اهداف و آرمان‌هایی که در انقلاب محقق نشده است
رضا سلطان‌زاده، مدیرمسئول هفته‌نامه‌ی آیینه یزد در یادداشتی با عنوان «اهداف و آرمان‌هایی که در انقلاب محقق نشده است» نوشت:
اسدا… بادامچیان دبیر کل حزب موتلفه از فعالان سیاسی و مبارزین قبل از انقلاب اظهار داشته است: «اهداف انقلاب اسلامی ایران هیچ‌گاه دچار انحراف نشده و تاکید دارد که در سال‌های 42 و 43 و سال‌های 56 و 57 اهداف آنها حکومت عدل اسلامی یعنی همان جامعه نمونه اسلامی بوده است گرچه عده‌ای در این زمینه معتقدند در جاهایی نیز خطاها و خروج از آرمان‌های انقلاب صورت گرفته است»(1)
در پی مبارزه عده زیادی از مردان و زنان، روحانیون، دانشگاهیان، نویسندگان، روشنفکران مذهبی، معلمان، دانشجویان، اصناف، کارگران و ایستادگی در برابر حاکمان وابسته به استعمار و استثمار و تحمل زندان‌ها و شکنجه‌ها و تبعیدها طی سالیان متمادی و با پیوستن کثیری از مردم ایران زمین از هر قوم و صنف و مذهب به صف انقلابیون و مقابله با تضییع‌کنندگان حقوق ملت با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) در 22بهمن 1357 انقلاب به پیروزی رسید و بساط حکومت پهلوی برچیده شد. انسان‌های منصف در هر دوره و زمانی فداکاری‌ها و جانفشانی‌ها و ایثارگری‌های صدها هزار نفر از علاقه‌مندان به اسلام برای حفظ دین و ماندگاری وطن طی سالیان متمادی بویژه در 8سال دوران دفاع مقدس ارج می‌نهند و در برابر آنها که آزادی و امنیت را برای مردم این سرزمین به ارمغان آوردند تعظیم و تکریم می‌کنند و یاد و نام همه آنها را گرامی می‌دارند و بر دشمنان خونخوار و متجاوز و حمایت‌کنندگان شرقی و غربی متجاوزان لعنت و نفرین می‌فرستند و می‌دانند: «…کسانی که باعث پیروزی انقلاب شدند به هیچ‌وجه اشرافی و مرفه نبودند و از طبقه پابرهنه بودند. کسانی که بیشترین کشته‌ها را دادند و با نیروی ایمان واقعی و اعتقاد راسخ؛ باعث پیروزی انقلاب شدند همان کسانی بودند که به هیچ‌وجه اشرافی و مرفه نبودند و از طبقه پابرهنه بودند…»(2)
نویسنده این سطور یاد مدیران و مسئولانی چون شهیدان محمدعلی رجایی و دکتر محمدعلی باهنر که با خلوص نیت و ساده‌زیستی به مردم خدمت نمودند را گرامی می‌دارد و وظیفه می‌داند از زحمات و تلاش‌های یکایک خدمتگزاران به مردم ایران از هر صنف و طبقه و در هر لباس و مقام و آنان که در دوران دفاع مقدس کشور را اداره می‌نمودند و از همه نیروهایی که برای اعتلای این سرزمین و برای خدمت به هم‌وطنان رنج‌های فراوان بردند و ایستادگی کردند، تقدیر نموده و از نویسندگان و فعالان سیاسی نظیر اسدا… بادامچیان درخواست نماید به موارد زیر عنایت و توجه بیشتری کنند و در نهایت راه‌حلی نشان دهند و ارائه طریق نمایند که برای ساماندهی بهتر و مناسب‌تر امور چه راه‌هایی را باید انتخاب کرد.
