ما و سرمایه‌ای که سوزاندیم

سلمان کدیور در یادداشتی تلگرامی با عنوان «ما و سرمایه‌ای که سوزاندیم» نوشت:

زنان با عقاید و پوشش های متفاوت، نقش بی بدیلی در پیروزی انقلاب اسلامی داشتند، اما پس از پیروزی، با قانون تعیین نحوه پوشش ، اولین گروهی بودند که از قطار انقلاب پیاده شان کردند.

اما به همین سطح هم متوقف نماند و خط کشی های تازه تحت عنوان حزب الهی، غیر حزب الهی، خودی، غیر خودی، مذهبی، سکولار، ارزشی، ضد ارزشی، ولایی و ضد ولایت، اصولگرا، اصلاح طلب، و… به جان اتحاد ملی تاریخی ایرانیان افتاد و سایر گروه های اجتماعی مردمی را از انقلاب محروم کرد. و به امروزی رسیده ایم که آن اختلاف سلیقه ها که با وحدت قلوب حول انقلاب، تجمیع یافته بودند از دست رفته و به گسست های قابل تحریک اجتماعی رسیده است.

ما با دست خودمان، بزرگترین سرمایه اجتماعی تاریخ ایران را سوزاندیم. چرا که در کل تاریخ، ما کمتر حادثه ای چون انقلاب اسلامی داشتیم که تمام مردم (نزدیک به 99 درصد آنان) با عقاید و زبان و فرهنگ و قومیت های مختلف زیر یک چتر واحد جمع شده باشند و شوربختانه، این بی تدبیری و تنگ نظری را به نام عمل به دین و شریعت سند زدیم در حالی که خداوند اختلاف و تکثر و گوناگونی را دوست دارد و از تفرقه بیزار است.

ما گوناگونی ها را محو کردیم و تفرقه را با دست خود، برساختیم و منتشر کردیم و همچنان از آن به نام مقدسات دفاع می کنیم.

هنوز دست از مرزکشی های اجتماعی میان مردمان خودمان برنداشته و توبه نکرده ایم. با اینکه آثار فاجعه آمیز آن را لمس کرده ایم.

از شریعت، که معنی شریعه، یعنی برکه زلال است، چماقی ساخته ایم و هرکس چون ما نیندیشید را می تارانیم. و مردم را میان اسلام یا سلیقه در پوشش، مخیر کرده ایم که یا این، یا آن. یا با مایی، یا بر ما.

و وای بر ما… که سوزاندیم خرمن کاشته های هزار و چند صد ساله را.

انتهای پیام