شهروند تبریزی: اتوبوس‌های فرسوده مایه آبروریزی تبریز است

آرش شهبازی در آژانس خبری تحلیلی نصر (تبریز) نوشت: «زمستان و تابستان ندارد، در گرما و سرما گاهی نزدیک یک ساعت باید روی نیمکت های آهنی و گاه ایستگاه هایی بدون نیمکت و ایستاده منتظر بمانی تا یک اتوبوس فرسوده از راه برسد و با آرامی حرکت کرده و ترافیک وحشتناک تبریز ساعاتی بعد شمارا به مقصد برساند!

تاخیرهای مداوم اتوبوس های شهری در تبریز بار دیگر ناهنجاری های حمل‌و‌نقل عمومی را به نمایش گذاشته است. در هفته‌های اخیر، گلایه های مکرری از سوی شهروندان در خصوص تاخیرات و زمان‌بندی نامنظم اتوبوس‌های شهری شنیده شده است. بنا به همین شایعات تهیه این گزارش را حضورا از پایانه سه راه امین شروع کردم، به عنوان یک مسافر سوار اتوبوس مسیر شهرک اندیشه شدم و تا راه آهن که قصد پیاده شدن داشتم از ایستگاه پایانه حدودا ۴٠ دقیقه طول کشید، گاها داد مسافران هم در می آمد که آقای راننده کمی به آن پدال گاز اشاره ای بکن، به این منوال راه بروی تا شب هم به خانه نمی رسیم!
راننده هم در جواب گفت: همین که هست، اگر نمی خواهی، پیاده شو!

نظارت های کم رنگ

در چندین مورد، اتوبوس‌ها با بیش از ۵٠ دقیقه تاخیر از برنامه زمانی معمول خود به ایستگاه ها می‌رسند، که این امر باعث ازدحام جمعیت و نارضایتی مسافران شده است. شهروندان بر این باورند که نبود نظارت کافی و عدم پاسخگویی شرکت‌های حمل‌و‌نقل عمومی، منجر به بی‌اعتمادی و سرخوردگی آن‌ها شده است.
ترافیک شهری نیز تحت تأثیر این تأخیرات قرار گرفته، به طوری که افزایش استفاده از خودروهای شخصی به دنبال کاهش اتکاء به خدمات اتوبوس‌رانی مشاهده می شود، این تغییر، فشار بیشتری را بر خیابان ها وارد کرده و موجب شده ترافیک در ساعات پیک به نقطه اوج برسد.این وضعیت امری ضروری به شمار می‌آید تا مسئولین مربوطه را به فکر یافتن راه‌حلی جهت بهبود وضعیت و گسترش و ارتقاء سیستم حمل‌و‌نقل عمومی وادارد.

پیاده تا مقصد بروم، قبل از اتوبوس می رسم!

سری به خیابان کوچه باغ تبریز می زنیم، در ایستگاه حاج اسد، با رحمان هاشمی ۶۳ ساله هم صحبت می شویم، وی از تاخیر های طولانی اتوبوس های محله کوچه باغ گلایه دارد و می گوید: گاها حساب می کنم اگر پیاده به بازار بروم خیلی سریع تر از اتوبوس به مقصد می رسم، از طرفی ترافیک و حرکت لاک پشت وار اتوبوس ها علت اصلی این تاخیر است، آنقدر آهسته حرکت می کنند تا تمامی مسافران سر راه را سوار کنند، معترضهم که میشوی، راننده با صدای بلند می گوید، نمی خواهی پیاده شو، همینی که هست! اگر نظارتی از سوی شرکت واحد انجام بگیرد، قطعا شاهد اینگونه تخلفات نخواهیم بود.

در ادامه به سمت شهرک اندیشه امام می رویم، فاطمه شهبازی یک کارمند 30 ساله است، برای دسترسی به محل کارش مجاب به استفاده از اتوبوس خط ۱۱۱ است، ولی وی از تاخیر و کمبود اتوبوس در این خط گلایه دارد و می گوید: محله ما از مسیر بی آرتی دور است، مترو هم که دو دهه بیشتر است فقط وعده اش را می شنویم، پس من به اجبار باید از اتوبوس خطی استفاده کنم، از مقابل بازار امیرکبیر تا سه راه امین را با احتساب زمان انتظار اتوبوس شما نزدیک دو ساعت حساب کنید!

او ادامه می دهد: باور کنید اگر پیاده رفت و آمد کنم شاید با نصف همان زمان به مقصد برسم، تابلوی الکترونیکی ایستگاه پیش کش، لااقل شرکت واحد نظارتی روی این اتوبوس های خطی داشته باشد، شما در مسیر هم نگاه کنید خودتان متوجه می شوید، خطی ها از لاین بی آرتی با سرعت ۲٠ کیلومتر در ساعت حرکت می کنند و در هر ایستگاه چتدین دقیقه توقف دارند، با این وضع یا سرکار دیر می رسیم یا موقع برگشت به خانه.

اتوبوس های فرسوده مایه آبروریزی تبریز است

به شهرک باغمیشه می رویم، زهرا گلی ۴۴ ساله و معلم است، وی می گوید: هر روز با اتوبوس خط عادی باغمیشه به محل کارم در خیابان عباسی می روم، صبح ها که بیشتر از نیم ساعت در ایستگاه میدان ارغوان منتظر می مانم تا یک اتوبوس فرسوده از راه برسد، مسیر من از میدان ارغوان تا پل توانیر تقاطع عباسی است، فکرش را بکنید، این مسیر نیم ساعت انتظار بعد حرکت با کمترین سرعت همراه است تا من زمان انتظار ایستگاه تا مقصدم حدود یک ساعت زمان ببرد!
این شهروند ادامه می دهد: وضعیت اتوبوس ها هم که افتضاح است، سقف و صندلی های شکسته، و در واقع یک دستگاه اوتوبوس که نمی توان با آن آبرو داری کرد، لطفا پیام ما مردم باغمیشه را به شرکت واحد برسانید، نظارت بر عملکرد خطوط اتوبوس های محلی نیاز ضروری امروز شهر تبریز است.