امام خمینی(ره) می‌گویند: «…صاحبان مال و منال در حکومت اسلام هیچ امتیاز و برتری‌ای از این جهت بر فقرا ندارند و ابداً اولویتی به آنان تعلق نخواهد گرفت، مسلّم راه شکوفایی و پرورش استعدادهای خفته و سرکوب شده پابرهنگان را فراهم می‌کند و تذکر این مطلب که ثروتمندان هرگز به خاطر تمکن مالی خود نباید در حکومت و حکمرانان و اداره‌کنندگان کشور اسلامی نفوذ کنند و مال و ثروت خود را به بهانه فخرفروشی و مباهات قرار بدهند و به فقرا و مستمندان و زحمتکشان، افکار و خواسته‌های خود را تحمیل کنند… خلاصه کلام اینکه بیان این واقعیت که در حکومت اسلامی بهای بیشتر و فزونتر از آن کسی است که تقوا داشته باشد، نه ثروت و مال و قدرت و همه مدیران و کارگزاران و رهبران و روحانیون نظام و حکومت عدل موظفند که با فقرا و مستمندان و پابرهنه‌ها بیشتر حشر و نشر و جلسه و مراوده و معارفه و رفاقت داشته باشند تا متمکنین و مرفهین، و در کنار مستمندان و پابرهنه‌ها بودن و خود را در عرض آنان دانستن و قرار دادن، افتخار بزرگی است که نصیب اولیا شده و عملا به شبهات و القائات خاتمه می‌دهد، که بحمدالله در جمهوری اسلامی ایران، اساس این تفکر و بینش در حال پیاده شدن است…»(3)
ضمن اینکه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی پیشرفت‌هایی در زمینه‌های مختلف علمی و نظامی و صنعتی در کشور بوقوع پیوسته و نفوذ امریکا و دیگر کشورها از این سرزمین قطع گردیده و شعارهای آزادی و استقلال و تشکیل جمهوری اسلامی تحقق یافته است. مناسب می‌داند نظر خوانندگان آیینه یزد را به نکاتی درباره وضعیت زندگی مردم براساس آمار و ارقام جلب نماید: «…با وجود بهبود رشد اقتصادی جهان، گزارش‌های واحد مطالعات اقتصادی اکونومیست نشان می‌دهد ایران در سال2020 در فهرست 5کشوری قرار دارد که بدترین عملکرد اقتصادی را دارند و در کنار ونزوئلا، زیمبابوه، ماکائو و آرژانتین قرار گرفته است…»(4)
«…در فهرست لیست کشورهای خوشبخت فنلاند برای چهارمین سال متوالی در شماره نخست لیست قرار گرفته است. پس از فنلاند؛ دانمارک، سوئیس، ایسلند، هلند، نروژ، سوئد، لوکزامبورگ، نیوزلند و اتریش در رده‌های بعدی جای گرفته‌اند… ایران در این لیست پایین‌تر از مالی، نیجریه و موزامبیک و بالاتر از اوگاندا، لیبریا و کنیا رتبه 118 را از میان 149 کشور به خود اختصاص داده است…»(5)
«…شاخص ضریب جینی و نسبت هزینه دهک دهم (ثروتمندترین) به دهک اول (فقیرترین) که ازجمله شاخص‌های سنجش توزیع درآمد هستند، نشان می‌دهد ایران در ضریب جینی از 87 کشور وضعیت بدتری دارد و نسبت هزینه دهک دهم (ثروتمندترین) به دهک اول (فقیرترین) درحالی در ایران نزدیک به 14 برابر است که این شاخص در کشورهای توسعه‌یافته حدود 6 تا 7 برابر است. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد دولت‌ها در ایران موضوع شکاف طبقاتی را جدی نگرفته و پیامدهای نامطلوب آن را مورد توجه قرار نداده‌اند…»(6)
