استعفای پزشکیان؛ جدی می فرمایید؟! | رضا رئیسی
رضا رئیسی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
کنش‌گری در عرصه و سپهر غامض و پیچیده سیاست با نگرش های فانتزی و واکنش های سانتیمانتالی قابل جمع آوری و همسان سازی نیست. کسی که ردای سیاست‌ورزی می پوشد و به عنوان کنش‌گر و فعال سیاسی آن هم در سطوح عالی مطرح است و تن به این دریای پر تلاطم می‌زند، به طور حتم قبلش چند باری تن به آب زده و می داند که از ضرورت‌های شناگری خیس شدن نیز هست!
پس از روی کارآمدن مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهوری تاریخ ایران، در قالب یک صحنه‌آرایی مضحک و تحرکات ایذایی خنده دار، هر از گاهی شایعه استعفای پزشکیان در رسانه های خاص و نیز در شبکه های اجتماعی پخش و منتشر شده و به نوعی جنگ روانی و رسانه‌ای با محوریت معتکفان دو خاستگاه متفاوت و متضاد در دیدگاه و نظر؛ اما متفق القول در مخالفت و ضدیت با دولت و جریان اصلاحات و میانه روها به راه می افتد.
گویی که راجع به جا به جایی راننده ماشین سواری و یا تغییر در مدیریت یک ساختمان چند طبقه سخن می گویند و راجع به چنین مقولاتی حرف می زنند.
البته که گردانندگان اصلی ماجرا در هر دو سوی طیف تندروی خارج نشین و ضد نظام و طیف سوپر انقلابی‌نماهای پر مدعا و ضد دولت، خوب می دانند که ماجرا به همین سادگی و سهل الوصولی نیست و قصد القای بی ثباتی و اخلال در عملکردهای دولت را دارند؛ اما متوجه نیستند که اکنون و در همین ابتدای کار دولت وقت چنین شطحیات گویی هایی نیست و از طرف دیگر یک حربه را که چندبار استفاده کنی، نخ‌نما و بنجل شده و نه تنها به هیچ کاری نمی آید و دردی از آنها درمان نکرده و افاقه‌ای برایشان نخواهد کرد که به مثابه سرکنگبین صفرا فزود است.
این روزها و پس از بیانات مهم رهبری در خصوص نهی از مذاکره با آمریکا که مخاطب آن طرف آمریکایی و شخص رئیس جمهوری ایالات متحده بود و بر سناریوی طراحی شده توسط ترامپ خط بطلان کشیده شد، تندروهای منتقد دولت با تفاسیر انحرافی و تخلیط و در هم آمیختن مقصود و منظور بیرونی این سخنان با منازعات در سیاست داخلی، کلام را از موضع خود منحرف کرده و به جای هدف گیری دشمنان، اردوگاه خودی را مورد کوبش و تخریب قرار داده و آن را دستمایه حمله و هجمه به دولت و شخص رئیس جمهوری کرده و چهره هایی چون ظریف را آماج حملات خود قرار داده و حتی بر کوس شایعه استعفای پزشکیان دمیده و چنین جلوه‌‌گر شده‌اند که دولت پزشکیان هیچ برنامه و هدف و استراتژی نداشته و اکنون که از مذاکره با آمریکا نیز نهی شده است، کنترل و عنان امور را از دست خواهد داد و زمین گیر خواهد شد، درست همان دیدگاهی که افراطی های خارج نشین و حامیان دو آتشه مذاکره با ترامپ قصد القای آن را داشته و دارند که ایران در موضع استیصال است و چاره ای جز مذاکره (شما بخوانید تسلیم) ندارد و رهبر انقلاب در سخنان مهم روز جمعه 19 بهمن ماه دقیقا در برابر القای چنین راهبرد و استراتژی ایستاده و بر آن خط بطلان کشیدند.
مضاف بر آنکه مسعود پزشکیان همواره و همیشه منتقد نگاه تک‌بعدی و یک جانبه نگری افراط و تفریطی به هر مقوله ای از جمله مذاکره و قراردادن تخم مرغ ها در یک سبد بوده و از همان ایام و ادوار تبلیغات انتخابات گفت که در ابتدا به دنبال انسجام سازی داخلی است و در پیامد آن به دنبال تعامل سازی با جهان خواهد بود.
