«امام جمعه انقلابی» و دعوت به «قبیله‌گرایی جاهلی»!

حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان ««امام جمعه انقلابی» و دعوت به «قبیله‌گرایی جاهلی»!» نوشت:

«قبیله‌گرایی» یعنی «خود و قوم، قبیله و حزب خود را معیار و محور قرار دادن»؛ یعنی همان «منیّت» که شعار شیطان بود (اعراف/ 112) و به همین جهت مولای باتقوایان شیطان را «امام المتعصبین» و پیشوای قبیله‌گرایان ‌خواند(نهج البلاغه، خطبه 192). متعصّب هم قبیله و هم حزب خود را به طور مطلق تأیید می‌کند حتی اگر بر باطل باشد و طرف مقابل را چون هم قبیله نیست، به طور مطلق انکار می‌کند حتی اگر بر حق باشد. ملاک و معیار او نه حق، که «قوم، قبیله و حزب» است. از گناه و خطای هم قبیله خود به آسانی می‌گذرد ولی از خطای غیر هم قبیله‌اش به هیچ وجه نمی‌گذرد و مو را از ماست او می‌کشد. قبیله‌گرایی از خصال جاهلیت پیش از اسلام بود که اسلام سخت با آن مخالفت کرد. قرآن خطاب به زنان پیامبر که در زمره نزدیکترین افراد به اویند، ‌فرمود: «ای زنان پیامبر، شما به جهت انتساب به پیامبر با دیگران فرق دارید؛ اگر مرتکب گناه آشکار شوید، کیفرتان دو برابر است»‏ (احزاب/33) و امام سجاد فرمود ما به دو برابر عذاب شدن در قبال گناه، از زنان پیامبر سزاوارتریم (البرهان 4/442) و امام صادق هم بر همین اساس و مبنا به غلام آزاد شده‌اش فرمود: «نیکویی از هر کس نیکو است و از تو نیکوتر به جهت انتسابی که به ما داری و زشتی از هر کس زشت است و از تو زشت‌تر به همان جهت» (مناقب 4/236) اما متأسفانه دولت اموی بعد از پیامبر، دوباره قبیله‌گرایی را و این بار در جامه دین حاکم ساخت. تقدم قریش بر غیر قریش و عرب بر عجم و مهاجر بر انصار و …؛ از مصادیق آشکار قبیله‌گرایی بعد از پیامبر است.

انقلاب اسلامی برای حاکم ساختن اسلام ناب و ریشه‌کن کردن قوم و قبیله‌گرایی‌ها بود ولی متأسفانه سال‌ها است که قبیله‌گرایی باز هم در کشور حاکم شده لذا هر جناحی بر خلاف و گناه هم جناحی‌های خودش چشم می‌پوشد و توصیه به کش ندادن در باره خلاف‌های هم‌جناحی‌ها، عادی شده است اما با ذره‌بین دنبال یافتن خلاف غیر هم‌جناحی‌ها می‌گردند تا کشف و افشا نمایند و بر مناره کنند! هر جناحی که سر کار می‌آید فقط هم جناحی‌های خود را بر مناصب ریز و کلان نصب می‌کند و غیر خودی‌ها را طرد می‌کند و دیگر مظاهر قبیله‌گرایی که به وفور دیده می‌شود!

متأسفانه هر دو جناح قدرتمند به این قبیله‌گرایی مذموم گرفتارند ولی جناح اصولگرا از آن جهت که منحصرا خود را «ولایی، دین‌دار و پایبند به اصول» می‌شمارند، به احتراز از قبیله‌گرایی سزاوارترند اما دریغ که قبیله‌گرایی در آنان شدیدتر است! نمونه‌اش را چند سال پیش در یادداشت «پاشنه آشیل جمهوری اسلامی، تقدم «مصلحت جناح» بر «عدالت و فسادستیزی»!» شرح دادم و یادآوری کردم که آقای میرسلیم در مصاحبه‌ای بعد از انتخابات ریاست جمهوری 96 به صراحت اعلام کرد زمان تبلیغات انتخابات به شورای مرکزی حزب مؤتلفه گفتم در عملکرد آقای قالیباف خلاف‌هایی وجود دارد که باید رسیدگی شود، اما دوستان بر این نظر بودند که وقتی در یک جبهه کار می‌کنیم و هم‌قبیله‌ایم! نباید تفرق ایجاد کنیم؛ ما الان رقیب اصلی داریم و نباید پیروزی بر اصلاح طلبان را که مهم‌تر است، فدای مبارزه با فساد که مهم است، کنیم! شورای مرکزی حزب من را مجاب کردند که فعلا طرح این موضوع یعنی جبهه فرعی باز کردن؛ و نباید این کار را انجام دهیم. اگر آقای قالیباف با روحانی به دور دوم می‌رفت، در آن صورت باید می‌دیدیم بین آقای قالیباف و روحانی کدام کمتر ضرر دارد [که قطعا از نگاه آنان ضرر قالیباف فاسد کمتر از روحانی منحرف است پس باز هم باید بر آن فساد سکوت می شد!].(سایت انتخاب، کد خبر: ۵۹۷۲۳)

اخیرا هم امام جمعه انقلابی مشهد خطاب به حزب اللهی‌های هم جناحش توصیه کرده: «عزیزان حزب‌اللهی بدانید که اینکه شما بروید در فضای مجازی علیه برادر انقلابی خود که از نظر اعتقاد به انقلاب و مقام ولایت با شما هم‌تبار[و هم قبیله] است و فقط برخی اختلاف سلایق با هم دارید، افشاگری کنید و یقه هم را بگیرید، این خودزنی است و با این کار دارید زیر پای خود را خالی می‌کنید».

بنا بر این توصیه، قبیله‌گرایی باید لحاظ شود و چنانچه مدعیان ولایت و اصولگرایی مرتکب فساد شدند، نباید آنان را در فضای مجازی افشا کرد! افشاگری و فساد ستیزی از جانب انقلابیون خوب است اما فقط نسبت به جناح مخالف! این توصیه امام جمعه ولایی – انقلابی مشهد را قیاس کنید با دستورهای قرآن و معصومین در برخورد بی‌اغماض با فساد بخصوص که از هم قبیله‌ای‌ها سر زند تا ببینید «شجره خبیثه قبیله‌گرایی جاهلی» چگونه در انقلاب اسلامی ریشه دوانده و سربرآورده است. امید که مسئولان بالای نظام بیش از پیش به مبارزه و ستیز با خوی جاهلی قبیله‌گرایی همت کنند.

انتهای پیام