گزارش سازمان شفافیت بین‌الملل که روز پنجشنبه سوم بهمن سال 1398 منتشر شده است می‌گوید: «…ایران از لحاظ فساد مالی و گسترش آن در میان 180 کشور جهان رتبه 146 را کسب کرده است. رتبه ایران در مقایسه با آمار این سازمان در سال قبل از آن، 8 پله سقوط کرده است. این بدترین رتبه این کشور طی سال‌های اخیر است. کشورهای موزامبیک، بنگلادش و آنگولا در فهرست سال 2019 در کنار ایران قرار گرفته‌اند. گزارش سازمان شفافیت بین الملل بر اساس وضعیت نهادهای دموکراتیک و شاخص‌های فساد در 180 کشور انجام شده و به هر کدام از این کشورها امتیازی بین صفر (بالاترین حد فساد) تا صد (عاری از فساد) داده است. نمره ایران در این رده‌بندی 26 تعیین شده است. دانمارک با نمره 87 در صدر این فهرست قرار دارد و پس از آن به ترتیب کشورهای نیوزلند، فنلاند، سنگاپور، سوئد، سوئیس، نروژ، هلند، آلمان و لوگزامبورگ قرار گرفته‌اند…»(7)
کمتر روز و هفته‌ای است که سخن از دستگیری عده‌ای از روسا و کارمندان بعضی از ادارات و سازمان‌ها، بانک‌ها، اعضای شوراهای شهر، شهرداران، مسئولان شرکت‌ها نباشد. اخیراً رئیس کل بانک مرکزی اعلام کرد یازده بدهکار بانکی نود هزار میلیارد تومان به بانک‌ها بدهکارند، اختلاس و دزدی معاون قوه قضائیه شگفت‌انگیز بود. مجموع اختلاس در ایران طی دهه نود خورشیدی را حدود هشتاد هزار میلیارد تومان اعلام کرده‌اند. عدم نظارت دستگاه‌های ذی‌ربط و وزارت‌خانه‌های مربوطه و توصیه و سفارش حمایت‌کنندگان مفسدان اقتصادی و رانت‌خواران باعث دزدی عده‌ای از زالوصفتان شد و همین مسائل و تحریم‌های ظالمانه آن‌چنان کوچک شدن سفره‌ها و گرانی کمرشکن و افزایش قیمت‌های سرسام‌آور را بدنبال داشت که در واقع زندگی را بر مردم سخت و دشوار نموده تا آن‌جا که دستگاه‌های دولتی اعلام می‌کنند شصت میلیون از مردم ایران به بسته حمایتی نیاز دارند.
گرچه مسئولان از عدالت اجتماعی و آموزشی می‌گویند و می‌نویسند آیا می‌توان گفت چند درصد از فرزندان وزراء، نمایندگان، مقامات عالی‌رتبه کشوری و لشکری در مدارس دولتی تحصیل می‌کنند؟ مهندس غرضی از پنج هزار نفر آقازاده‌هایی می‌گوید که در آمریکا زندگی می‌کنند!! اشرافی‌گری و تجمل‌گرایی آن‌چنان در میان بسیاری از مسئولان ریشه دوانده که می‌تواند عواقب خطرناکی برای جامعه داشته باشد. مدیرانی هستند که علاوه بر حقوق و مزایای آن‌چنانی و سوار شدن بر مرکب‌های گران قیمت و سکونت در ویلاها و خانه‌هایی که قیمت هریک از آنها دیگران را به تعجب وامی‌دارد و فقط چند برابر حقوق یک کارگر حق مدیریت و ریاست می‌گیرند آیا با این وضعیت می‌توان از عدالت اجتماعی و جامعه نمونه اسلامی سخن گفت؟
کم‌توجهی به عدالت اجتماعی و عدم صداقت در اجرا انسان را به مطلوب نمی‌رساند و صرفاً گفتن از عدالت و صداقت دردی را دوا نمی‌کند عمل به این دو تعلیم می‌تواند انسان را به سرمنزل مقصود برساند. مولای متقیان می‌فرماید: صداقت برادر دادگری است «الصدق اخو العدل» و از لوازم و اجرای عدالت دست کشیدن و باز ایستادن از ظلم است «من لوازم العدل التناهی عن الظلم» بنابراین هر مقام و حاکم و کارگزار و مسئولی که درد و رنج ستمدیدگان را احساس نمی‌کند یا خود با بهترین و بیشترین امکانات روزگار می‌گذراند گرچه شعار طرفداری از مستضعفان را بدهد جامعه او را راستگو و درست‌کردار نمی‌شناسد. و کلام آخر این که جامعه اسلامی و آنچه بنیانگذار جمهوری اسلامی و پیشتازان انقلاب به مردم وعده دادند با آن‌که امروز آحاد ملت ایران می‌بینند تفاوت دارد. والسّلام.
پی‌نوشتها:
1- خبرآنلاین، 14/11/1399
2- «صحیفه امام خمینی(ره)»، جلد 6، صفحه 297
3- همان، جلد20، صفحه 340 و 341
4- همشهری آنلاین، 25/10/1398
5- بهارنیوز، 6/1/1400
6- اقتصاد آنلاین، 31/4/1399
7- یورونیوز، 3/11/1398
انتهای پیام
