وای بر «مصلحت»

حجت الاسلام احمد حیدری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

امروز فیلم «مصلحت» را از شبکه سه سیما دیدم و واقعا بر خود و همه کسانی که در این نزدیک به پنجاه سال خود را انقلابی دانسته‌اند، لرزیدم.

وقتی حاج آقا مشکاتیان می‌فهمد که خانوادده آریای مقتول که خواستار تجدید نظر در پرونده قتل فرزندشان بوده‌اند، یک روز بعد از به جریان افتادن دوباره پرونده، شکایت خود را پس گرفته‌اند. در دیدار با خانواده و وکیلشان به صراحت می‌شنود که آنها هیچ شکایتی ندارند ولی با توجه به تماس تلفنی که با او گرفته شده، شک پیدا کرده که پسرش که در این پرونده بوده و تبرئه شده، در این قتل دخیل باشد.

دو باره پدر و مادر آریای مقتول را به نزد خود فرامی‌خواند و از سکوت و خشم مادر می‌فهمد چیزی او را ناراحت کرده است و می گوید: “تا نفهمم چه چیزی شما را اذیت می‌کند، دلم آرام نمی‌گیرد”
و از مادر می‌شنود:
▪️ «میدونی چی اذیتم می‌کنه؟ این که وقتی پسرت زد پسر منو کشت، آونقدر مرد نبودی وایستی بگی: زورم زیاده، هر کاری دلم بخواد می‌کنم. پشت این ظااهرت قایم شدی! بر عکس تو، من نمیخوام دلم آروم بگیره؛ میخوام این نفرتی که ازت دارم، توی این سینه‌ام بمونه و هر روز بیشتر بشه!
حاج آقا قرارمون باشه واسه روزی که امثال تو خیلی حرفشو می‌زنید ولی من امروز بشتر از همیشه بهش اعتقاد دارم. یقه‌تو می‌گیرم شیخ! یقه‌تو می‌گیرم!!».

آری؛ آقایان انقلابی از جمله خودم که بیش از همه حرف قیامت و روز پنجاه هزار سال را می‌زنیم ولی در این نزدیک به نیم‌قرن چه بسیار عدالت‌ها که به مسلخ مصلحت بردیم به این خیال و توهم باطل که «مصلحت نظام حتی بر عدالت مقدم است»!

ویل و وای بر ما، اگر عدالت را که هدف بعثت همه انبیاء است به پای مصلحت قربانی نمی‌کردیم، امروز بهشتی که وعده داده بودیم، حاصل شده بود.

وای بر ما؛ وای بر ما؛ وای برما انقلابیونی که عدالت را به مسلخ مصلحت بردیم و هنوز هم داریم می‌بریم!

انتهای پیام