در نقد اظهارات نماینده‌ی قم

حجت الاسلام احمد حیدری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

چندین سال است که بحث مذاکره با آمریکا بحث محوری کشور شده و در غالب سطوح این بحث جریان داشته و موافقان و مخالفانی سرسخت و قابل اعتنا دارد. اخیرا با روی کار آمدن دولت پزشکیان، با توجه به شعارهای او و مشکلات کمرشکن تحریم‌های آمریکا و ….، دوباره این بحث اوج گرفته و در سطوحی از دولت و خبرگان و … برای انجام مذاکرات، ادله‌ای ارائه و پالس‌هایی داده شده است.

اخیرا رئیس جمهور جدید آمریکا هم اعلام کرده مهمترین مسأله از نظرش این است که ایران به دنبال تولید سلاح هسته‌ای نباشد و در صورت اطمینان‌دهی ایران نسبت به عدم اقدام برای تولید سلاح هسته‌ای، دستش را برای صلح با ایران دراز کرده و حتی برای مذاکره، منتظر تماس مسئولان ایران هم نمی‌ماند.

بعد از این سخنان، رهبری به صراحت مذاکره را رد کردند. البته مطابق قانون اساسی اتخاذ تصمیم‌های این چنینی از وظایف قانونی رهبری است.

البته قطعا دولت و شورای عالی امنیت ملی تحت نظارت و هدایت رهبری در موقع مقتضی در این مورد تصمیم نهایی را با توجه به جمیع جوانب خواهند گرفت که بحثی در آن نیست و الان نه هنوز آمریکا برای مذاکره و صلح دست دراز کرده و نه ایران و رهبری و مسئولان آن در معرض جوابگویی نهایی و قطعی به پیشنهاد او هستند تا بگوییم رهبری جواب نهایی را داده است. الان باید همگان بتوانند در باره این مسأله و فواید و مضارّ آن سخن بگویند تا در موقع لزوم با توجه به بحث‌های صورت گرفته و تشریح ابعاد قضیه از طرف کارشناسان، تصمیم نهایی گرفته شود و لذا در این مرحله مخالفت یا موافقت نه تنها گناه، جرم و عمل ضد انقلابی نیست، بلکه لازم است.

سخن این یادداشت در نوع برخورد بعضی مدعیان “ولایت‌گرایی” است که با تعالیم ولایی نبوی و علوی کاملا متضاد است! مثلا راه‌یافته به مجلس از قم که مدّعی غلیظ و شدید ولایتگرایی است، گفته:
«جریان “نفوذ” آن قدر فشار را زیاد کرد تا بالاخره امروز رهبر حکیم‌مان آنچه را که لازم بود، علنا و پشت بلندگو اعلام فرمود. با این تصریح رهبر، چاره‌ای ندارم جز آنکه آنهایی که از این به بعد، دوباره دم از مذاکره با آمریکا می‌زنند را “کم‌هوش، مجنون و فاقد شرافت” بخوانم! -البته اینها مودبانه‌ترین واژگانی بود که می‌توانستم باتوجه به تصریح امروز آقا استخدام نمایم-؛ خدمت این قوم مجنون و فاقد شرافت عرض می‌کنم که بعد از تصریح امروز آقا، اگر دوباره بر “شرافت فروشی” خود اصرار بورزند، به نطق و یادداشت بسنده نخواهیم کرد!»

در این چند سطر، این نماینده طرفداران مذاکره را «نفوذی، کم‌هوش، مجنون و فاقد شرافت» خوانده و به داغ و درفش تهدید کرده و اعتراف هم دارد که این خفیف‌ترین دشنام‌هایی است که داده و آنها را سزاوار خیلی بیش از اینها می‌داند!

حالا بیائید با هم به محضر مولای متقیانی برویم که انقلاب 57 و نظام جمهوری اسلامی می‌خواهد ادامه دهنده راه آن امام و زمینه ساز ظهور فرزندش باشد. در جنگ صفین یاران آن امام از همین دشنام‌ها نثار یاران معاویه می‌کردند و وقتی امام شنید، ضمن نهی آنان فرمود: من خوش ندارم شما از دیگر مسلمانان اظهار تبرّی کنید و آنان را دشنام دهید و لعن کنید. اگر شما زشتی و ناصحیح بودن رفتارشان را تبیین کنید، صحیح‌تر و اثرگذارتر است[یعنی در راستای هدایتگری است که باید نخ تسبیح اعمال و رفتار ما مسلمانان باشد ولی هیهات!].

آقای “منّان” که بر صندلی نمایندگی مردم قم تکیه زده‌‌اید، اگر از آن صندلی و آن تریبون به تبیین منطقی حق بودن و مفید بودن ترک مذاکره اقدام کنید و عموم و اکثریت مردم را قانع سازید، دیگر کسانی که بر مصادری از قدرت تکیه زده و به قول شما نفوذی هستند[که خدا و مردم بهتر می‌دانند نفوذی کدامتان هستید!] و امثال آنان[مثل نویسنده و دیگر همفکرانش] نه جرأت بر سخن از مذاکره می‌یابند و نه سخنشان مورد توجه عموم یا اکثریت مردم واقع می‌شود. همین که طرفداران مذاکره را دشنام می‌دهید و به داغ و درفش تهدید می‌کنید، خود بهترین دلیل بر ناتوانی شما از تبیین منطقی و مردم پسند ترک مذاکره است.

انتهای پیام