بیانیه انتقادی آیت الله جنتی درباره نقش مردم در حکومت
در پی طرح برخی مطالب و شبهات پیرامون نقش مردم در حکومت اسلامی، آیت الله جنتی ربیس مجلس خبرگان رهبری در بیانیه‌ای، نسبت به طرح مسائل تفرقه‌آمیز در جامعه هشدار داد.
به گزارش ایسنا، متن این بیانیه بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
در روزهای اخیر مطالبی پیرامون «مشروعیت» و «مقبولیت» حکومت اسلامی و تصدی ولایت و حاکمیت مبتنی بر آراء مردم با استناد به کلمات امیرالمؤمنین(ع) درجامعه مطرح شد که با برخی مبانی دینی اعم از مبانی دینی اهل سنت و تشیّع که در فقه سیاسی اسلام مورد بحث قرار گرفته، متعارض و ناسازگار است. طرح این‌گونه مطالب هر چند تازگی ندارد و در طول تاریخ اسلام چه در عصر حضور و چه در دوران غیبت و به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی مطرح بوده و همواره از سوی علمای بیدار پاسخ داده شده است.
اکنون با توجه به ضرورت پاسداری از جایگاه رفیع ولایت و امامت الهی توسط همه ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی، مجلس خبرگان رهبری لازم می‌داند نکاتی را یادآور شود:
۱. ولایت و امامت الهی به همه شوؤن آن اهم از تبیین و حفظ دین و هدایت مردم و زعامت سیاسی اجتماعی از احکام الهی است همانند ولایت پیامبر(ص) و متوقف بر خواست و نظر و رأی مردم نیست بلکه باید گفت ولایت، روح اسلام است و احکام بدون پشتوانه و قدرت اجرایی خود را از دست می‌دهد «و ما نودی احد بشئ کما نودی بالولایة». همانگونه که آیات الهی قبل از نهج‌البلاغه بر آن تاکید دارند و می‌فرماید «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ» که مقام ولایت را همانند مقام نبوت الهی می‌داند.
۲. بیعت با پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار (علیهم السلام) به معنای مشروعیت بخشی به حکومت پیامبر و یا امام توسط مردم و بیعت‌کنندگان نمی‌باشد بلکه تأکیدی بر اعلام وفاداری و پیروی و فرمانبری از رهبران الهی است. بنابراین، نباید آن را با رأی مردم و انتخابات در دوران معاصر مقایسه کرد.
۳. بعد از قرآن باید به مسأله غدیر و نصب حضرت علی (علیه‌السلام) در آن جمع کثیر بی‌سابقه توجه کرد، بعد هم خطبه‌های متعدد نهج‌البلاغه و نامه‌ها که همه صریح و گویا است. باید به این گوینده گفت «حفظت شیئا و غابت عنک الاشیاء». خود امیرالمؤمنین(ع) در بعد از ارتحال پیامبر (ص) حق حکومت خود را مطالبه کرده است. احادیثی مانند «ناشد تکم‌الله اما کنتم فی حجة الوداع اما سمعتم رسول‌الله یقول من کنت مولاء فهذا علی مولاء» دال بر این امر است.
حضرت علی (ع) در خطبه شقشقیه ولایت خود را فریاد زد «انه لیعلم ان محلی منها محل القطب من الرحی» تا آنکه فرمود (اری ترانی نهبا من) می‌نگرم که میراث ولایت و حکومتم ربوده شده است در حالی که سخنی از رأی و خواست و نظر مردم در میان نمی‌آید و البته اگر مردم با فردی غیر از ولی بیعت کنند مشروعیت نمی‌یابد لذا در نهایت حضرت فرمودند: «لولا حضور الحاضر و قیام الحجة بوجود الناصر و ما اخذالله علی العلماء ان لا یقاروا علی کظة ظالم و لا سغب مظلوم لقیت حبلها علی غاربها» که اگر حضور مردم حاضر در صحنه و وجود یاورانی که حجت به وسیله آنان تمام می‌شود و نیز مسؤولیت الهی علما که نباید بر شکم بارگی ستمکاران و گرسنگی مظلومان آرام بگیرند معنایی برای پذیرش حکومت از منظر علی (ع) نبود.
خلاصه آنکه اگر حضرت در ابتدا بیعت را نپذیرفت بخاطر شناخت جامعه و نقض‌کنندگان و فتنه‌های آینده بود. لذا شرط می‌کند که اگر بیعت آنان را بپذیرد به نظر خودش عمل خواهد کرد.
مجلس خبرگان رهبری، با اذعان به نقش و جایگاه مردم در استقرار و استمرار حکومت اسلامی، بر اهمیت منحصر به فرد جایگاه رفیع امامت، ولایت و رهبری امت اسلامی که منشاء مشروعیت نظام اسلامی بوده و مردم‌سالاری دینی را به ارمغان آورده است و امروز در ولایت فقیه تجلی یافته، اصرار داشته و بر ضرورت حفظ وحدت داخلی و انسجام ملی و اجتناب از بحث و جدل‌های تفرقه‌انگیز تأکید می‌نماید.
