خاطرات هاشمی ۱۱ دی سال ۷۹ | گلهی رئيس عقيدتی سياسی وزارت دفاع از رهبری
انصاف نیوز: خاطرات روزنوشت آیتالله اکبر هاشمی در ۱۱ دی سال ۱۳۷۹ را در ادامه میخوانید:
يكشنبه 11 دي 1379 | 5 شوال 1421 31 دسامبر 2000
آقاي [مهدی] قائمی، رئيس عقيدتي سياسي وزارت دفاع آمد. خواست كه در همايش سياست دفاعي علي (ع) شركت كنم. از سياسيكاري در وزارت دفاع، در دوره وزارت آقاي [علی] شمخاني انتقاد كرد و گفت، عمدتاً سردار دهقان، عامل اين خط بازيهاست؛ با اينكه عقيدتي سياسي، جلوي تعويضهاي خطي را گرفته است. خواست، به وضع نيروهاي مسلمان و انقلابي و دلسوز كه امروز دچار مشكلاند، توجه بيشتريكنم. از دفتر رهبري هم گله دارد.
آقاي [مهدی] صفري، سفيرمان در روسيه آمد. گزارشي از مذاكرات وزير دفاع روسيه داد و اينكه عليرغم تبليغات و سروصداهاي زياد، به تصميم قابلتوجهي نرسيدند؛ گرچه وزير مايل بود، اقدامي در جهت فروش اجناس به ايران باشد، ولي ايران پيشنهادي آماده نداشت. معلوم شد، نگراني غربيها و سروصداي آنها، بيجاست.گفت، از رفتار آقاي [کمال] خرازي، [وزیر امورخارجه]، ميفهمند كه او نميخواهد در وزارت بماند. مدت سفارت او، يك سال تمديد شده است.
گروه سريال «انقلاب تنها» آمدند. مصاحبهاي در مورد استراتژيها و رفتار آمريكا با ايران از پيش از انقلاب تا امروز كردند و بخش ديگري از سناريو را براي ديدن من آوردند.
عصر آقاي محسن رفيقدوست، [رییس سابق بنیاد مستضعفان] آمد. براي استخلاص برادرش [آقای مرتضی رفیقدوست] استمداد كرد و از دفتر رهبري گله كرد كه مانع عفو است.گفت، بنياد خيريه نور درآمد خوبي دارد كه صرف امور خيريه ميشود. توضيح داد، در مورد پولي كه از پورسانت مخابرات، به حساب بنياد [مستضعفان] ريخته شده و مورد تعقيب آقاي [غلامحسین] محسني اژهاي، [رییس مجتمع قضایی ویژه رسیدگی به جرایم کارکنان دولت] است. از آقاي [محمد] فروزنده، [رئیس بنیاد مستضعفان و جانبازان] گله داشت كه بيجهت براي او پروندهسازي ميكند.
روزنامههاي چپ، امروز بعد از نامه انتقادي و توضيحي محسن به علي مطهري، انتقاد از علي [مطهري] را به خاطر اهانت به آقاي [سیدمحمد] خاتمي، شروع كردهاند. اوضاع در فلسطين رو به وخامت است و اجلاس سران شوراي هماهنگي خليج [فارس]، در بيانيهاي حمايت زيادي از امارات كردهاند و از ايران خواستهاند، ارجاع به دادگاه بينالمللي را بپذيرد و قرارداد دفاع مشترك، امضا كردهاند.
منبع: کتاب خاطرات هاشمی در سال ۱۳۷۹؛ «اصلاحات در بحران»
انتهای پیام