کارنامه مردودی
علیرضا ايمانخانی، دانش‌آموخته علوم سیاسی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «کارنامه مردودی» درباره‌ی برنامه‌های صداوسیما به مناسبت دهه فجر نوشت:
مجموعه برنامه‌ای در صداوسیما و از شبکه یک رسانه ملی در حال پخش است به نام «کارنامه»، که در آن سعی میشود خاطرات زندانیان و دردکشیدگان زمان شاه را به تصویر کشیده تا مبادا شرایط بد اقتصادی جامعه موجب فراموش شدن تنگناهای سیاسی و فضای خفقان رژیم گذشته و جنایات ساواک گردد.
در یکی از این قسمت‌ها، مجری برنامه سراغ جواد منصوری، سفیر سابق ایران در چین و اولین فرمانده سپاه پاسداران رفته است. در حین بیان خاطرات از سوابق مبارزاتی و شکنجه، سوالاتی که ظاهرا فی‌البداهه به ذهن مجری برنامه می‌رسد از جناب منصوری بیان می‌گردد.
معمولا در قاموس برنامه‌های صداوسیما این سوالات به مثابه دادن پاس برای زدن آبشار از سوی سوال شونده است. مانند سوال‌هایی که در جریان برگزاری راهپیمایی‌های 22 بهمن پرسیده می شود و از شرکت کننده می‌پرسد «آیا شما را به زور به مراسم آورده‌اند؟»، «آیا شما برای شرکت در راهپیمایی سهمیه بنزین گرفته اید؟» و از این دست سوالات که جواب آن کاملا مشخص است و جالب اینکه هیچ وقت هم هیچ پاسخ زاویه‌داری شنیده نمی‌شود و این دقیقا بر خلاف عرف تمام رسانه‌های حرفه‌ای دنیاست که اختلاف سلیقه را ذات پرسش و پاسخ می‌داند.
حالا نکته جالب این است که سوالات مجری برنامه از جواد منصوری دقیقا سوالات رایج و معمولا خط قرمزی در جامعه است. که به زعم شنوده عجیب و دارای تازگی است. مانند این قبیل سوالات:
آیا تحریم و محاصره اقتصادی مردم ایران و اوضاع خراب اقتصادی برای مردم تا ابد دامه دارد؟
چرا بیشتر کشورهای دنیا با ما رابطه خوبی ندارند؟
چرا همسایگان ما از کشور ما دل خوشی ندارند؟
چرا انقلابی که با نوید آزادی آمد فقط در عرض چند سال تمام همراهان خود را تصفیه کرد و تمام امور در دستان شما مذهبی‌ها و روحانیون افتاد؟
یا این سوال که خوب کمونیست‌ها و توده‌ای‌ها خائن درآمدند چرا ملیون و لیبرال‌ها از کار برکنار شدند و هیچ وقت هم بازی داده نشدند؟
این سوالات و سوال‌های مشابه توسط مجری از جناب منصوری پرسیده شد و نکته عجیب پاسخهای بسیار غیر علمی و غیر منطقی و حتی غیر اخلاقی از سوی مهمان برنامه بود.
جوابهایی مانند بله مردم باید رنج بکشند و انقلاب یعنی همین و انتهای آن زمان نیز مشخص نیست.
یا احزاب و گروه‌های لیبرال حتی در صورت سلامت کامل سیاسی حق داشتن نهایت دفتر کاری را دارند به هیچ وجه حق نامزد شدن در انتخابات را ندارند.
یا بیشتر کشورهای دنیا از نظر سیاسی غیر مستقل هستند و ما مستقل هستیم و داریم تاوان آن را می‌دهیم.
حتی اشتباهات فاحش در مورد سیاست خارجی و اقتصادی، چین که خود ایشان سه سال سفیر ایران در این کشور بوده است. از دیگر پاسخهای عجیب مهمان برنامه بود.
فرض را بر این بگیریم که سوالات مجری محترم از پیش، طراحی شده و جهت تنویر افکار عمومی و مخصوصا نسل جوان و نوجوان بوده است ولی آیا پخش این پاسخهای غیر منطقی در مهمترین شبکه رساته ملی آنهم برای نسلی که به لطف جهانی سازی اطلاعات کاملا از شرایط، روز دنیا را وارد یک گاف و اشتباه بزرگ نیست؟
آیا نسل فعلی حق ندارد همان سوال حضرت امام را مطرح کند که بر فرض پدران ما با چیزی موافق بودند آیا نباید این سوال از نسل فعلی جامعه نیز پرسیده شود؟
آیا، اینکه بخش بزرگی از جامعه خود باید تصمیم بگیرند که تا ابد رنج حاصل از تحریم‌ها را تحمل کنند یا راه دیگری را انتخاب کنند حرف اشتباهی است؟
آیا واقعا بیشتر کشورهای جهان سر سپرده و غیر مستقل هستند و فقط ایران و کره شمالی و سوریه مستقل هستند؟
آیا اگر رژیم شاه با بستن فضای سیاسی و ندادن آزادی به احزاب و مطبوعات و نمایش برنامه های تکراری از رادیو و تلویزیون موجب بی اعتمادی مردم شده بود، مسولان فعلی شرایط بهتری را در امروز از این بابت رقم زده اند؟
واقعیت این است که یاید با مردم جامعه صادق بود و انتخاب خیلی از مصادیق را به عهده خود آنها گذاشت که قطعا بهترین ممیز و داور برای قصاوت خود مردم هستند نه مهمانان تکراری صدا و سیما!
انتهای پیام
خوب گفتن ،یک سوزن به خودت بزن ،یک جوالدوز به …….