مردان امید، زنان ناامید!

یاسمین طالقانی، انصاف نیوز: روز سه شنبه فراکسیون امیدی های مجلس جدید برای بار دوم به گرد هم جمع شدند و این بار نسبت به جلسه ی اول فضا رسمی تر و برنامه های پیش بینی شده جدی تر بود. در انتخابات هیات رییسه که برگزار شد ٢٣ نفر نامزد شدند.

در میان این تعداد کاندیدا نام 5 زن به نامهای پروانه مافی، پروانه سلحشوری، فریده اولادقبا، معصومه آقاپور و فاطمه سعیدی به چشم می خورد اما در میان منتخبان دیگر این اسامی نبود و فقط مردان بودند که به عنوان هیات رییسه ی موقت انتخاب شدند.

به سادگی نمی توان از کنار بی توجهی حاضران رای دهنده در این نشست نسبت به زنان عبور کرد. حضور 30 درصدی زنان در لیست امید درحوزه ی تهران هنوز در اذهان باقیست و پس از اعلام نتایج انتخابات این سوال از سوی برخی که هنوز در شوک رای ندادن منتخبان مرد به منتخبان خانم بودند مطرح شد که آیا آن 30 درصد تنها شعاری برای کسب آرای مردم بود و اکنون که قرار است در یک جمع اصلاح طلب به لیست دارای 23 کاندیدای هیات رییسه رای داده شود دیگر آن سهمیه که هیچ، حتی یک نفر هم اهمیتی ندارد؟

شکل گرفتن این تصور در ذهن حامیان اصلاحات به طور قطع نتایج خوبی به دنبال نخواهد داشت. تاسف بار تر اینکه در نشریه ی یکی از منتخبان که به عنوان هیات رییسه انتخاب شده اینگونه درباره ی خانم های کاندیدا شده برای حضور در هیات رییسه نوشته شد:

«به نظر مي‌رسد زنان فراكسيون اميد كه تشكيل‌دهنده ی فراكسيون زنان مجلس دهم نيز خواهند بود بيش از هر چيز از سهل‌انگاري خود ضربه خوردند و نتوانستند يك زن را به جايگاه هيات‌رييسه برسانند. زنان در جلسه ی ديروز اصلاح‌طلبان هيچ برنامه ی مشخصي براي اينكه تركيب مردانه هيات رييسه را برهم بزنند نداشتند و اين موضوع از كانديدا شدن همزمان چهار زن و عدم هماهنگي با سايرين براي راي دادن به زنان سبب شد تا زنان از دستيابي به جايگاه هيات‌رييسه باز ماندند».

به نظر می رسد منتخبان لیست امید در زمانی که هنوز نخستین جلسه ی رسمی مجلس دهم برگزار نشده است در تلاش برای نشان دادن اختلافات درون طیفی هستند که با شعار همگرایی در تضاد کامل است. گویی برخی منتخبان لیست امید، «امید» مردم را درک نکرده اند. تفاوت شعار با عمل متاسفانه در دومین نشست امید چنان خودنمایی کرد که بخشی از رای دهندگان را تا حدودی دلسرد کرد و «مردان» لیست امید اگر هر چه زودتر رفتار روز سه شنبه ی خود را جبران نکنند باید منتظر نمایان شدن تبعاتش در انتخابات بعد باشند که آن زمان پشیمانی دیگر سودی ندارد.

انتهای پیام