نامه‌ی سرگشاده‌ی دبیر سابق ستاد امر به معروف و نهی از منکر خطاب به «آیت‌الله کاظم صدیقی»
حجت‌الاسلام جلیل محبی، دبیر پیشین ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر در نامه‌ای سرگشاده خطاب به رئیس این ستاد نوشت:
«جناب آقای صدیقی امام جمعه محترم تهران و ریاست ستاد احیای امر به معروف
سلام علیکم و رحمة الله
آرزوی قبولی طاعات و عبادات برای جنابعالی را دارم و عید سعید فطر را تبریک عرض میکنم.
غرض از تصدیع، همان طور که مستحضرید رهبر معظم انقلاب در دو سخنرانی اخیر اختلاف جدی که بنده در زمان دبیری ستاد با جنابعالی داشتم را به صراحت حل نمودند و از وحدت و عدم شکاف در جامعه و پرهیز از دو قطبی کردن جامعه صحبت کردند.
این سخنان به روشنی نشان می‌دهد جامعه ما فقط حزب اللهی ها و مذهبی ها نیستند و طیف گوناگونی از افراد را تشکیل می‌دهد که نیاز به فحص بسیار برای درک آن نیست.
گزاره “باید مرز میان مومنین و غیر مومنین مشخص شود” خطرناکترین گزاره ای است که برخی اطرافیان شما بیان می‌کنند. بالاتر این که خود مذهبی پنداری مبنای خود حق پنداری دارد و همین بزرگترین خطایی است که یک مومن مرتکب می‌شود و او را به سقوط می‌کشاند. هرچند اصل این امر شخصی است و هرکس خود می‌داند و خدای خود. اما آنچه خطرناک است این است که این تحلیل مبنای عمل اجتماعی قرار گیرد و افراد را در جامعه ای مثل ایران که اکثریت موحد اند روبروی هم قرار می‌دهد.
یک بار محضر شما در قالب سوال عرض کردم که فاصله امثال ما با حضرت آیت الله بهجت بیشتر است یا فاصله آیت الله بهجت با رسول خدا؟ طبیعی است که رسول خدا و آیت الله بهجت. اما نه رسول خدا به خاطر این فاصله با عارفی مثل ایشان مرزبندی میکند نه ایشان با امثال ما. با این قاعده چه معنا دارد من و شما با کسی که ولو به حق (نستجیربالله) از ما پایین تر است مرزبندی کنیم که این به حق بودن هم خود جای بحث بسیار دارد.
حضرت آیت الله
اگر رعایت احکام دین بر ما واجب است، همه آنها بر ما واجب است. امروز به صراحت ولی جامعه اسلامی بر عدم دو قطبی سازی تاکید می‌کنند و این بر شما فرض میکند که حتی اگر وحدت و عدم دو قطبی سازی را هم ارزش دیگر فروع دینی میدانید به آن اهمیت ویژه دهید حال آنکه پیداست حفظ وحدت در قاعده اهم و مهم از بسیاری از احکام والاتر و بالاتر است.
همان طور که سابقاً عرض کرده بودم خداوند حکیم امر به معروف و نهی از منکر را در آیه ۱۰۴ سوره آل عمران بین دو آیه واعتصموا بحبل الله جمیعاً ولا تفرقوا و آیه لاتکونوا کالذین تفرقوا قرار داده است و این برای اهل علمی مانند شما باید معنای ویژه ای داشته باشد.
حضرت آیت الله
دیندار شدن مردم به زهد عالمان دین و زندگی ساده میان آنها است. زهد عالمان دین که از بین برود مردم در که ذهنشان ایشان را با امام متقیان مقایسه می‌کنند حیرت می‌کنند و در بهترین حالت به سر لج می افتند، اگر واقعاً بی دین نشوند.
حضرت آیت الله
در مبانی تجدیدنظر فرمایید. در این جامعه کسی بر کسی برتری ندارد و گروه گروه سازی مخالف دآب قرآن کریم و سیره اهل بیت و مشی امام و رهبری است. اگر قانونی در جامعه هست باید رعایت شود و مجری آن وظایفی دارد و اگر مردم در آن معروف و منکر متفق باشند باید آنها تهییج کرد که همدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنند. لکن وقتی معیارهای این دو بین مردم محل اختلاف شود به جان انداختن مردم، آن هم زمانی که مجری قانون با شک و تردید به وظیفه خود عمل میکند، خواست دشمن است.
آنچه در مصادیق امر به معروف و نهی از منکر امروز مورد اتفاق است، امر و نهی مسوولین است و نباید با گزاره “به حزب اللهی ها کاری نداشته باشید” از فرصت زنده کردن این واجب در این عرصه غفلت کرد.
والسلام علی من اتبع الهدی»
انتهای پیام