پزشکیان از همان ابتدای کار با علم و اشراف و آگاهی به چیستی و چگونگی فعل و انفعالات اتمسفر سیاسی جمهوری اسلامی، به‌واسطه چند دهه حضور در سطوح عالی ساخت و ساختار قدرت سیاسی از وزارت تا ١۶ سال نمایندگی مجلس، برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری عزم جزم کرد و یک تازه آمده به دنیای سیاست و یک نوبالغ سیاسی نبود که از سر بی تجربگی و فقدان تجربه اندوزی حرفی بزند و شعاری دهد و اگر از انسجام سازی داخلی و وفاق ملی سخن گفت و آن را لازمه و پیش شرط موفقیت در پروژه تعامل سازنده در سیاست خارجی عنوان کرد، نیک می دانست که چه می گوید و چه می خواهد و نقطه ثقل و تصمیم گیر اصلی در حوزه سیاست خارجی شخص رهبر انقلاب است و بدون هماهنگی و رضایت و راهبری ایشان توفیقی در این زمینه حاصل نخواهد شد.
حال چقدر مضحک و خنده دار است که جماعتی عنوان می کنند که در پی سخنان رهبر انقلاب، پزشکیان ناخشنود از این طراحی چشم انداز و ترسیم خطوط، استعفا داده است!
از آن مضحک تر جماعتی هستند که نه باور و اعتقادی به نظام سیاسی موجود دارند و نه حتی اندک اشرافی به تحولات پیدا و پنهان سپهر سیاست ایرانی و حتی در بدیهی ترین امور همچون انتخابات نیز قائل به کنش‌گری نبوده و کلان استراتژی یک خطی همیشگی آنان، سگ زرد برادر شغال در مواجهه با دعوت کنندگان به مشارکت سیاسی بوده و حالا بعد از این فعل و انفعالات چند روزه یادشان افتاده، بابت رایی که نداده اند و آبرویی که گرو نگذاشته اند، ابراز شرمساری و ندامت کرده و به پزشکیان گوشزد کنند که هر چه سریعتر استعفا داده و نسبت به نظام سیاسی موجود خروج کند!
این گرامیان این مانورهای رسانه ای و تبلیغات و تحرکات ایذایی و انتزاعی را به قصد دلسردسازی حامیان و رای دهندگان به پزشکیان به انجام می رسانند، چه از نوع سوپر انقلابی پنهانی و چه از نوع برانداز خارج نشین؛ مدل رفتاری که قبل‌تر در دولت خاتمی جواب داد و سپس در دولت روحانی نیز آزموده شد.
اما این عزیزان توجه و التفات ندارند، آن کسانی که پس از چند دوره انتخابات و رصد وضعیت و شرایط در دولت های مختلف بخصوص اصلاحات و اعتدال و به رغم اتفاقات و تنش های اواخر دهه 90 و ماجراهای سال 1401 پا به وادی مشارکت انتخاباتی گذاشته و علیرغم همه تبلیغات و پروپاگاندای داخلی و خارجی به صحنه انتخابات آمدند، از چنان بلوغ و رشد و آگاهی سیاسی برخوردار بوده و هستند که نمی توان آن مشارکت را از سر گول خوردن آنان دانست و اکنون نیز انتظار فریفته شدن آنان را به این سادگی و آسانی داشت.
مردم و حامیان دولت تجربیات بسیاری از سر گذرانده و اکنون به درجه ای از بلوغ و آگاهی سیاسی و اجتماعی رسیده اند که دچار سندروم غوره و مویز نشده و با اندک تلاطم و فعل و انفعالی دچار قبض و بسط های ناگهانی و امیدواری و یا در سوی مقابلش یاس و ناامیدی ناگهانی شوند.
بر همین سان مسعود پزشکیان را هم باید دیگرگونه دید، هر چند او بی تکلف و ساده سخن می گوید، بی پیرایه حرف می زند و ساده و صمیمی و صادقانه با دیگران مواجه می شود اما این به معنای ناپختگی و یا بلد نبودن او نیست، او زیرک‌تر از بسیاری از سیاستمداران است و به اندازه کافی در سطوح عالی سیاسی تلمذ کرده و تجربه اندوخته است که با یک غوره دچار سردی و با یک مویز دچار گرمی نشود و مشتی ساده دل هر روز برای او نسخه استعفا بنویسند، آقای دکتر می داند که راه علاج بیماری چیست و کجا باید نسخه بپیچد.
انتهای پیام
