«نباید تریبون را به کسانی داد که شعور مردم را دست کم می‌گیرند»
یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: نباید تریبون‌ها و میکرفون‌ها را به کسانی داد که یا شعور مردم را دست کم می‌گیرند یا برای منافع فردی و جناحی امید به آینده بهتر را در قلوب مردم می‌کشند.
امیرمحبیان در گفتوگو با ایلنا، درباره اینکه چقدر ضرورت دارد بحث گفت‌وگوی ملی از حرف و شعار به مرحله اجرا برسد، گفت: همواره گفته‌ام که فرهنگ گفتوگو فرع بر فرهنگ تحمل و برون آمدن از پوسته خودخواهی است؛ طبعا کسی مخالف گسترش گفتوگو در کشور نیست ولی اکنون مسئله اولویت‌دار ما این نیست.
موسس حزب نواندیشان با بیان اینکه مسئله ما گفت‌وگوی مسئولان باهم است تا اختلافات خود را حل کنند و دعواهایشان را از تریبون‌های عمومی چون آوار بر سر مردم خراب نکنند، اظهار داشت: مسئولان نباید و حق ندارند به عنوان حل کردن مسائل مردم، وقت خود را به چالش‌های بیهوده و مخرب اعصاب مردم بگذرانند و همچنین به‌جای حل مسئله به طرح چندباره و تکراری مسائل و مشکلاتی بپردازند که اگر آنها شنیده‌اند مردم با گوشت و استخوان خود درک می‌کنند.
وی درباره اینکه اگر الگوی گفت‌وگوی ملی به اجرا درآید تا چه حد کمک‌کننده به کاهش اعتراض‌های هیجانی است، اظهارداشت: اعتراض‌های مردم فارغ از سوءاستفاده‌های هیجانی نیست. اتفاقا بدلیل مرتبط بودن با واقعیات روزمره زندگی آنها بسیار هم عقلانی است. وقتی مسئولانی که باید مشکلات مردم را حل کنند در خوشبینانه‌ترین حالت به حاشیه‌ها درگیر هستند؛ مردم چه باید کنند. طبعا وقتی صدایشان شنیده نمی‌شود، فریاد میزنند.
او تاکید کرد: رفتار مدیرانی که حقوق می‌گیرند، تا گره‌ها را بگشایند اما گره‌های بیشتر بر کارها میزنند غیرعقلانی است.
محبیان با اشاره به نقش احزاب در این راستا گفت: احزاب وظیفه دارند صدای مردم را به حاکمان برسانند و از سوی دیگر مسیر درست نیل به اهداف را برای مردم تبیین کنند. همچنین وظیفه دارند آموزش جمعی ارائه دهند و توده‌ها را بیاموزانند که خردمندانه با هم گفتوگو کنند و منافع ملی را بر منافع شخصی و گروهی ترجیح دهند اما وقتی چهره‌های سیاسی که در راس احزاب و جریانان‌ها قرار دارند بجای گفتوگو باهم بر سر هم فریاد میزنند و مشکلات را در تریبون‌های عمومی فرافکنی می‌کنند، این مردم هستند که باید به آنها آموزش تحمل دهند.
وی در ادامه با اشاره به نقش خانه احزاب بیان کرد: خانه احزاب باید اتاق فکر احزاب برای اختلاف‌زدایی و مسیری باشد که عقلانی‌سازی حکمرانی را برای اهل سیاست بیاموزاند، تمرین کنند و به عادت رفتاری مبدل سازند.
این تحلیل‌گر مسائل سیاسی با بیان اینکه همانطور که اختلاف و کوته‌اندیشی اگر هنجار اجتماعی شود چون ویروسی همه جا و همه سطوح را در برمی‌گیرد، اظهار داشت: خردورزی و تحمل و درک همدیگر قادر است چون نسخه‌ای آرامش‌بخش همه نقاط کشور را در برگیرد. اختلاف اشکالی ندارد و حتی خوب و پسندیده است اما در مرحله نظر و پیش از رسیدن به تصمیم، وقتی به تصمیم رسیدیم باید چون ید واحده عمل کنیم و در این صورت حمایت توده‌ها هم خواهد آمد به شرطی که رضایت الهی و منافع مردم هم هدف اعمال باشد.
این استاد دانشگاه بیان کرد: هر چهره سیاسی فارغ از عمل سیاسی‌اش یک الگو برای بخشی از جامعه است و رفتارش همچون شاخص بکار گرفته می‌شود. باید دقت و هر لحظه ارزیابی کنیم که رفتار اهل سیاست بدآموزی دارد یا هدایت‌گر است؟
محبیان درباره اینکه برای از بین بردن شکاف بین نسل جدید با حاکمیت و کنترل این هیجانات در نسل جوان‌تر ضمن توجه به مطالبات آنان چه اقداماتی باید انجام شود، اظهارداشت: فرق جوان و پیر در این است که پیر چون بخش اعظم زندگی خود را گذرانده نگاه به گذشته و خاطره‌ها دارد ولی جوان بالعکس رو به آینده دارد. متاسفانه بمباران اخبار منفی و ضعف کارکرد بخشی از مدیریت باعث شده یاس و ناامیدی به جامعه پمپاژ شود و نتیجه آن ناامیدی از آینده و تاریک دیدن مسیر فرارو نزد بخشی از نسل جوان است.
وی ادامه داد: با درایت و البته کوشش خردمندانه و مجدانه باید ظرفیت‌های عظیم ملی را بالفعل و آینده را روشن ساخت. امید، انگیزه ادامه راه را فراهم می‌آورد؛ اولین قربانیان تزریق ناامیدی به جامعه جوانان هستند.
موسس حزب نواندیشان تاکیدکرد: صدا و سیما وظیفه دارد همزمان با ایجاد شفافیت خبری در جامعه امید را در کنار بیان ضعف‌ها بگستراند. کلمات اثری جادویی دارند. نباید تریبون‌ها و میکرفون‌ها را به کسانی داد که یا شعور مردم را دست کم می‌گیرند یا برای منافع فردی و جناحی، امید به آینده بهتر را در قلوب مردم می‌کشند.
انتهای پیام
