وزارتخانه‌ی بی رفاه!
انصاف نیوز: در یک اقدام بی‌سابقه، راس ساعت نه و نیم صبح روز سه‌شنبه، جمع کثیری از کارکنان ستادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در محوطه‌ی حیاط و پارکینگ این دستگاه اجرایی اقدام به تجمع کردند و با شعارهای «وزیر بی‌لیاقت، خجالت، خجالت»، «حسینی استعفا» و «وزیر باکفایت، پرداخت باعدالت»، اعتراض خود را به کاهش حدود 50 درصدی میزان مزایا و رفاهیات پرداخت شده در فروردین ماه سال جاری نشان دادند. این اعتراض‌ها در حالی برگزار شد که کارکنان این دستگاه اجرایی در بسیاری از روزهای سال، شاهد تجمع‌ها و اعتراض‌های شاغلین و بازنشستگان بسیاری هستند اما روز سه‌شنبه، مردم از نرده‌های خیابان آزادی در حال نظاره‌ی کارمندان دولت بودند.
ساعتی بعد، «سیدمحمدرضا حسینی» معاون توسعه مدیریت و منابع این وزارتخانه در جمع کارکنان معترض حاضر شد و از کمبود بودجه سخن گفت. در ادامه نیز وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به این جمع پیوست. «حجت عبدالملکی» در حالی در سالن هفده شهریور این وزارتخانه حاضر شد که این روزها زیر سایه‌ی استیضاح مجلسی‌هاست؛ استیضاحی که حمایت قالیباف را هم در کنار خود دارد. اگر چه او پس از شنیدن اعتراض‌های کارکنان، اظهار کرد که نهایت تلاش خود را برای افزایش بودجه‌ی این وزارتخانه می‌کند و دستور داده کمیته‌ی ویژه‌ای برای ساماندهی امور رفاهی تشکیل شود، اما به نظر می‌رسد مشکلات از جای دیگری نشات می‌گیرد.
با تغییر دولت، تغییرات و انتصابات در این وزارتخانه به‌اندازه‌ای زیاد بوده که صدای نمایندگان مجلس را هم درآورده است. گفته می‌شود حدود 500 نفر به صورت قرارداد مشاوره‌ای طی شش ماه گذشته به کارکنان وزارتخانه اضافه شده‌اند؛ به‌طوری‌که در برخی معاونت‌ها (مانند روابط عمومی و حوزه‌ی وزارتی) ازدحام آن قدر زیاد است که جایی برای مستقر شدن افراد نیست و کارکنان از بلند شدن از صندلی خود هراس دارند! به دلیل ضوابط حاکم بر استخدام کارکنان دولت، استفاده از ردیف بودجه‌ای برای پرداخت حقوق و دستمزد این افراد امکان‌پذیر نیست و ظاهرا وزیر جوان راهکار این مشکل را در کم کردن میزان رفاهی کارکنان دانسته است.
از دیگر سو به گفته‌ی کارمندان وزارت کار، در دولت سیزدهم این دستگاه اجرایی پاتوق تحصیل‌کردگان دانشگاه امام صادق و کمیته امدادی‌ها – محل کار سابق عبدالملکی – شده است و بخش زیادی از بدنه‌ی مدیریتی این دستگاه سوابق اجرایی و مدیریتی لازم را برای تصدی پست‌های مهم این وزارتخانه ندارند. عبدالملکی نیز در حالی مکررا از فساد و سامانه‌های سوت‌زنی سخن می‌گوید که به شدت زیر آماج انتصاب‌های شبهه‌دار و تصمیم‌های غیرکارشناسی است. کارشناسان از عدم آشنایی مدیران با حوزه‌ی کار و رفاه اجتماعی و پرداختن به مسائل حاشیه‌ای نظیر جداسازی اتاق زنان و مردان گلایه‌مندند.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دستگاه عریض و طویلی است که تقریبا تمامی آحاد مردم با آن سروکار دارند. همچنین این دستگاه اجرایی با توجه به تعدد وظایف خود، حدود یک‌چهارم بودجه‌ی عمومی دولت را می‌بلعد. علاوه بر این، با استفاده از قدرت و لابی نهادهایی مانند سازمان تامین اجتماعی، صندوق بازنشستگی کشوری و سایر صندوق‌های بازنشستگی، در سطح وسیع به بنگاه‌داری مشغول است. شرکت‌ها و سازمان‌هایی مانند هواپیمایی آسمان، شرکت صنایع شیر ایران (پگاه)، بانک توسعه تعاون، بانک رفاه کارگران، کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و… بنگاه‌هایی که بر اساس آخرین برآوردهای این وزارتخانه، بین 7 تا 10 درصد تولید ناخالص داخلی کشور را بر عهده دارند. از‌این‌رو به یکی از کانون‌های رانت و لابی‌گری تبدیل شده است. دولت سیزدهم داعیه‌ی فسادستیزی دارد و وزیر کارش مدام به شعار مبارزه با فساد تکیه می‌کند، اما کارکنان آن تاکنون در مورد کاهش رفاه پاسخ درخوری دریافت نکرده‌اند.
انتهای پیام
