ناگفته‌های فرمانده ولی‌محمد رحمانی از جزئیات ترور ژنرال سریع در تهران

فرمانده ولی‌محمد رحمانی، عضو شورای رهبری جمعیت اسلامی افغانستان و نماینده این جریان در ایران، در گفت‌وگو با انصاف نیوز جزئیات ترور ژنرال اکرام‌الدین سریع، فرمانده پیشین پلیس چندین ولایت افغانستان را تشریح کرد؛ تروری در تهران که به گفته او ساعت ۶:۳۰ عصر چهارشنبه، کنار خیابان و بدون هیچ درگیری قبلی انجام شد.

رحمانی با اشاره به تهدیدهای پیشین، از نقش احتمالی بازیگران خارجی، طالبان و رقابت‌های پنهان سیاسی سخن گفت و تأکید کرد که مرحوم سریع نه فعالیت نظامی در ایران داشت و نه اقدامی خلاف قانون انجام داده بود.

ترور پس از نماز، کنار دو درخت

به گفته فرمانده رحمانی، اکرام‌الدین سریع بعد از نماز ساعت ۶:۳۰ عصر چهارشنبه، در حال عبور از مسیر همیشگی خود در میدان امام حسین بوده که هدف سوءقصد قرار می‌گیرد.

او می‌گوید: کنار خیابان، نزدیک دو درخت، بدون هیچ درگیری قبلی به او شلیک کردند و همان‌جا به شهادت رسید.

تهدیدها از کجا می‌آمد؟

رحمانی با اشاره به سابقه نظامی می‌گوید که او دشمن کم نداشت.

به گفته او، رابطه ژنرال سریع با طالبان همواره خصمانه بوده و نگاه مثبتی نیز به نقش پاکستان در تحولات افغانستان نداشته است.

رحمانی تأکید می‌کند: طالبان عامل بدبختی افغانستان بود و طبیعی است که چنین فردی چشم دشمنان زیادی باشد.

چرا ایران را انتخاب کرد؟

به گفته رحمانی، ژنرال سریع با وجود دعوت‌هایی از فرانسه و برخی کشورهای اروپایی، ایران را برای اقامت انتخاب کرده بود: ایران هم‌زبان ماست، فرهنگ مشترک داریم و او به جمهوری اسلامی ایران باور داشت. به خاطر مردمش و به خاطر ملت افغانستان اینجا ماند.

حفاظت شخصی نه دولتی

رحمانی می‌گوید هیچ حفاظت رسمی دولتی برای آقای سریع وجود نداشت: کشور محافظت نمی‌کرد. ما سیاسی هستیم، نه نظامی فعال. دوستانش، چهار یا پنج نفر، همراهش بودند چون احساس خطر می‌کرد.

او تأکید می‌کند که اکرام الدین سریع در ایران مسلح نبود و مجوز حمل سلاح هم نداشت.

دفتر کاری برای صدای مظلومان

به گفته نماینده جمعیت اسلامی افغانستان در ایران، دفتر کار ژنرال سریع محلی برای فعالیت‌های نظامی نبود: دفترش محل رسیدگی به مشکلات نظامیانی بود که از افغانستان آمده بودند. یادداشت می‌گرفت، مشکلات را منتقل می‌کرد و تلاش می‌کرد جان انسان‌ها نجات پیدا کند.

نقش او در کمک به نظامیان افغان

فرمانده رحمانی می‌گوید ژنرال سریع نقش مهمی در سامان‌دهی وضعیت نظامیان افغان در ایران داشت: حدود ۲۰۰۰ نظامی را صاحب مدرک و اقامت کرد تا دیپورت نشوند و کشته نشوند.

به گفته رحمانی، او بسته به موضوع، مشکلات را به نهادهای مختلف منتقل می‌کرد: اگر موضوع پلیسی بود به پلیس، اگر مربوط به سپاه یا کلانتری‌ها بود به همان بخش‌ها منتقل می‌کرد. هدفش فقط نجات جان انسان‌ها بود.

اختلافات سیاسی نه امنیتی

رحمانی در ادامه‌ی گفت‌وگو با انصاف نیوز، تأکید می‌کند که اختلاف نظرهایی بین نظامیان دولت جمهوری هم وجود داشت، اما نه در ایران: کسانی که به آمریکا رفته بودند از او خوششان نمی‌آمد. می‌گفتند چرا این‌قدر در ایران فعالیت می‌کند. اما مردم دوستش داشتند.

فعالیت علیه طالبان فرهنگی نه نظامی

به گفته رحمانی، ژنرال سریع هیچ فعالیت نظامی علیه طالبان در ایران نداشت فقط فعالیت فرهنگی داشت؛ با مردم می‌نشست، دردشان را می‌شنید، خانواده نیروهای کشته‌شده را پیگیری می‌کرد.

رابطه با احمد مسعود و جبهه مقاومت

رحمانی رابطه او با احمد مسعود را خوب و برادرانه توصیف می‌کند و می‌گوید: با جبهه مقاومت رابطه خوبی داشت، اما هیچ اقدام نظامی از ایران انجام نمی‌شد.

پرونده ترور در حال پیگیری

به گفته رحمانی، پرونده قتل آقای سریع در ایران در حال بررسی است: کلانتری به‌طور جدی پیگیر است. کالبدشکافی انجام شده و امیدواریم هرچه زودتر عاملان معرفی شوند و امروز نیز برای پیگیری پرونده به بازداشتگاه  شاپور  مراجعه کردیم.

شنیده‌ی انصاف نیوز حاکی از آن است که ادامه‌ی پیگیری پرونده‌ی ژنرال اکرام الدین سریع به نهادی امنیتی سپرده شده است.

فرمانده رحمانی در پایان می‌گوید: او برادر خونی نبود، اما برادری بود که خدا به ما داده بود. برای آزادی وطن، برای مردم و فرهنگ افغانستان کنار هم بودیم.

انتهای پیام