بر سر آیت الله لاهوتی چه آمد؟ (بخش هفتم)
به‌کوشش ناصر غضنفری، انصاف نیوز:
آقای مطهری گفتند که من احساس کردم اینها (نهضت آزادی‌ها) دارند امام را دوره می‌کنند و از همین حالا دارند امام را اداره و رهبری می‌کنند از این رو خواستم که رابطه امام را با اینها قطع کنم و امام به آنها وابسته نشوند که این برای انقلاب مضر است.
لذا امام از آنجا به مدرسه علوی شماره یک در خیابان ایران تشریف بردند و جریان تقریباً از دست اینها درآمد. خلاصه آقایانی که نشسته بودند گفتند حالا چه کار کنیم، امام دارد برای ایشان حکم می نویسد؟!
آقای مطهری فرمودند یکی از شماها مسئولیت کمیته‌ها را بپذیرید بعدا فکر می‌کنیم. برای اینکه از دست این آقایان (نهضت آزادی‌ها) نجات پیدا کنیم یک نفر از شما مسئول این کار شود.
پس از گفتگوی کوتاه با آقایان حاضر در جلسه و عدم پذیرش آنها، بالاخره قرعه فال به نام بنده افتاد. گفتم این کار من نیست و من اصلا بلد نیستم کمیته یعنی؟
گفتند حالا شما قبول کنید.
من گفتم که به تنهایی نمی‌توانم این کار را بکنم. گفتند ما شما را در اوایل کار کمک می‌کنیم. بنده قبول کردم.
آقای مطهری از همانجا به خدمت امام رفتند و از ایشان خواستند دو تا سه دقیقه به اتاق پهلویی که ما آنجا بودیم تشریف بیاورید. امام از پیش آنها (نهضتی ها) به اتاق ما آمد. مرحوم مطهری به امام گفتند: این جریان، جریان خطرناکی است. آقای لاهوتی آدم بدی نیست اما اینها که دورش را گرفتن آدم های خطرناکی هستند و مصلحت نیست شما این حکم را برای ایشان بنویسید.
ناگفته نماند که حضرت امام نسبت به آقای مطهری بیش از همه علاقه و ایمان داشتند و ایشان (مطهری) مسئله تفکیک کمیته و سپاه را مطرح کردند. به خصوص برای اینکه کار شدنی باشد گفتند آقای لاهوتی را برای سپاه بگذاریم، سپاه هنوز شکل نگرفته بود.
امام از آقای مطهری پرسیدند چه کسی کمیته را قبول می‌کند؟ آقای مطهری گفتند آقای مهدوی کنی اعلام آمادگی کرده.
امام گفتند اشکالی ندارد و حکم سرپرستی کمیته‌ها به طور موقت به نام حقیر صادر گردید. در آن حکم آمد که آقای مهدوی به عنوان سرپرست کمیته موقت انقلاب منصوب می‌شود تا نیروهای نظامی اعم از شهربانی و ژاندارمری سر و سامان گرفته تا بتوانند به وظایف قانونی خود عمل کنند. این حد همان شب در ساعت ۲۴ از رادیو پخش شد…
ادامه دارد…
انتهای پیام
