عباس عبدی: ایجاد مراکز اعتراض خوب است اما …
عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی اصلاحطلب دربارهی ایدهی مطرحشده از سوی رئیس دولت سیزدهم مبنی بر ایجاد مراکزی برای اعتراضات مردم گفت: اگر دولت میخواهد یک جایی را تعیین کند که مردم بتوانند به آن مراکز رفته و بدون مجوز اعتراض کنند ایرادی ندارد و خوب است؛ این کار قطعاً به اینکه «اعتراض» با «اغتشاش» جابجا نشود، کمک خواهد کرد. اما مشکل اصلا اجرایی شدن این ایده نیست. مشکل به رسمیت شناخته نشدن اعتراض است. اینکه چرا تا به حال و پیش از این اعتراضات به رسمیت شناخته نشده، خودش یک نکتهی اساسی است. سال ۹۶ هم چنین مواردی گفته و آگاهانه فراموش شد.
ابراهیم رئیسی در نطق تلویزیونی اخیر خود با اشاره به اعتراضات رخداده پس از درگذشت مهسا امینی گفت: چه اشکالی دارد برای گفتوگو و نقد و اعتراض نسبت به یک تصمیم، مراکزی را قرار دهیم که در این مراکز نقد و گفتوگو و اعتراض مطرح شود.
آقای عبدی در گفتوگو با انصاف نیوز دربارهی اینکه آیا اساساً نیازی به ایجاد مراکزی برای نقد و گفتوگو پیرامون تصمیمات مسئولان وجود دارد، گفت: نیازی به تشکیل چنین مراکزی نیست. همه میتوانند نظر خودشان را بگویند و این کار نیازمند ایجاد چنین مراکزی از طرف دولت نیست. همین مشروط کردن به اینکه در مراکز دولتی مردم نظرشان را بگویند خطرناک است.
این تحلیلگر سیاسی با بیان اینکه «این کار خلاف آزادی است»، گفت: اگر دولت میخواهد حرفهای برخی منتقدین را در چنین مراکزی بشنود، ایرادی ندارد، اما باید اجازه دهند رادیو و تلویزیون و مطبوعات این بحثها را در نقد تصمیمات و سیاستها مطرح کنند و همین کفایت میکند. در اجرای این هدف نیازی به کمکهای دولتی نیست، کافی است مانعتراشی نشود.
عبدی در پاسخ به این سوال که «ایجاد چنین مراکزی تا چه حد به اجرایی شدن اصل ۲۷ قانون اساسی کمک خواهد کرد؟»، گفت: اینکه مراکزی ایجاد شود که مردم در آن مراکز بیایند و اعتراض عمومی کنند به نظر من حتی برای آن هم احتیاجی به چنین مکانی نیست. مردم میتوانند در هر جایی که خواستند بروند اعتراض کنند؛ در پارکها، خیابانها و… طبق یک ضوابط مشخصی با وزارت کشور هماهنگ کرده و اعتراض کنند و اساساً مشکلی برای این کار نیست. به همین دلیل معتقدم اصلا نیازی به این کارها نیست.
بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «تشکیل اجتماعات و راهپیماییها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است»
او در ادامه افزود: البته اعتراض نیازی به مجوز هم ندارد و یک گروه باید به پلیس اعلام کند که ما در این مکان و در این ساعت میخواهیم اعتراض کنیم و شرایط و مسائل مربوط به آن را تضمین میکنیم. وظیفهی پلیس هم این است که امکانات امنیتی را تامین کند تا آنها اعتراضشان را از یک ساعت مشخص آغاز و تا ساعت مشخصی پایان دهند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی میگوید: اگر دولت میخواهد یک جایی را تعیین کند که مردم بتوانند به آن مراکز رفته و «بدون مجوز» اعتراض کنند ایرادی ندارد و خوب است اما مشکل اصلا اجرایی شدن این ایده نیست. مشکل به رسمیت شناخته نشدن اصل اعتراض است. اینکه چرا تا به حال به رسمیت شناخته نشده، خودش یک نکتهی اساسی است.
عبدی در پاسخ به این سوال که «آیا ایجاد مراکز اعتراض از سوی دولت میتواند به کاهش التهابات و ناآرامیهای سیاسی و اجتماعی کمکی کند؟»، میگوید: از اینکه دولت بخواهد اماکنی را فراهم کند که مردم بتوانند اعتراضاتشان را انجام دهند استقبال میکنیم، این کار قطعاً به اینکه «اعتراض» به سوی «اغتشاش» حرکت نکند، کمک خواهد کرد. اما مسئلهی اصلی همچنان به رسمیت شناخته شدن اعتراض است. هنگامی که به رسمیت شناخته شد همه چیز حل خواهد شد.
انتهای پیام