اشتباه معتمدآریا و برومند

علی اصغر شفیعیان، سردبیر انصاف نیوز

مرضیه برومند و فاطمه معتمدآریا غیر از کارگردانی و بازیگری یک چهره‌ی فرهنگی هم دارند، برای همین در این یادداشت به نوع واکنش آنها درباره‌ی تابلوی میدان ولیعصر انتقاد دارم وگرنه اگر صرفا یک بازیگر بودند تنها کاری که از آنها برمی‌آمد بازیگری بود و بس.

معتمدآریا و برومند با این کار راه گفتگو را می‌بندند، حتی راه را برای دیگران هم سخت می‌کنند که بخواهند وارد گفتگو شوند، بخواهند تعامل کنند، بخواهند به اصطلاح بده بستان کنند، یکی بشنوند و یکی بگویند، به نمایندگی از جریان معترضان حرفی بزنند و به نمایندگی از آنها شنونده هم باشند. چرا؟

می‌فهمم که دوران خوبی نیست، مردم عصبانی‌اند اما اتفاقا این دوران نیاز به هزینه شدن دارد؛ به کسانی نیاز دارد که حاضر باشند خود را هزینه کنند. آبروی معتمدآریا و برومند اگر برای مردم هزینه شود چه ایرادی دارد؟ مگر آبرو را همین مردم به آنها نداده‌اند؟

چه ایراد داشت که آنها به واسطه‌ی حضورشان در تصویر تابلوی میدان ولیعصر، نقش گفتگو کننده را بازی می‌کردند و حرف میزدند به جای این که زیر میز بزنند و کار را برای دیگران هم سخت کنند؟ اشتباهی که وزیر ارشاد هم کرد و آنگونه سخت در برابر بازیگران موضع گرفت.

درج تصویر کسانی که مانند آنها فکر نمی‌کنند خودش نوعی دعوت به گفتگوست، تابلوی میدان ولیعصر هم‌اکنون یک تریبون است که طرف مقابل در اختیار قرار داده است. در این برهوت، فرصت‌ها را باید غنیمت شمرد. حتی در این زمانه که بر همه‌ی ما سخت می‌گذرد.

بله خانم‌ها برومند و معتمدآریا! میدان ولیعصر همان جایی است که در روزهای اخیر کسانی ضرب و شتم شدند، حتی این روزها کسانی کشته شدند، همانجایی که شعار مرگ بر و اعدام باید گردد هم سر داده شد. ولی وظیفه‌ی ما چیست؟ ادامه‌اش یا یافتن روزنه‌ی کاهش تخاصم.

بستن روزنه‌ها هیچ افتخاری نیست و من برای معتمدآریا و برومند دست نمی‌زنم. آنها راحت‌ترین راه را انتخاب کردند؛ راهی که اتفاقا خواسته‌ی تندروهای مخالف تعامل و گفتگوست. من هر دوی این خانم‌ها را از حامیان سیدمحمد خاتمی می‌شناختم؛ راهی غیر از گفت‌وگو نیست.

انتهای پیام