کمبود اتوبوس بلای جان تبریز

در ادامه به سراغ مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تبریز می رویم، محمد حسین زاده می گوید: نارضایتی مردم از بابت زمان انتظار طولانی، به کمبود تعداد اتوبوس های موجود در تبریز باز می گردد، بنظرم در طول سالهای قبل و با وجود فرسوده و از رده خارج شدن اتوبوس ها، خرید جایگزینی انجام نپذیرفته است و همین دلیل باعث کاهش تعداد اتوبوس های شرکت واحد تبریز شده است.
او در مورد پایین بودن تعداد اتوبوس های تبریز نسبت به سایر کلانشهرها هم اضافه می کند، خود کرج هم یک کلانشهر است، ولی تعداد اتوبوس های شرکت واحدش در مقایسه با تبریز بسیار کمتر است، درحالی که ما در تبریز حدود مابین ۴٠٠ تا ۴۳٠ دستگاه اتوبوس فعال در سطح کلانشهر داریم.

حسین زاده می گوید: بازگشت ۹۶ دستگاه اتوبوس مدل های ۹۵ و ۹۶، در حال تعمیر به شبکه اتوبوس رانی تبریز، و با توجه به اینکه بتازگی قرارداد خرید ۱۵٠ دستگاه برای شرکت واحد تبریز، با شرکت مربوطه منعقد شده است که با اضافه شدن این تعداد، قطعا مشکلات حمل و نقل عمومی مرتفع می شود. در مورد توزیع ۱۵٠ دستگاه اتوبوس های منعقد شده، اولویت با مناطقی است که دارای کمترین اتوبوس نسبت به کثرت جمعیت هستند، هدف شرکت واحد شهرداری تبریز، افزایش کیفیت خدمات رسانی به مردم است.

تقویت اتوبوس‌رانی

در تکمیل گزارش، به سراغ روح الله رشیدی، رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تبریز می رویم تا نظر او را در مورد وضعیت خدمات شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تبریز جویا شویم،وی می گوید: وضعیت شرکت واحد اساسا قابل قبول نیست و ضعف ها و کاستی‌ها مشهود است. ما از سال اول شورای ششم به صورت مستمر وضعیت شرکت واحد و تقویت اتوبوس رانی را پیگیر هستیم. تقویت اتوبوس رانی، می تواند مهمترین اقدام امروز شهرداری تبریز در حوزه حمل و نقل عمومی باشد. تعداد اتوبوس ها بسیار پایین است و با نیازهای مردم همخوانی ندارد. متاسفانه در یک دهه گذشته این موضوع از سوی دولت رها شده بود و دولت سهم خود را برای تامین اتوبوس پرداخت نکرده است و به موضوعی با نام حمل و نقل عمومی توجهی نداشته است، در نتیجه کلانشهر تبریز امروز با حدود 300 دستگاه اتوبوس در حال خدمت رسانی است که ناگفته نماند که تازه این تعداد اتوبوس هم در طول دوران شورای ششم به سیصد دستگاه رسیده است.

او ادامه می دهد: به همت شورا و شهرداری تبریز در سال ۱۴٠۱، قرارداد خرید ۲۳۴ دستگاه اتوبوس منعقد شد که تا امروز حدود ۱۳۰ دستگاه وارد ناوگان شده و متاسفانه شرکتهای خودروساز دولتی با وجود دریافت وجه، به تعهد خود عمل نکرده‌اند هنوز.
رشیدی همچنین اضافه می کند: شورای ششم قطعاً دنبال افزایش تعداد اتوبوس های شرکت واحد است. به تازگی و در سال ۱۴٠۲ هم قرارداد خرید یکصد و پنجاه دستگاه اتوبوس منعقد شده است که اگر شرایط مهیا باشد این تعداد اتوبوس هم بتدریج وارد ناوگان حمل و نقل عمومی تبریز خواهند شد. از طرفی هم حدود نود دستگاه اتوبوس نیاز به تعمیر و بازسازی دارند که پیگیر این امر هستیم تا بعد از بازسازی مجددا وارد ناوگان اتوبوس رانی شوند.

او گفت: ما اگر بتوانیم در پایان شورای ششم، اتوبوس های حال حاضر ناوگان حمل و نقل را از سیصد به ششصد دستگاه برسانیم، می توانیم کف نیاز جامعه را تامین کنیم چرا که تعداد مورد نیاز اتوبوس در خطوط محلات کافی نیست و مردم از این بابت در رنجش هستند، البته درکنار تقویت شبکه اتوبوس رانی، با تکمیل و بهره برداری کامل خط یک مترو تا اواسط سال آینده، می توانیم بخی از نیاز حمل و نقل را از آن طریق تامین کنیم، خوشبختانه نوسازی شبکه تاکسیرانی هم اتفاق خوبی بود که تعداد قابل توجهی تاکسی جدید وارد شهر تبریز شد، که افزایش ساعات کار تاکسی ها را درپی داشته است. در نهایت درمورد اتوبوس رانی ما در گذشته نتوانستیم تکلیفمان را ادا کنیم، که بحمدالله شورای ششم و مجموعه شهرداری با تمام قوا در تلاش است تا رضایت مردم تبریز را در حوزه حمل و نقل عمومی فراهم سازد.»

انتهای پیام