«پروسه‌ی ساخت «شنای پروانه» پیچیده بود»
/نشست خبری «شنای پروانه»/
اکران سه فیلم در نخستین روز جشنواره، مورد پسند اهالی رسانه و منتقدان قرار نگرفت ولی چهارمین فیلم سینمای رسانه یعنی « شنای پروانه » محمد کارت با واکنش مثبت اهالی رسانه روبرو شد. پس از اکران فیلم، اهالی رسانه از این فیلم بسیار تعریف کردند.
در نشست خبری این فیلم محمد کارت، پدرام پورایری نویسنده و آبان عسگری، پانته بهرام ، مه‌لفا باقری، جواد عزتی، امیرآقایی بازیگران فیلم، عظیم فراینی، غزاله معتمد، اسماعیل علیزاده تدوین و سعید حسنلو طراح صحنه حضور داشتند. امیر آقایی اولین نفری بود که وارد سالن نشست خبری شد. جواد عزتی با تاخیر وارد سالن شد و در جلوی صندلی‌ها نشست. از جواد عزتی خواستند تا به بالای سن برود و او به میکروفون اشاره کرد و گفت: «آخه از این یاروها نداره.»
منصور ضابطیان مجری در ابتدای این نشست گفت: «امیدواریم بتوانیم به پرسش‌های مطرح شده پاسخ دهیم.» منصور ضابطیان در ابتدای نشست با محمد کارت شوخی کرد. او به کارگردان گفت: «شما تعداد عواملتان کم است اما سه فیلمنامه‌نویس دارید.»
رضا صائمی منتقد این نشست درباره فیلم محمد کارت گفت: «اعتقادی به نقد صریح فیلم بعد از اکران ندارم و صحبت‌های من اظهار نظر و نگاه اجمالی است. منتقد باید با فیلم تعامل داشته باشد تا آن را نقد کند و من هنوز هیجان فیلم را دارم. کسانی که محمد کارت و آثارش را بشناسند، این موضوع را می‌دانند که او مستند‌ساز و فیلمساز کوتاه است و این ادامه مسیر فیلمسازی است. در نخستین فیلم خود موفق می‌شود تا وارد بخش سودای سیمرغ شود و این موضوع پختگی محمد کارت را نشان می‌دهد. این خشونتی که در فیلم می‌بینیم بر علیه خشونت است و ما از این آدم‌ها متنفر میشویم.»
محمد کارت در پاسخ به پرسش خبرنگار انصاف نیوز که پرسید: «فیلم با قتل ناموسی آغاز می‌شود ولی در اوج فیلم با داستانی جدید روبرو میشویم. درباره پروسه فیلمنامه توضیح دهید» گفت: «پروسه ساخت به شدت پیچیده بود و ماجرای فیلم نسبت به فیلم‌های دیگر داغ‌تر است. هشت ماه منسجم روی فیلمنامه کار کردیم و در این مدت به شدت با کارکترها زندگی کردیم. ما نویسندگان در این مدت چندین بار حرف زدیم و سکانس‌ها را بازنویسی کردیم. تحقیق این فیلمنامه حدود 31 سال طول کشید و من از این بافت هستم. بافت جنوب شهری را ایجاد کردیم تا همذات‌پنداری کنیم. فیلم درباره‌ی جنوب شهری نیست اما از این بافت است.»
بازی پانته‌آ بهرام در این فیلم کوتاه ولی بسیار متفاوت بود. او درباره‌ی پذیرش این نقش گفت: «من ریسک پذیر هستم. فیلم برخلاف ظاهر مردانه‌ی خود ، فیلمی فمنیستی است و زن‌ها قربانی هستند. چه نقشی که من بازی کردم که ظاهری مردانه دارم و از زنانگی خودش می‌گذرد تا در محیط خودش زندگی کند چه تمام زنان فیلم قربانی محیط خودشان هستند که این محیط را مردها ساخته‌اند.»
پانته‌ها بهرام شال خود را برداشت و سر تراشیده خودش را به خبرنگاران و عکاسان حاضر در نشست نشان داد. پانته‌آ بهرام همینطور گفت: «در این روزها پلیس افراد دیگری را دستگیر می‌کند و لات‌ها را نمی‌گیرد.»
محمد کارت درباره فیلم گفت: ما تغییری در ریتم ایجاد نمی‌کنیم.» منتقد نشست گفت: «ریتم داستان خوب است، به دلیل شرایطی که قهرمان ایجاد می‌کند، ریتمی درونی دارد.»
امیر آقایی درباره‌ی نقش خود به پرسش خبرنگار همشهری گفت: «روزی که کارت به من زنگ زدم و من به شدت خندیدم. تصوری که از امیر اقایی وجود دارد، شق و رق است. من گفتم نیازی به تحقیقات میدانی ندارم. من از محلهای هستم که نیمی از بچه محلهای من زیر خاک هستند و نیمی زیر حکم هستند. من فقط خاکی را که روی خاطرتم بود را کنار زدم و پس از فیلم دوباره روی آن گذاشتم.»
امیر آقایی درباره‌ی زبان خاص خودش در فیلم گفت: «آنچه که در فیلم می‌بینید، لهجه نیست این زبان کوچه و بازاری لاتی است.»
کارت در پاسخ به پرسش چرایی نشان دادن این فضای سیاه به مخاطب گفت: «مساله‌ی فیلم نشان‌دادن جهان خشن و لات‌گرافی است. همه ما گنده‌لات درونی داریم و مساله‌ی امروز ما با چاقو نیست و اسلحه‌ای است که روی سر هم می‌گذاریم و بالا می‌رویم. این در صنف ما است. شنای پروانه فیلمی بزرگی نیست و معضلی را بیان می‌کند.»
انتهای پیام
