انفجار زنجیره‌ای پیجرهای حزب‌الله | محسن صالحی‌خواه
محسن صالحی‌خواه، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
خبر انفجار دستگاه‌های ارتباطی نیروهای حزب‌الله لبنان آنقدر عجیب و غیرواقعی بود که انگار برای چند ساعت، دنیای سینما و واقعیت با هم گره خوردند. تصاویر نشان می‌داد که پیجرهای مورد استفاده نیروهای حزب‌الله به صورت همزمان و در مناطق مختلف منفجر شدند. بعید به نظر میرسد که چنین عملیات پیچیده‌ای، صرفاً برای تلفات گرفتن از نیروهای لبنانی از سوی اسرائیلی‌ها طراحی و اجرا شده باشد. گفته می‌شود که طبق دستور مراجع امنیتی حزب‌الله، برای پرهیز از کشف محل استقرار نیروهای این گروه، استفاده از گوشی‌های هوشمند ممنوع شده بود. این روایت به نظر درست میرسد چرا که طی ماه‌های گذشته اسرائیل ترورهای دقیقی در فلسطین و لبنان انجام داد؛ از جمله فواد شکر فرمانده ارشد مقاومت لبنان که یک روز قبل از اسماعیل هنیه، اما در بیروت ترور شد.
از سوی دیگر، موضوع آسیب چشمی مطرح شده. پیجر مثل موبایل نیست که نرم‌افزارهای مختلف داشته باشد. این که وزیر بهداشت لبنان گفته است بیشتر آسیب‌ها به صورت، دست و شکم مربوط می‌شود یعنی احتمالاً پیامی به صورت همزمان به این پیجرها ارسال شده. آن‌هایی که زودتر دستگاه را به دست گرفتند تا پیام را بخوانند از ناحیه چشم و دست آسیب بیشتری دیدند. برخی فیلم‌ها و عکس‌ها هم نشان می‌دهد که شکم و کمر افراد آسیب دیده یا کیف‌شان منفجر شده است. این‌ها احتمالاً اشخاصی هستند که یا متوجه رسیدن پیام نشدند یا همان لحظه پیجر را به دست نگرفتند. تصویر تاری که از سفیر ایران در لبنان – مجتبی امانی – وجود دارد، نشان می‌دهد که پیراهن سفید او غرق خون است. اما حداقل در آن تصویر اثر سوختگی روی پیراهن نیست و این خون احتمالا از ناحیه صورت است که نشان می‌دهد پیجر مقابل چشم‌ها قرار داشته است. این مساله نیز موضوع ارسال پیام همگانی را جدی‌تر می‌کند.
تقریبا به قطعیت رسیدیم که پیجرهای مورد استفاده حزب‌الله، آلوده به مواد منفجره بودند. بیشترین میزانی که برای ماده انفجاری کار گذاشته شده در این دستگاه‌ها ذکر شده، کمتر از ۶۰ گرم است. تعداد مختلفی برای دستگاه‌ها ذکر شده و تا عدد ۵۰۰۰ دستگاه هم در اخبار آمده. این نوع از عملیات، در حوزه خرابکاری دسته‌بندی می‌شود. طراحی این عملیات از یک سو به وارد کردن قطعات
با توجه به آلوده بودن پیجرها دو سناریو می‌توان طرح کرد که از سوی موساد طراحی و اجرا شده است:
سناریوی اول، ایجاد شرکت پوششی در کشور اروپایی (پیجرها مربوط به یک شرکت تایوانی است اما این شرکت اعلام کرد که توسط شرکتی اروپایی تولید شده است) توسط اسرائیلی‌ها و تامین پیجرهای آلوده برای حزب‌الله لبنان. نقش‌آفرینی عامل یا عاملان انسانی مرتبط یا عضو حزب‌الله در کشورهای اروپایی که توسط اسرائیل جلب همکاری شدند، قطعی است.
سناریوی دوم، تعویض محموله پیجرهای اصلی با پیجرهای آلوده یا دستکاری محموله در مسیر ارسال به لبنان است. در این سناریو، شرکت پوششی وجود ندارد اما نقش‌آفرینی عامل انسانی جلب همکاری شده توسط اسرائیل در تعویض محموله یا خرابکاری قطعی است.
سناریوی سوم، جلب همکاری شرکت یا فرد تامین کننده این محصول است. هر کدام از این سه سناریو به وقوع پیوسته باشد، حداقل بخشی از کانال‌های خرید حزب‌الله آلوده شده و مشخص نیست که چه تجهیزات و کالاهای دیگری از این طریق به لبنان و احتمالا سوریه و ایران رسیده است.
نوع این عملیات نشان می‌دهد الزاماً گرفتن تلفات مد نظر طرف اسرائیلی نبوده. مشخص نیست که آیا از این پیجرها برای شنود و نقطه‌زنی استفاده می‌شده یا نه. بررسی بقایای پیجرهای منفجر شده احتمالاً نشان می‌دهد که آیا این پیجرها حاوی GPS و تجهیزات شنود نیز بودند یا نه. اثر روانی این عملیات نیز به مراتب بیشتر از تلفات انسانی آن است. طراح عملیات از یک سو، بار دیگر اشراف اطلاعاتی خود در حوزه حریف را یادآوری کرد. امنیت روانی در لبنان را بیش از پیش به هم ریخت. در حال حاضر خودتان را جای لبنانی‌ها بگذارید. غزه زیر بمباران است و اسرائیل جنوب لبنان را می‌زند. اسماعیل هنیه ترور شده و سطح تنش در منطقه بالا رفته. حزب‌الله و اسرائیل در مناطق مرزی با هم درگیرند. این‌ها مردم کشوری هستند که زیرساخت‌های کشورشان هیچ وقت به قبل از سال ۲۰۰۶ و جنگ ۳۳ روزه برنگشت. در چنین شرایطی، وقتی داری در خیابان قدم می‌زنی، میوه می‌خری یا در سوپرمارکت هستی، پیجر فردی که کنار دستت ایستاده ناگهان منفجر می‌شود. آن هم نه یک یا دو نفر، به روایتی چند هزار نفر. تلفات انسانی هم که سر جای خودش است.
این عملیات، تبادل آتش و درگیری حزب‌الله و اسرائیل را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. اما بخش‌های امنیتی این گروه را درگیر خود می‌کند. طراحی، گستردگی و پیچیدگی این عملیات انقدر خاص است که عملیات ترور اسماعیل هنیه در برابر آن یک شوخی بیشتر نیست. این حفره امنیتی بسیار عمیق است.
انتهای پیام
