آقای رئیس جمهور! میدان را از خودحق پندارها بگیرید!

غلامرضا بنی اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

ما دو چیز از رئیس جمهور پزشکیان می خواهیم. اول، وحدت و وفاق ملی و دوم  احقاق حقوق همه مردم بر مبنای عدالت. پیمان ما هم که در درگاه حضرت یگانه ثبت شده است بر اساس همین دوگانه است. ما شعار نمی خواهیم. برنامه هایی به شعور غنی شده را لازم داریم که ما را از وضعیت موجود به سوی مطلوب ببرد. در ظواهر نمی مانیم و همه حقیقت را در حصر مناسک نمی دانیم. باور داریم حقیقت را باید در معارف الهی یافت و مناسک را هم با آن غنی کرد.

این سخن رئیس جمهور پسندیده است که می گوید “باید به دنبال حق و حقوق هم مردم جامعه باشیم و در عمل و اعتقاد نشان دهیم به آنچه می‌گوییم باور داریم و تا آخر بر سر پیمانی که بر اساس حق، عدالت و انصاف با مردم بسته‌ایم، ایستاده‌ایم.” پسندیده تر هم خواهد بود که این گفتار به رفتار همه دولتمردان تبدیل شود.

این جامعه چهل و چند سال پیش از زبان آیت الله بهشتی به عنوان مجتهدی قرآن پژوه به یاد دارد که؛ “بالا بروید یا پایین بیایید، اصلاً قرآن رابر سر جامعه ای پهن کنید، مادام که در آن جامعه در یک سو گرسنه بیچاره از سرما لرزان وجود دارد، و از سوی دیگر متنعمان برخوردار از همه چیز، این جامعه لجن است. تمام چهره اش را هم که با قرآن بپوشانید باز لجن است.”

برای شوریدن بر این لجن هم باید به صراط عدالت علوی قدم نهاد. جز این هم راهی نیست که پا نهادن در هر راه دیگری ما را از هدف دور می کند. پزشکیان به دیگر جمله شهید بهشتی هم توجه می دهد که “اگر در جامعه‌ای بر اساس حق، عدالت و انصاف عمل شود آن جامعه اسلامی است و اگر نه هر اسمی می‌توان روی آن گذاشت الا جامعه اسلامی.” دولتمردان چهاردهم به سیره شهید رجائی التزام عملی داشته باشند و از رئیس خود نیز بپذیرند که، “یقین می‌دانیم که از ما درباره عمل به وعده‌ها و پیمان‌هایمان سوال خواهد شد. خداوند از تک‌تک ما پیمان گرفته که جز حق نگوییم و به طرف باطل نرویم. باید پیرو حق باشیم و به طرف باطل نرویم.”

باطل هم یک شاکله آشکار ندارد که بتوان به راحتی از آن پرهیز کرد. گاه خود را در قالبِ های گوناگون عرضه می کند که آدمی را به اشتباه می اندازد. دین اما متر و معیار عدالت را تراز می گیرد تا از افتادن به وادی خطا مصون شویم. عدالت هم نه خویش گزینی و خویشاوند سالاری که برجا گزینی و درست انتخاب کردن است.

برای هر کاری بهترین ها را برگزینیم. در حق همه انصاف را رواداریم. به حق گفته ها توجه کنیم نه دل خواسته ها. آنان را که کارنامه روشنی در دفاع از حق مردم و عدالت دارند را میدان دهیم. نگذاریم میدان همچنان در اختیار اهل شعار و خود حق پندارها باشد. اگر چنین شد، حق غریب خواهد ماند. در فصل غربت حق هم باطل میدان داری خواهد کرد حتی اگر همه سو را پوستر حق چسبانده باشند. جمله طلایی شهید بهشتی را نصب العین قرار دهیم تا حق قرآن هم احقاق شود…

انتهای پیام