زیباکلام: شکست همیشه یک پدر دارد و پیروزی چندین پدر!

صادق زیباکلام گفت: احزاب (اصلاح طلب یا اصولگرا) بنگاه‌های خیریه یا کمیته امداد امام خمینی نیستند که فقط به فکر خدمات عام المنفعه باشند. طبیعی است که حزب اتحاد ملت می خواهد نقش بیشتری داشته باشد و تمایل دارد شهردار به آنها نزدیک تر باشد و کارگزاران و مستقل ها و طرفداران دولت هم همین هدف را داشته باشند.

این تحلیلگر مسائل سیاسی طی گفت‌وگو با فرارو؛ در خصوص اختلافات داخلی در جریان اصلاح طلب گفت: یک مثل معروف امریکایی هست که میگه «شکست همیشه یک پدر دارد و پیروزی چندین پدر دارد» به این معنی که وقتی شکست می خوریم هیچ کس گردن نمی گیرد که دلیل شکست بوده، اما زمانی که در یک رویدادی مثل انتخابات به پیروزی می‌رسیم همه مدعی هستند که آنها زمینه این موفقیت را فراهم کرده اند.

وی ادامه داد: این دقیقا مصداق وضعیت این روزهای جریان اصلاح طلب است. ماجرا از این قرار است که اصلاح طلبان به عنوان مثال در سال 88 وضعیت به ظاهر شکست خورده ای داشتند و چیزی در این میان نبود که بخاطر آن مدعیان زیادی پیدا شوند. اما آنچه که در انتخابات شورای شهر و قبلا هم در انتخابات مجلس دیده شد، در زمینه فراکسیون ها و بعضی مسائل اختلافاتی بروز کرد.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: یک سوی این اختلافات اصلاح طلبان بودند و در سوی دیگر طرفداران دولت ایستاده بودند و بر سر اینکه چه کسی رئیس کمیسیون شود یا چه کسی سخنگو باشد، اتفاق نظر نداشتند. امروز هم ما شاهد هستیم که همان داستان به شکل عیان تری در جریان شورای شهر اتفاق می افتد که چه کسی شهردار شود.

زیبا کلام افزود: البته قبل از این علائمی دیده می‌شد. یعنی زمانی که اصلاح طلبان به دنبال بستن لیست انتخاباتی برای شورای شهر بودند هم شواهدی مبنی بر این اختلافات دیده می‌شد که چه کسی در لیست اصلی شورای شهر قرار بگیرد. بنابراین آنچه که امروز می بینیم هم ادامه همان وضعیت است.

وی گفت: من به شخصه معتقدم آنچه که به وجود آمده تا حدود زیادی طبیعی است. حتی اگر نگاه کنید می بینید در جریان اصولگرایی هم شرایط تا حدود زیادی مشابه همان وضعیتی است که اصلاح طلبان در فاصله سال های 84 تا 92 داشتند. شکست سنگینی که در اردیبهشت خوردند یک حالت سکوت در میان آنها ایجاد کرده است.

او تاکید کرد: اما من شک ندارم که اگر در انتخابات ریاست جمهوری آقای رئیسی پیروز می شدند، الان شاهد کشمکش های زیادی در جریان اصولگرایی بودیم و از یک طرف جمنا می خواست در کابینه وزیر داشته باشد و از طرف دیگر دلواپسان به دنبال حضور در کابینه بودند و از طرف دیگر هم اصولگرایان میانه رو و هیچ اختلافی در جریان اصلاح طلب نبود.

این تحلیلگر مسائل سیاسی عنوان کرد: منظورم این است که تا حدود زیادی این اختلافات در جریان اصلاح طلب که از یک سو طرفداران حزب اتحاد ملی که میشه گفت همان جبهه مشارکتی ها و اصلاح طلبان رادیکال‌تر هستند و از سوی دیگر کارگزاران سازندگی هستند و راس حرم که طرفداران دولت حضور دارند، عجیب یا نگران کننده نیست. زیرا یک مقدار طبیعی است که این رقابت ها در داخل احزاب باشد.

