اصلاح‌طلبان و چالش انتخابات

رضا صادقیان، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی با عنوان «اصلاح‌طلبان و چالش انتخابات» نوشت:

هر دو انتخابات پیش‌رو، انتخابات ریاست جمهوری و شورا‌های شهر برای جریان اصلاحات مهم و سرنوشت‌ساز خواهد بود، اما حضور هر کدام از چهره‌های نزدیک به اصلاح‌طلبان در صورتی که با دوراندیشی و ماندن در میدان با هر بهانه و امیدی باشد نه تنها دستاوردی را به همراه نخواهد داشت، بلکه امیدهای شکل گرفته را در کمتر از 2 هفته در زمان تبلیغات انتخابات بر باد می‌دهد.

اول: با توجه به انتشار اخبار مبنی بر رد صلاحیت شمار قابل توجهی از اعضای فعلی شوراهای شهر و شکل گرفتن فضای سرد برای برخی دیگر از فعالان سیاسی به دلیل نداشتن کاندیدای شناخته شده اصلاح‌طلب، پیش‌بینی می‌شود جریان اصلاحات تجربه عدم ارایه لیست را برای مرتبه‌ای دیگر همانند انتخابات مجلس یازدهم به محک آزمون نگذارد و با شکل دادن به لیست‌های نهایی در انتخابات شوراهای شهر مشارکت فعال داشته باشد. ارایه لیست در انتخابات شوراهای شهر کلان‌شهرها اتفاق خواهد افتاد، مگر آنکه اتفاقی دیگر و غیرقابل پیش‌بینی رخ بنماید.

دوم: به نظر می‌رسد توفیق جریان اصلاحات در انتخابات پیش‌رو با مشارکت بیش از 60 درصد شهروندان اتفاق خواهد افتاد. چنانچه گزینه‌های مطرح شده از سوی اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری حضور یافته و در نهایت یک گزینه با توجه به اقبال عمومی در میدان رقابت‌ها باقی بماند و آرای بخش خاکستری جامعه را از آن خود کند، لاجرم بخشی از این آرا به سبد لیست اصلاح‌طلبان در شوراهای شهر هم واریز خواهد شد، چرا که با افزایش مشارکت در انتخابات اصولگرایان رقابت را به واگذار خواهند کرد. این سخن به منزله آن نیست که هر مشارکت کننده‌ای در انتخابات همزمان رای خود را به گزینه اصلاح‌طلب و لیست شوراهای شهر خواهد داد، بلکه اصل سخن به میزان مشارکت بالا در انتخابات مرتبط است.

سوم: بررسی میزان آرای انتخابات شورای شهر در دو شهر تهران و اصفهان برای شوراهای دور پنجم جالب توجه است. نفر اول لیست اصلاح‌طلبان در انتخابات شورای اسلامی شهر در اصفهان با 157 هزار رای، بالاترین آرا را از آن خود کرد، در صورتی که نفر اول گزینه اصولگرایان 83 هزار رای را کسب کرده بود، همین تفاوت آرای بالا باعث شد پس از سه دوره متوالی لیست اصلاح‌طلبان اصفهان به صورت کامل آرای شهروندان را کسب و صندلی‌های شورای شهر را به دست بگیرند. همچنین در شهر تهران نفر اول لیست اصلاح‌طلبان با بیش از یک میلیون و هفتصد هزار رای به شورای شهر ورود پیدا کرد و این همه در حالی است که نفر اول لیست اصولگرایان با ششصد و پنجاه هزار رای از ورود به شورای شهر پنجم بازماند. بنابراین تمام تلاش جریان اصلاح‌طلب می‌بایست حضور و مشارکت در انتخابات و در نهایت امر پذیریش شعارها و مطالبات بیان شده از سوی شهروندان باشد.

چهارم: برگ برنده جریان اصلاحات می‌بایست برقرار کردن پیوند میان انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و افزایش مشارکت شهروندان در انتخابات پیش‌رو باشد. همچنین جریان اصلاحات می‌تواند در نهایت به یک گزینه در انتخابات ریاست جمهوری برسد و از تعدد کاندیدا همانند سال 84 با هرگونه نام و نشانی دوری جوید؛ دلخوش کردن به کاندیدا و چهره‌هایی که کارنامه اجرایی قابل دفاعی را برای اقناع شهروندان در اختیار ندارند و همچنان مشغول نقد سیاست‌های اقتصادی دولت نهم و دهم هستند و کسانی که کارنامه خود را در مجلس شورای اسلامی دوره دهم تمام قد به رای دهندگان و حتی فعالان سیاسی نشان دادند، بیش از آنکه در این برهه از زمان کمک کننده حال جریان اصلاح‌طلب باشند کلیت جریان سیاسی را به حاشیه خواهند برد. حاشیه‌ای که نه تنها سودی به همراه ندارد، بلکه زمینه‌ساز بحث و جدل‌های بی‌شمار و بسیار هزینه‌ساز را برای اصلاح‌طلبان به همراه خواهد آورد.

پنجم: دمیدن در شیپور سرد بودن، استقبال نشدن، گرم نبودن، منجمد بودن فضای جامعه، خستگی مفرط شهروندان و سایر بحث‌های دیگر برای کنشگران اجتماعی به مثابه سم کشنده و مرگ‌بار عمل خواهد کرد. اهل سیاست در نقش کلان، متوسط و خرد نمی‌بایست دنباله‌رو سرد بودن فضای اجتماعی بروند، چرا که آنان به عنوان کنش‌گران عرصه اجتماع می‌بایست برای برون رفت از وضعیت امروز و رونمایی از چشم‌انداز آینده برنامه داشته باشند و جامعه را با برنامه‌های ارایه شده به تحرک وادار کنند.

انتهای پیام