گرفته که اخلاقاً بسیار مذموم است. این امر باعث آزار جنسی شماری از همکاران پژوهشگر جوان و نقض معیارهای اخلاقی در فعالیت‌های علمی پژوهشی شده است.
به همین دلیل، با توجه به اهمیت حفظ امنیت همه آحاد جامعه در برابر انواع تعرض‌ها و آزارها، و همچنین دور نگهداشتن محیط‌های همکاری علمی پژوهشی از انواع سوءاستفاده از قدرت و اقتدار، از جمله سوءاستفاده جنسی، انجمن وظیفه خود می داند نسبت به این مسأله بی تفاوت نباشد و در نتیجه، تا داوری نظام مند حقوقی یا مدنی که آقای احمدی هم از آن استقبال کرده است، عضویت ایشان در انجمن جامعه‌شناسی ایران لغو و به تبع آن از دبیری گروه جامعه‌شناسی کودکی نيز برکنار می‌شود.
ضروری است جامعه علمی و دانشگاهی نسبت به مسأله آزار جنسی حساسیت نشان داده و در راستای شناسایی ابعاد مسأله در انواع محیط های اجتماعی و چگونگی پیشگيری از آنها مطالعات و پژوهش‌هایی را در دستور کار قرار دهد. همچنین بر اساس مسئولیت اجتماعی، نسبت به ایجاد حساسیت در جامعه، آموزش و توانمندسازی کودکان و زنان، و حمایت از آسیب‌دیدگان برنامه هایی ارائه کند. از همه مهمتر، لازم است با تدوین منشور اخلاق حرفه‌ای علمی و پژوهشی و تصریح هنجارها و نابهنجاری های مربوط به روابط حرفه ای و مصادیق سوءاستفاده و آزار جنسی، به امن تر شدن محیط های علمی و پژوهشی کمک و با تخلفات با قاطعیت برخورد شود.
انجمن جامعه‌شناسی ایران از هر نوع همکاری با سایر انجمن‌های علمی، انجمن‌های حوزه عمومی و نهادهای قانونی در راستای تحقق این موارد استقبال می‌کند.
انجمن جامعه‌شناسی ایران
20 شهریور 1399
انتهای پیام
