آفرین بر زلنسکی و لولا داسیلوا

هادی اعلمی فریمان طی یادداشتی نوشت:

عموما عملکرد سیاستمداران پیچیده است.نیت آن ها را به درستی درک نمی کنیم .

ممکن است به سرعت تصمیم های جدید خلاف منافع مردم بگیرند.نمی توانیم نیت اصلی و قلبی آن ها را دریابیم،اما می توان بر مبنای زمان حال از قرائن،شواهد و سخنان و یا عمل آن ها نکاتی را دریافت.

راستش را بخواهید در ابتدای حمله روسیه به اوکراین تصور می کردم زلنسکی از کشور فرار کند و مانند بسیاری از سیاستمداران در ساحلی از اقیانوس آرام یا اطلس دور از مردمش ساکن شود،لکن شروع جنگ و ایستادن کنار مردم و جنگیدن با آن ها فعلا او را تاریخ ساز دیده ام.

همین هم در لولا داسیلوا صدق دارد.زمانی که به جرم فساد مالی دستگیر شد،با توجه به سن و سالش بعید دانستم که دیگر سربلند کند.لکن در هفته جاری دو حرکت خوب و تجدیدنظرطلبانه از این دو سیاستمدار در دو قاره متفاوت دیدم که متناسب با ایده ال های من به عنوان یک دانش آموخته سیاست است و امیدوارم نسل جوان از این اقدامات خوب بیاموزد و حرکت های مسئولانه و مشفقانه با مردم افزون شود.

ابتدا سخنرانی شجاعانه زلنسکی در جلسه شورای امنیت بود که ساختار سازمان ملل و شورای امنیت به ویژه حق وتو را به شدت زیر سوال برد-کاری که همیشه ما ایرانی ها کرده ایم-و گفت اگر این ساختار برای صلح کارآمدی ندارد و باعث رونق جنگ،حمله و ویرانی از سوی قدرت های بزرگ می شود،پس چه فایده ای دارد و خواستار تجدیدنظر کلی در این رویه ها شد.البته او حمله و تجاوز به کشورش را از 1945 به بعد بی سابقه دانست که این صحیح نیست.تاریخ از کشتارهای بزرگتری از رواندا،صربستان و بوسنی و هرزگوین،عراق و افغانستان و سوریه،یمن و یا سایر جاها را نیز به یاد دارد.

دوم اظهار نظر شجاعانه لولاداسیلوا درباره قول برکناری 8هزار نظامی از سمت های دولتی در کشور برزیل بود.او گفت ما مجبوریم این کار را به نفع کشور انجام دهیم.ژائیربولسونارو که نظامی پیشین است،با ورود به عرصه ریاست جمهوری به سرعت نظامیان را در عرصه های کلیدی و فرعی به کار گماشت.

واضح است که کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه این مراحل حضور تلخ نظامیان را پشت سر گذاشته اند.با نظامیان نمی توان به توسعه رسید،آنها می توانند نقش امنیت آفرین و بستر امن برای ایجاد مشارکت گسترده مردم شوند،مانند کره جنوبی و شیلی و برزیل و آرژانتین،اما اگر کار توسعه را به مردم نسپارند،امیدی به تحول نیست.

برزیل در دوره بولسونارو به دلیل اهمال و کم کاری در مهار کرونا تولید ناخالص داخلی اش 1/4 درصدکاهش یافت که شدیدترین افت از 1996 است.همه آمار 2021 علائم منفی اقتصادی را نشان می دهد.با این شرایط لولا داسیلوا قصد دارد تحولی مهم را ایجاد کند تا بازسازی اقتصادی را بر مبنای مشارکت گسترده همه اقشار و کارگران شکل دهد.

لذا فعلا به این دو سیاستمدار آفرین می گویم تا اطلاع ثانوی!