چالش تصویر مرحوم «مریم میرزاخانی»

حجت الاسلام «احمد حیدری» در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «چالش تصویر مرحوم مریم میرزاخانی» نوشت:

دوستی محترم [محسن حسام مظاهری] در یاداشتی [لینک] به چالش حجاب مرحوم میرزاخانی با گفتمان رسمی حجاب و نوع برخورد روزنامه نگاران و شخصیت‌های سیاسی و مذهبی با آن پرداخته است.

اولا تصریح کرده که: “«بی‌حجابِ محبوب و محترم»؛ چیزی است که در ادبیات رسمی ما تعریف ندارد (گرچه که در فضای بیرون از قاب تنگ ادبیات رسمی، مصادیقش بی‌شمار است). در گفتمان رسمی، حجاب مترادف است با احترام، با متانت، و با عفاف.”

بعد در ادامه به مواجهه‌ی روزنامه‌ها و شخصیت‌های سیاسی با مصداق «بی‌حجابِ محبوب و محترم»؛ خانم مرحوم میرزاخانی پرداخته که بسیاری مجبور شدند با بسته‌تر کردن کادر، مراجعه به آلبوم‌های بسیار دور، چاپ پرتره و …، خود را از معضل چاپ عکس این «بی حجاب محبوب» برهانند و از جمله دوست و همشهری عزیز حجت الاسلام علی سرک (مبلغ مذهبی تلویزیون) نشر نقاشی محجبه‌شده‌ی او را همراه با این عبارات معنادار منتشر کرده است: «در میان تصاویری که در فضای مجازی از او منتشر شده بود، به نظرم این تصویر بهتر و برای او در وضعیت موجود (برزخ) مفیدتر بود. والله اعلم»!

فارغ از یادداشت مذکور، مطلب دیگری که در مواردی مشاهده شد و مورد نظر اینجانب در این نوشتار است، تأسف و ایراد دوستان ولایی نسبت به بی‌حجاب بودن این بانوی مرحوم و آرزوی این که کاش محجبه بود!

گر چه قبلا مشابه مرحوم میرزانی [بی حجاب محترم و محبوب] کم پیش آمده ولی جریان گرفتن مدال نوبل صلح از طرف خانم شیرین عبادی تقریبا مصداقی دیگر بود. ایشان که آن موقع در کشور می‌زیست، هنگام گرفتن این مدال متأسفانه بدون حجاب و پوشش سر بر روی سن رفت.

همین رفتار او به علاوه موضوع جایزه‌اش که حقوق بشر و صلح بود، نظام رسمی – جز رئیس جمهور وقت و معدودی دیگر – را به مواجهه با او سوق داد و اهمیت این که زنی ایرانی در جهان، در موضوعی بشری رتبه‌ای عالی را کسب کرده، تحت الشجاع قرار گرفت.

آن زمان اینجانب در مجله‌ی پیام زن دفتر تبلیغات حوزه علمیه‌ی قم قلم می‌زدم و سردبیر محترم مجله، ضمن تجلیل از خانم عبادی به یادآوری الگویی ارزشمند همچون مرحوم خانم دباغ پرداخت که در عین الگوی مبارزه شدن، به هنجارهای دینی هم کاملا پایبند بود.

امروز هم حجاب و پوشش خانم میرزاخانی مرحوم، مرا به اندوهی از نوع دیگر [که توضیح خواهم داد] انداخت، اندوهی که پیش از این بارها مرا فراگرفته است.

وقتی در دهه‌ی گذشته بارها دیدم که بانوانی محترم همچون خانم نرگس محمدی [فعّال حقوق بشری و راه انداز کمپین اعتراض به اسیدپاشی]، هیلا صدیقی [شاعر] و صدها بانوی محترم دیگر، که همگی بانوانی متدین و قابل احترام بوده و هستند ولی از لحاظ پوشش و حجاب چه بسا با معیارهای ما فاصله دارند؛ در مطبوعات، خبرگزاری‌ها، سایت‌ها و …، در دفاع از آزادی‌ها و حقوق قانونی مردم قلم می‌زدند، امر به معروف و نهی از منکر و فعالیت می‌‌کردند و به حق یا ناحق، با اتهام‌هایی مانند اقدام علیه امنیت ملی، تشویش اذهان عمومی، افشای اسرار نظام و … بازداشت و زندانی شدند و مدت‌ها به سلول انفرادی افتادند و …!

وقتی خبر و عکس آنها را می‌دیدم تاسف می‌خوردم که کاش در جنب اینان خیل زنان ولایی و مدعی دینداری همچون خانم دباغ، رجایی [همسر شهید رجایی]، آذر منصوری، الهه کولایی، فاطمه راکعی و … داشتیم تا به جوانانمان بگوییم غالب مدافعان حقوق شما که گاهی هم با مشکل زندان و شلاق و … مواجه می‌شوند، مدعیان ولایت و دینداری هستند و این گونه نیست که بیشتر بانوان شجاع ولی کم تقید به ظواهر دینی، در این صحنه حضور داشته باشند. کاش این بانوان که در صحنه‌های خطرناک دفاع از حقوق مردم، امر به معروف و نهی از منکر و نقد حاکمان حضور فعال و ارزشمند دارند، در رعایت تقیدات مذهبی هم بیشتر کوشا بودند.

اگر تربیت دینی جامعه به مردم جرأت اعتراض، جهاد و تلاش بدهد و زمینه‌هایش را برای همه به ویژه برای بانوان ولایی و مذهبی فراهم نماید و خیل معترضان به نقض حقوق و آزادی‌ها – حتی اگر در مواردی اشتباه‌ کنند – مذهبی باشند و تشویق شوند و ارج و قرب یابند، چنان رعایت تقیدات مذهبی محبوب می‌شود که همه‌ی بانوان شجاع، پرتلاش و استعدادهای درخشان و نخبگان علمی، فکری، فرهنگی و سیاسی تقید به ظواهر را برای خود بهتر می‌یابند و خواهیم دید که میرزاخانی‌های آینده در کنار همه‌ی ارزشمندی‌های کم نظیر خود، رعایت ظواهر شرعی را هم به بهترین وجه مراعات خواهند کرد.

کسانی که به حجاب و پوشش خانم میرزاخانی ایراد می‌گیرند، تا زمانی که نتوانند الگوهای فراوان مقید به ظواهر در تمام صحنه‌ها به ویژه صحنه‌های خطرخیز دفاع از حقوق مردم ارائه دهند، طبیعی است که انتقادشان جز بُعد و دورکردن، نتیجه‌ای بارنخواهد آورد.

نکته‌ی دیگر این که جناح مدعی مذهب و ولایت، به هر دلیل به اندازه‌ی کافی از خانم میرزاخانی تجلیل نکرد و بسیاری از تجلیل کنندگان هم به نقطه‌های مثبت ایشان اشاره کافی نکردند و خوشبختانه در این زمینه ریاست محترم جمهور تقریبا منحصر به فرد بود که بر «دانشمند خلاق، انسان متواضع و همت والا» بودن ایشان انگشت گذاشت و نشان داد در حالی که چشم‌های عیبجو ضعف‌های مرحوم میرزاخانی را می‌دید، ایشان به پیروی از تربیت معصومان، نقطه‌های مثبت و نورانی زندگی او را مشاهده می‌نمود.

چالش تصویر مریم: شکست گفتمان رسمی حجاب

انتهای پیام