احمد جنتی
رئیس مجلس خبرگان رهبری
دوشنبه ۲۴ رمضان المبارک ۱۴۳۸ برابر با ۲۹ خرداد ۱۳۹۶
انتهای پیام
سلام ،
بالاخره آقای جنتی باید بفرمایند که مقام رهبری به غیر از تصمیم مجلس خبرگان که منتخب مردم است، به این سِمت انتخاب شدند، یا از طریق دیگری اینکار انجام شده ؟ اگر روند فوق بکار گرفته شده ، پس چرا لجاج میکنید ! اگر هم از طریق دیگری مقام رهبری به این امر خطیر گمارده شدند که ملت از آن بی خبر است ! در اینصورت حق با شماست ! اما بگویید آن طریق چه بوده است که ما ملت از تردیدِ در روشِ نصب این مقام بدر آییم !
روشن است که چنانچه مطالب فوق مد نظر باشد ضروری است که آقای جنتی به فرض پذیرش فرمایشات خودشان مخالفت همین نظرات را با هر دو ولی فقیه جمهوری اسلامی در میزان و معیار و ملاک و مبنا دانستن رای مردم در نظر بگیرند و به اقتضای نظر خودشان مطابق نظر ولایت فقیه نه برعکس، اعلام موضع مجدد بفرمایند
عضوی از شورای نگهبان قانون اساسی و دبیر آن قطعا می داند که طبق نص قانون اساسی کلیه مسئولان جمهوری اسلامی با رای مردم اعم از مستقیم یا غیرمستقیم انتخاب می شوند . شورای نگهبان قانون اساسی، نگهبان قانون اساسی است قاعدتا یا باید باشد.
برای من سئواله که شخص باید چه بخشی از قانون اساسی رو قبول نداشته باشه تا التزام به اون دیگه براش وجود نداشته باشه.? حال نظرات صریح و قاطع امام و رهبر انقلاب درباره قانون حتی قانون عادی بماند
مدل خبررسانی شما صادقانه نیست..بیانیه از طرف مجلس خبرگان است نه آقای جنتی
جناب تت! ظاهرا نفر آخر لیست بودن در شما هم تردید ایجاد کرده که مگه میشه؟. ولی ایشون الان رئیس خبرگانه بعنوان نفر پانزدهم از تهران (و اعتراض نفر شانزدهم مورد قبول شورای نگهبان به دبیری ایشون واقع نشده)
انصاف ما تازه یک از هزار رو نمیگیم، شما که حق هم داری یک از هزارشو چاپ می کنی. خب حقیقت اینه که در عدم امکان بحث آزاد یکی راحته و رقیب نمیتونه آزاد و راحت حرف بزنه. تقصیر شما هم نیست و ما هم می دونیم. همین قدر هم شجاعت شما است. نه بخاطر دلخوری بلکه بخاطر معذورات خود ما و شما دیگه ترجیح می دم با توجه به مشغله هام به کار علمی خودم بپردازم. دوستان هم دوباره 4 سال دیگه شوکه میشن و میگن ما که همه جا نظرمون بود، چرا حالا کسی هم نظر ما نبود!!!؟ سال 1400 رو می گم.
این پیام رو با اجازه ذیل چند بحث مهم امروز و فردا میگذارم برای مخاطبها بویژه رحمان، محمد، آگاه و …
بدرود رفیق خوب روزهای گذشته؛ انصاف عزیز.
٢٩ دي ماه ١٣٦٦ نمايندگان امام در دبيرخانه ائمه جمعه، در يک استفتا از ايشان مي‌پرسند: «حضرت آيت‌الله‌العظمي امام خميني، رهبر انقلاب و بنيان‌گذار جمهوري اسلامي. پس از اهداي سلام و تحيت، در چه صورت فقيه جامع‌الشرايط بر جامعه اسلامي ولايت دارد؟ أدام الله ظلّکم علي رؤوس المسلمين. نمايندگان حضرت‌عالي در دبيرخانه ائمه جمعه سراسر کشور، عباس خاتم‌يزدي – توسلي – عبايي – کشميري – قاضي‌عسگر». ايشان در پاسخ، فتوايي که صادر مي‌کند اين است: «بسمه‌تعالي – ولايت در جميع صور دارد. لکن تولي امور مسلمين و تشکيل حکومت بستگي دارد به آراي اکثريت مسلمين که در قانون اساسي هم از آن ياد شده است و در صدر اسلام تعبير مي‌شده به بيعت با ولي مسلمين».
تکرار : امام خمینی: «تولي امور مسلمين و تشکيل حکومت بستگي دارد به آراي اکثريت مسلمين که در قانون اساسي هم از آن ياد شده است و در صدر اسلام تعبير مي‌شده به بيعت با ولي مسلمين».