«رییس‌جمهور، مشکلات روزنامه‌نگاران را از زبان خودشان بشنود»
«محمدرضا مقیسه» عضو انجمن روزنامه‌نگاران ایران گفت: هنوز که هنوز است جمعی از اعضای صنف نمی‌دانند در هفت سال گذشته چه بلایی بر سر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران آمد و چه ضربه‌هایی به اعضای صنف به ویژه درعرصه‌های حمایتی، آموزشی و رفاهی وارد شده است.
به گزارش انصاف نیوز، وی اظهار داشت: وقفه‌ای که ظرف هفت سال گذشته در فعالیت انجمن ایجاد شده است را باید نوعی کم‌لطفی، بدسلیقگی و بی‌حرمتی به جامعه روزنامه‌نگاری کشور به‌شمارآورد. وقتی در این کشور و در یک وزارتخانه یک مدیرکل با یک تصمیم غیرموجه و خلاف رویه‌ی قانونی منافع چهار هزار عضو یک انجمن را هوا می‌کند٬ یعنی اینکه ما در این کشور نیازمند به قانون و افراد قانونمند و کاربلد نیستیم!!
محمدرضا مقیسه دربارهی وضعیت کنونی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران گفت: خدا را شکر می‌کنیم که پس از گذشت هفت سال، به یاری خدا می‌توانیم دوباره جان تازه بگیریم و به همین دلیل در آغاز راه جدید هستیم و باید برای دستیابی به حقوق صنفی خود تلاش کنیم. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات هفت سال گذشته انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران این بوده است که وزارت کار انجمن صنفی را به انزوا بکشاند٬ البته ما از انزوایی که براساس رسیدن به هدفمان باشد، نمی‌ترسیم. اما اگر انزوا مثل هفت سال گذشته به خاطر ندانم‌کاری و روی کارآمدن افراد جهت‌دار باشد لطماتی را به انجمن و اعضای آن وارد می‌کند که ممکن است جبران‌ناپذیر باشد؛ بنابراین در شرایط فعلی نمی‌گویم ما با این ایستادگی قهرمانیم، بلکه می‌گویم درانتظاریم. تا وزارت کار علیرغم ادعای همکاری، موضع شفاف خود را در قبال انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران قانونی اعلام کند.
وی افزود: تعامل با جامعه روزنامه‌نگاران همراه با اصل محبت و عقلانیت کوتاه‌ترین وکم‌هزینه‌ترین مسیر برای دستیابی به یک زیست مسالمت‌آمیز است، مشروط به اینکه تصمیم‌سازان ذی‌ربط دروزارت کار به‌ویژه شخص وزیر هم برای تحقق خواسته‌های خود از مسیر خردجمعی عبور کنند و نعل را وارونه نزنند. چون تعارض‌های موجود و برخوردهای دوگانه وزیرکار، سخت به فضای همدلی لطمه می‌زند و به اعضای انجمن هم ثابت خواهد کرد که مشکل وزیرکار فراتر از اجرای مقرارت است.
مقیسه دربارهی وعده‌ی رییس جمهور مبنی برای بازگشایی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران گفت: ما می‌دانیم قدرت اجرایی و تصمیم‌گیری تماما در اختیار رئیس‌جمهور نیست، ولی متاسفانه از طرفی هم مشاهده می‌کنیم دولت از انجمن‌هایی حمایت می‌کند که اعضای این انجمن‌ها و مخاطبان آن‌ها به انگشتان یک دست هم نمی‌رسند. حتی برخی از آن‌ها تنها اسم‌شان در وزارت کار ثبت شده است یا اخیرا برخی فقط برای اینکه بتوانند خودشان را اثبات کنند و تایتل داشته باشند از عنوان انجمن صنفی استفاده می‌کنند. در صورتی که انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران قدمتی بیست ساله دارد و با چهار هزار عضو فراگیرترین تشکل صنفی مستقل کشور به‌شمار می‌رود که مورد تایید سازمان بین‌المللی کار هم هست. ولی این انجمن نه اینکه توسط وزرای ذی‌ربط در کابینه دولت آقای روحانی حمایت نمی‌شود بلکه توسط همان وزرا علیه انجمن موضع‌گیری غیرمنصفانه هم صورت می‌گیرد. لذا به‌نظر می‌رسد برخی اختیارات در اختیار افرادی است که خود را ملزم به اجرایی کردن وعده‌ها و خواسته‌های رئیس‌جمهوری نمی‌دانند. بنابراین نمی‌توان شرایط موجود را به تنهایی گردن شخص رئیس جمهوری انداخت. ولی با وجود محدودیت‌هایی که برای روحانی وجود دارد، اگر ایشان در برخی حوزه‌ها تمایل به اتخاذ تصمیم جدی داشته باشد، امکان عملیاتی شدن و تحقق آن وجود دارد.
