ایکاش سردار بخواند
عبدالحسین طوطیایی، پژوهشگر کشاورزی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «ایکاش سردار بخواند» نوشت:
فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی چندی قبل و در زمینه همکاری برای مقابله با گرانفروشی ها اظهار داشتند «برای هم‌افزایی ظرفیت‌های سپاه و بسیج و دستگاه‌های نظارتی و اجرایی در کنترل قیمت‌ها، قرارگاهی با حضور وزرای جهاد کشاورزی، صمت، دادگستری و دادستان کل کشور و همه دستگاه‌های نظارتی و امنیتی که در این مسئله درگیر هستند، تشکیل گردید».
مردم ما هرگز کتاب بی انتهای جان فشانی های هزاران از عزیزانشان در کسوت سپاه پاسداران در خلال هشت سال دفاع از آب و خاک خود را از لوح خاطر نمی برند. کتابی که برگ برگ آن با خون پاک دلاوران این سرزمین نگاشته و در بازخوانی آن ها نقش سپاس و چه بسا چین شرم بر جبین داریم. اما آیا از پس آن جنگ ویران کننده، طنین گام های همت و باکری ها و… برعرصه سرزمین ما بخوبی امتداد یافته است؟ بعد از آن کارزار هشت ساله و بیم یورش خصم نابکار و این بار از درون، ضرورت جهادی دیگر بار را می طلبید. جهادی به تعبیر پیامبر اکرم (ص) اکبر که به جای شمشیر آخته بر دشمن برون، بایستی به خود می پرداختیم. بدون تردید سپاه پاسداران نیز با آن کارنامه قدسی از خون و ایثار می توانست باز هم در این پیکار با نفس چه بسیار نقش آفرین باشند. مگر نه اینکه انقلاب اسلامی و نظام برخاسته از آن با پسوند ایران یعنی سرزمین و به تعبیر دیگر “آب و خاک” ما هویت و معنا می گیرد؟ همان خاکی که سلحشورانش درآن دفاع هشت ساله و در طول تاریخ کهن از آن صیانت و از یک وجب نیز نگذشتند.
در طول دهه های اخیر و به دلیل ناکارآمدی و غفلت در حفاظت این بار خصم نابکار با نمایی هم وطن و از درون، آب و خاک ما را نشانه گرفته است. دراین مدت هزاران هزار هکتار جنگل و مرتع، اراضی بی بدیل کشاورزی، منابع آب استراتژیک و تجدید ناپذیر و… از کیسه آیندگان سرزمین هزینه شده است. بدون تردید این امری نیست که از نگاه دیده‌بانان نستوه دفاع مقدس هم نادیده گرفته می شد. دیده‌بانانی که در دل دشمن از جان گذشتند اما نگاه از دشمن برنگرفتند. پرسش اینجاست که اگر آن متجاوزین به درون کشورمان ولو برای اندک زمانی می آمدند آیا بیش از آنچه خود بر سر دریاچه ها، رود ها ، میلیون ها هکتار جنگل، اراضی مرغوب زراعی و منابع آب های زیر زمینی و… آوردیم خسارت می زدند؟ ایکاش تنها به تصاویر کانون های بی نظیری از قبیل ناهار خوران استان گلستان و کلاردشت و… قبل و پس از این چند دهه نگاهی بیافکنیم تا بدانیم که چگونه در این جهاد اکبر شکست خورده ایم. آیا شگفت انگیز نیست که خاکی که به بهای خون پاک هزاران از همرزمان پرشمارتان از یغمای متجاوز در امان ماند را اینک به بهای اندکی تخریب و چه بسا صادر می کنیم؟ آن سلاله پاکانی که در دفاع مرز ها از دست دادیم کجا هستند که ببینند زیباترین تابلو های بی بدیل آفریدگارمان در طبیعت خشک کشورمان را چگونه به زباله دانی تبدیل کرده ایم؟
جناب سردار سلامی!
هنگامی که با خبر می شویم آن بجا ماندگان از لشکریان قدسی دفاع مقدس اکنون خود را در حوزه های مختلف مانند روش های پیشگیری یا درمانی کرونا و… یا که این بار برای امر گرانفروشی درگیر می نمایند چه بسا شگفت زده شویم. مگر ندیدیم که جلوه ای دیگر از آن ایثارگران این بار در لباس پزشکان و پرستاران چگونه جان شیرین خود در خدمت به بیماران و در ابتلای به کرونا از دست دادند؟ اطمینان داشته باشید در شاخه شاخه هایی از جامعه ما هنوز هستند آنها که از خود و به سودای بالندگی این کشور بگذرند. آنچه از فرزندان سپاهی خود کماکان انتظارمی رود باز هم صیانت از آب و خاک این کشور است که این بار آماج حملات دشمنان و یا نا آگاهان در درون این سرزمین قرار گرفته است. آنها که چون موریانه هر آنچه را داریم می جوند و یا به توبره ستورانی سودجو و یا مدیریتی ناکارآمد کشیده می شود. حملاتی که برای رصد آن ها حتی نیازی به دیده بان هم نداشته و کافی است که لختی به پیرامون خود نیک بنگریم. اگر هم که شما با متولیان کشاورزی و منابع طبیعی و دستگاه قضایی و… قرار است جبهه ای واحد تدارک ببینید ایکاش که در افزودن به توانایی های آنان در صیانت از وظایف حاکمیتی صیانت از آب و خاک باشد.
انتهای پیام
