غلظت سیاسی و یک‌جانبه‌نگری
مهدی یزدانیان در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «غلظت سیاسی و یک‌جانبه‌نگری» نوشت:
توازن و تعادل نشانه سلامت است و انسان در احوالات شخصی و اجتماعی باید تعادل داشته باشد اما غلظت سیاسی در ایران سبب شده تا توازن از بین برود و یک‌جانبه‌نگری حاکم شود. یک جانبه‌نگری انسان را از انصاف دور می‌کند و استاندارد دوگانه می‌آورد و به دلیل غلبه هیجانات، تقابل‌های زیادی شکل می‌گیرد.
داستان تحزب در کشور ما از همین قرار است. تحزب بر اساس تعقل نبوده است. بلکه بر اساس نوعی تقابل بوده که در مسیر دستیابی به قدرت است. غلظت سیاسی، شعار سیاست ما عین دیانت ماست را معکوس کرده است. یعنی دیانت باید همسو با منافع حزبی و گروهی باشد. اگر منافع حزبی اقتضا کند، تهمت زدن به رقیب اشکالی ندارد
آنچه باعث تاسفم شد، نفوذ این تفکر به جوانان مخلص و پاک و گرفتار شدنشان در پرتگاه غلظت سیاسی است؛ به این موارد توجه فرمایید:
۱- امیر تتلو و شاهین نجفی
هر دو هنجارشکنی و توهین به اهل بیت نمودند. چرا مدعیان انقلابی برای شاهین نجفی، حکم ارتداد گرفتند و جنجال فراوانی برای قتلش به پا کردند، ولی درمقابل توهین‌های امیر تتلو ساکتند؟
چون مدعیان انقلابی، روزگاری برای امیر تتلو سنگ تمام گذاشتند و او را انقلابی پنداشتند و نام گذاشتند، اگر امروز محکومش کنند، بی بصیرتی خودشان را عیان می کنند. لذا بی صدا از کنار توهین‌های امیر تتلو رد می‌شوند و دینشان را فدای سیاست غلیظ می‌کنند.
۲- کاترین شکدم
جاسوس اسرائیلی که با عنوان رهیافته، به جلسات اسلامی بین المللی در ایران، دعوت می‌شود و مورد استقبال رسانه‌های انقلابی قرار می‌گیرد. چرا نهادهای انقلابی حاضر نیستند علت‌یابی کنند تا دیگر چنین مشکلاتی پیش نیاید و در عوض در توجیه این مسئله تلاش می‌کنند؟
چون احساس می کنند در فضای سیاسی موجود، پرداختن به این موضوع به منزله شکست است و بر قدرت سیاسی رقیب افزوده خواهد شد.
۳-جنگ روسیه و اوکراین
دوستان انقلابی، این جنگ را بین روسیه و آمریکا می‌دانند و طبیعتا حق را به روسیه می‌دهند و آقایی در توئیتر، دعای امام سجاد برای مرز داران، را درباره ارتش روسیه نوشته بود.
غلظت سیاسی و یک جانبه‌نگری باعث شده که فعالان سیاسی به دو دسته شرق‌گرا و غرب‌گرا تقسیم شوند.
چرا فضای سیاسی کشور ما به سمتی رفته است که شهروندان ما به خاطر جنگی در کشور دیگر، یکدیگر را متهم می‌کنند؟
غلظت سیاسی در کشور ما، مانع از توازن در مسائل داخلی و خارجی شده است. جامعه ایرانی برای تقویت دولت در عرصه داخلی و بین المللی، باید بر مطالبه حقوق خود متمرکز شود تا مسئولین را مجبور کنند که برای حل مشکلات و سامان دادن به کشور، فکر اساسی کنند.
تمرکز جامعه بر مطالبه‌گری، منجر به تقویت مجموعه نظام می شود. لذا مسئولین ارشد باید از این موضوع استقبال کنند.
انتهای پیام
