نظر یک مقام قبل از کنارگذاشتن عادل فردوسی پور
یک فعال رسانهای میگوید یک سال پیش یعنی قبل از پروسهای که به کنار گذاشته شدن عادل فردوسی پور منتهی شد، یکی از مقامات عالیرتبهی نظام در جمع مدیران صداوسیما گفته بوده «نجابتی که در آقای رامبد جوان میبینم، در اون آقا (فردوسیپور) نمیبینم».
به گزارش انصاف نیوز، احسان رستگار در توییتی در این باره نوشت: «چند روز است دارم به خاطرهای که مربوط به قریب یک سال پیش است فکر میکنم: یکی از مقامات عالیرتبهی نظام، در جلسهای که مدیران ارشد و ریاست صدا و سیما در آن حضور داشتهاند، میگویند «نجابتی که در آقای رامبد جوان میبینم، در اون آقا (فردوسیپور) نمیبینم». خیلی با این قضاوت موافق نیستم».
توییت تکمیلی در روز بعد
او فردای توییت اول، در توییتی تکمیلی نوشت:
بخش اول این توییت درست است یعنی یکی از مقامات عالیرتبه از رامبد جوان تعریف کردهاند و او را مجری نجیب نامیدهاند، اما الآن مطلع شدم گویا روایتی بخش دوم نقل قول، دربارهی فردوسیپور، که به گوش ما رسیده، دقیق نبوده. فلذا اگر توییت قبل را بازنشر کردید، اصلاحیه را هم بازنشر بفرمایید.
هم رامبد به خودش مربوط است، هم مردم، هم تلویزیون
رستگار که سردبیر هفته نامهی همشهری جوان است در سرمقالهی شمارهی جدید هم نوشته است:
به محض انتشار خبر سفر رامبد و نگار به کانادا برای به دنیا آمدن فرزند در آنجا، واکنشها شروع میشوند.
یکی مینویسد:
“چطور اینقدر هی توی خندوانه میگفت اسنوا بخرید و کالای ایرانی بخرید و ایران ایران میخوند، حالا رفته بچشو کانادا به دنیا بیاره؟!”
آن یکی میگوید:
“ایران خوبه، اما برای ماها! اینا از ما بهترونن و بایدم برن ینگه دنیا بچه به دنیا بیارن!”
اعتراضها، حرف حسابند، اما، پس تکلیف حریم خصوصی چه میشود؟
این دغدغه، ذهنم را مشغول میکند تا تصویر رامبد جوان و خانم نگار جواهریان در حال قدم زدن در خیابانهای یکی از شهرهای کانادا منتشر میشود. ظاهر همسر مرد خندوانهای، میشود سوژهی اول شبکههای اجتماعی و نقل محافل تلگرامی.
کلی سؤال به ذهنم هجوم میآورند:
آیا آن شخص ایرانی که از این زن و شوهر در خیابان عکس گرفته، کار خلاف اخلاقی کرده؟
آیا رامبد و همسرش، نمیدانستهاند که کانادا، پر است از ایرانیان؟ آیا خیابان، فضای عمومی نیست؟ آیا چون رامبد در صدا و سیما کار میکند، زنش حق ندارد به صورت مکشّفه و بیحجاب در خیاباهای یک کشور دیگر تردد کند؟ آیا دوچهره و دو رو بودن، جرم است؟ آیا رامبد باید ممنوعالتصویر شود یا این اشتباهترین تصمیم است؟
این سوال و کلی سوالات دیگر ذهنم را بمباران میکنند تا اینکه امیرمهدی ژوله، مطلب نامربوطی که لب کلامش، این است که «یاد بگیریم به ما ربطی نداره آدمها پولشون رو چجوری خرج میکنن یا محتویات رحمشون رو کجا خالی میکنن.» این موضع، از آن عکس هم بیشتر مسألهآفرین میشود. البته خب دیگر ژوله است و همین مواضع شاذش.
سؤال ژوله میشود سؤال محوری ذهنم؛
اگر کسی در صدا و سیما برنامهای بسازد، با آن برنامه از ثروتمندترینهای هنر ایران شود، به کمک همان برنامهی تلویزیونی، درآمد ماهیانهی اینستاگرامش به اندازهی صد برابر دستمزد یک کارگر شود، بعد با پولهایی که مستقیما و یا غیرمستقیم، از برنامه یا اعتبار برنامهاش در سیمای جمهوری اسلامی ایران به دست آورده، با همسرش -که از معروفترین زنان سینمای ایران است- بروند کانادا، همسرش بیحجاب باشد، با هم بگردند، فرزندشان را کانادا به دنیا بیاورند و او تابعیت کانادایی پیدا کند، آیا به مردم ربط دارد؟ آیا به صدا و سیما ربط دارد؟
جوابش به نظرم واضح، سخت و تلخ است؛
نه! به مردم ربطی ندارد. به صدا و سیما هم ربطی ندارد. تصمیم خودشان است،
اما، به رامبد و همسرش هم ربطی ندارد که آیا از این به بعد، صدا و سیما تشخیص بدهد که این مجری، با این مختصات از زندگی شخصی، آیا صلاحیت این را دارد که باز روی آنتنش ظاهر شود یا نه.
از طرف دیگر، به مردم ربط دارد که آیا دوست داشتند کسی را که مدام میخواند «ایران ایران ایران تو رو دوست دارم، ایران ایران ایران رو سرم میذارم» را باز هم دوستش داشته باشند یا نه، چون مردم ایران را در قلبشان میگذارند نه روی سرشان؛
آخر اصولا اگر ایران را روی سرت بگذاری، در حالی که تابعیت کانادایی در دستت است، دیگر ایران را نمیبینی.
وقتی مردم بارداری همسرت را روی آنتن سیمای جمهوری اسلامی ایران متوجه میشوند، مکشفه شدن همسرت در کانادا و به دنیا آوردن فرزندت در آنجا، به هیچکس مربوط نیست؟
راستی! طفلک عادل، که یک دهم این کارها را نکرده بود و خودش و فرزندش «نود»، از سیما حذف شدند.
انتهای پیام
ایرانی ها فضول ترین مردم دنیا هستند . فقیر و غنی . عام و خاص هم ندارند.
بنده بعنوان یک ایرانی عوام عرض می کنم که شما هم بجای نگرانی درباره “فضول ترین مردم دنیا بودن ما ایرانی ها”، بهتر است که به فکر ارتقای اخلاقی خود باشید.
اینکه چه کسی فضول است یا نه، خود نوعی فضولی است.
خطاب به آن مقام عالي رتبه : نجابتي را که مردم در اون آقا مي بينند، […]