نخبه‌هایی که مثل مریم میرزاخانی از سانحه نجات پیدا نکردند
خبر خیلی سریع پیچید:واژگونی اتوبوس حامل دانش آموزان فرزانه راهنمایی و دبیرستانی در داراب بیش از 44 کشته و زخمی برجای گذاشت. چقدر باید در تصادفات جاده‌ای تصادف داد تا کسی به فکر کاری بیافتد تا سرمایه‌های یک کشور به سادگی جان‌شان از دست ندهند؟
به گزارش خبرآنلاین،این حادثه در ساعت 03:58 بامداد در محور داراب – بندرعباس- قبل از روستای قلعه بیابان اتفاق افتاد. معاون سازمان اورژانس کشور از قطع عضو و قطع نخاع 4 تن از مجروحان حادثه واژگونی اتوبوس داراب خبر داده و تاکنون مرگ ۷ نفر از کسانی که می‌توانستند آینده‌های این کشور باشند تائید شده است. بررسی اولیه نشان می دهد ممکن است راننده در موقع سانحه خواب بوده باشد.
این حادثه حدود یک هفته پس از برگزاری مراسم چهلم مریم میرزاخانی رخ داده که اگر از حادثه‌ای مشابه نجات پیدا نمی‌کرد هیچ وقت دنیا از ذهن زیبای او بهره نمی‌برد.
در اسفند ۱۳۷۶، اتوبوس حامل دانشجویانِ ریاضی شرکت‌کننده در بیست و دومین دورهٔ مسابقات ریاضی دانشجویی از اهواز، محل برگزاری مسابقه، راهی تهران بود. تیمِ متشکل از میرزاخانی، ایمان افتخاری و حسین نمازی در مسابقه رتبهٔ اول کشور را کسب کرده بودند. در حادثه‌ای که پیش آمد، اتوبوس به دره سقوط کرد. شش دانشجوی ریاضی دانشگاه شریف ،که اغلب از برگزیدگان المپیادهای ریاضی ملی و بین‌المللی بودند، جان باختند. هیچکس نمی داند که اگر این نخبه‌ها زنده بودند می‌توانستد افتخاراتی مانند مریم میرزاخانی به وجود آورند اما در روزهای جوانی جان‌شان را به خاطر سهل‌انگاری از دست دادند.
مریم میرزاخانی از جمله بازماندگانِ این سانحه بود که بعدها از کشور رفت و برنده معتبرترین جایزه ریاضیات جهان یعنی مدال فیلدز شد. مدال فیلدز بالاترین جایزه‌ای است که یک ریاضیدان می‌تواند دریافت کند. اهمیت تعلق آن به مریم میرزاخانی از آنجا بیشتر می‌شود که او نخستین زنی است که از آغاز اهدای مدال فیلدز و تاریخ ٧٨ ساله آن، به این مدال دست یافته است. از مریم میرزاخانی به عنوان یکی از ده ذهنِ جوان برگزیدهٔ سال ۲۰۰۵ از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشتهٔ ریاضیات تجلیل شد. نخبه‌های یک کشور آن قدر ساده به دست نمی‌آیند این قدر ساده از دست بروند. تکرار این حوادث نشان می‌دهد ما مشکل بزرگی داریم که باید حلش کنیم.
انتهای پیام