وی اضافه کرد: آقای روحانی در دوران تبلیغات انتخاباتی و پس از انتخاب شدن، درباره رفع مشکلات روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها وعده‌هایی دادند که متاسفانه تا امروز هیچ‌یک از آن وعده‌ها عملی نشده است. به‌نظر می‌رسد انجام این وعده‌ها تا امروز دغدغه‌ی ایشان نبوده و شاید قصد هزینه دادن در این زمینه را هم ندارد. با این حال و با توجه به روحیه‌ای که آقای روحانی در مبارزات انتخاباتی از خود نشان دادند، باید توجه داشته باشند نقدهایی جدی به برخی عملکردهای دولت یازدهم وارد است که نباید پشت واقعیت‌هایی که برشمردم، پنهان شود. اینکه هنوز میان رئیس‌جمهور و روزنامه‌نگاران شناخته‌شده کشور (علیرغم درخواست ملاقات) دیداری رودررو صورت نگرفته، خلاف وعده‌های انتخاباتی ایشان است. با توجه به اینکه بخش اعظم روزنامه نگاران، دوست واقعی دولت هستند و بنای سهم‌خواهی یا چاپلوسی ندارند، امیدوارم آقای روحانی این رفتار سازنده را از خود نشان دهد که در یک دیدار صمیمی، حداقل مشکلات روزنامه‌نگاران را رودررو از زبان خودشان بشنوند.
مقیسه درباره ی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در شرف تاسیس استان تهران هم گفت: وجود دیدگاه‌های متفاوت در میان روزنامه‌نگاران موافق و منتقد انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در شرف تاسیس استان تهران، امری طبیعی و نشان‌دهنده سرزندگی و پویایی روزنامه‌نگاران است. اما راهبرد اصلی انجمن صنفی پس از تاسیس، باید با بهره‌گیری از این تمایزات درجهت ارتقاء و تحکیم وحدت و انسجام درونی در راستای افزایش کارآمدی و اثربخشی انجمن به عنوان یکی از سرمایه‌های مهم صنفی در بین اعضای صنف باشد. چون که تاسیس این انجمن حاصل تلاش جمعی از روزنامه‌نگاران است که به امید بهبود شرایط اقتصادی و حمایت‌های حقوقی اعضای صنف اقدام به تاسیس و تداوم فعالیت‌های آن کرده‌اند. همان‌طورکه انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران طی بیش از دو دهه فعالیت، علیرغم فضای سیاسی ناآرام درکشور و همه مشکلاتی که برای آن انجمن به‌وجود آمده، نه تنها توانسته وحدت و انسجام درونی خود را حفظ کند، بلکه با اتخاذ استراتژی وحدت‌بخشی صنفی، نقش موثری بر پایداری و انسجام اعضای خود داشته و دارد و کماکان بر تداوم این خط و مشی تاکید می‌کند. زیرا یکی از مطالبات اساسی ما، کمک به بازگشایی، تقویت و ارتقاء جایگاه انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران و اثربخشی فعالیت‌های صنفی در عرصه‌های مختلف کشور است که این امر جز با همبستگی و همکاری همه اعضای صنف به وقوع نخواهد پیوست.
طبیعی است که در این باره، اعضای محترم صنف، نظرات و تحلیل‌های متفاوتی داشته و اظهارنظر کنند، اما با توجه به وضعیت کنونی، تلاش بانیان و حامیان انجمن در شرف تاسیس برای اصلاح ساختار و نقش‌های آن، از همه همراهان و اعضای صنف انتظار می‌رود به عنوان شخص و رکن و نهاد انجمن در شرف تاسیس تا تشکیل و برگزاری جلسه مجمع و تصمیم این مجمع در مورد چگونگی انتخاب هیات مدیره بر تداوم وحدت بین تمامی روزنامه‌نگاران معتقد به گفتمان تعاملی و تلاش برای رسیدن به تحقق مشارکت حداکثری در مجمع موسسان تاکید بورزند.
انتهای پیام
” به یاری خدا می‌توانیم دوباره جان تازه بگیریم ”
به نام خدا هم دوباره میتوانند جانتان را بگیرند !