او با بیان این نکته که احزاب( اصلاح طلب یا اصولگرا) بنگاه‌های خیریه یا کمیته امداد امام خمینی نیستند که فقط به فکر خدمات عام المنفعه باشند، ادامه داد: طبیعی است که حزب اتحاد ملت می خواهد نقش بیشتری داشته باشد و تمایل دارد شهردار به آنها نزدیک تر باشد و کارگزاران و مستقل ها و طرفداران دولت هم همین هدف را داشته باشند.

زیبا کلام صریح کرد: اشکالی که در ایران وجود دارد و موجب چنین اختلافاتی می شود این نیست که اصلاح طلبان یا اصولگرایان قدرت طلب هستند؛ مشکل اصلی این است که چون ما احزاب نیرومند نداریم این اتفاقات رخ می دهد. اگر یک یک حزب نیرومند با تشکل سراسری در کشور الان پیروز انتخابات بود، در مسئله وزرا و شهرداری خیلی جای بحث نمی‌ماند. زیرا همه چی بر اساس برنامه ریزی و رهبری جمعی صورت گرفته بود.

وی گفت: مشکل اینجا است که مجموعه اصلاح طلبان یک جبهه هستند و همه رهبران و لیدرهای خودشان را دارند. یعنی کارگزارانی‌ها، اتحاد ملتی‌ها، طرفداران دولت هر کدام رهبری خودشان را دارند. منتها در یک مقاطعی مجبور می‌شوند که ائتلاف کنند اما این به آن معنا نیست که رهبری حزب دیگر را قبول کردند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: اما الان که از اون گردنه گذر کردیم طرفداران دولت یا کارگزارانی ها یا اتحاد ملتی ها دلیلی نمی بینند که چرا شهرداری انتخاب نشود که به آنها نزدیک‌تر باشد. اما اگر یک حزب یکپارچه منسجمی مانند کشورهای توسعه یافته در ایران حضور داشت و پیروز شده بود برنامه ای که رهبری حزب انجام می‌داد، دیگر شاهد چنین مسائلی نبودیم. از این اختلافات نباید این برداشت شود که اصلاحطلبان به دنبال قدرت هستند. اصلا به طور کلی همه کنشگران سیاسی هدفشان از حضور در عرصه سیاسی این است که قدرت را بدست بیاورند تا به اهداف سیاسی خود برسند. این مسئله خلافی نیست. لذا نمی توان آن را دستاویز قرار دهیم.

وی افزود: همه اینها بر می گردد به اینکه توسعه سیاسی در ایران کامل اتفاق نیافتاده است و احزاب فراگیر ملی نداریم. شاید اگر احزاب اصلاحطلب می توانستند در دو دهه گذشته آزادانه عمل کنند، ما امروز شاهد همچین وضعیتی نبودیم که یک نوع آشفتگی و ابهام در جریان اصلاح طلبی سایه سنگینش را بر روی اصلاح طلبان بیاندازد. اگر این اتفاق رخ می داد دیگر الان این مشکل ما نمی‌شد که آقای عارف ناراحت شدند و قهر کردند یا آقای خاتمی حضور دارند یا ندارند. دیگر مهم نبود که آقایان منتجب نیا، مرعشی، کرباسچی و… چه می گویند. نبود احزاب نیرومند و عدم رهبری جمعی باعث می‌شود که چهره‌ها وشخصیت ها مورد توجه و نظر عموم قرار بگیرند و میان داری کنند.

زیباکلام در پایان گفت: با همه این تفاسیر من معتقدم که در نهایت منافع ملی را در اولویت قرار می‌دهند و یک توافقی میان آنها صورت می گیرد. البته در این توافق طبیعی است که همه راضی نیستند و شاید شخصیتی که برای شهردار انتخاب می‌شود، فردی باشد که لزوما باب میل همه احزاب نباشد. اما قطعا طبیعی است.

انتهای پیام