دربارهی «سوت زدن» میرسلیم
محمد مهاجری، فعال رسانهای اصولگرا در یادداشتی تلگرامی با عنوان «سوت زدن میرسلیم بد است، چون طرفش قالیباف است؟» نوشت:
1-با اینکه آقای میرسلیم از مااصولگراها به شمار می آید، اما هیچ دلیلی برای رای دادن به او در انتخابات مجلس یازدهم ندیدم.
او یک بار در آستانه انتخابات مجلس در اسفند 98 و یک بار هم چند روز قبل، آقای قالیباف را به پرداخت رشوه به یکی از اعضای کمیسیون عمران مجلس دهم در ازای منتفی شدن تحقیق و تفحص از مدیریت شهرداری تهران متهم کرد.
2- حالا ضمیر،مرجع خود را پیدا کرده و رئیس کمیسیون عمران مجلس یازدهم ( آقای رضایی کوچی) که در مجلس دهم هم در همین کمیسیون بوده، خودش را مصداق این اتهام معرفی کرده. به همین دلیل هم آقای رضایی کوچی(پزشک عمومی و رئیس کمیسیون عمران) به هیات نظارت بر رفتار نمایندگان شکایت کرده است.
3- عده ای از جمله برخی مشاوران آقای #قالیباف با توهین و تمسخر آقای میرسلیم، او را به توپ حملات خود بسته اند. چرا؟
مگر رئیس قوه قضاییه نگفت هرکسی در باره هر فسادی سوت بزند، جایزه هم می گیرد؟ الان جایزه آقای میرسلیم این است که ناسزا نثار او بشود؟
4- اگر مثلا همین آقای قالیباف، نه رئیس مجلس که یک بسازو بفروش، یک خریدار و فروشنده سکه، یک دارنده موسسه خیریه، یک معدن دار یا شبیه اینها بود و کسی در باره اش سوت می زد، الان ما اصولگراها، افشاکننده تخلف احتمالی( و نه جرم محرز) او را چقدر به به و چه چه می کردیم؟
الان سوت زدن چیز بدی است چون طرف حساب میرسلیم، رئیس مجلس است؟
5- به جای این برخوردهای دوگانه، آقای میرسلیم را تشویق کنیم مدارک و اسنادش را بدون سانسور و بدون رعایت هیچ ملاحظه ای در برابر مردم منتشر کند و آقای قالیباف و رئیس کمیسون عمران مجلس، از خودشان دفاع کنند.مردم هم قضاوت کنند.
انشالله آقای میرسلیم حرف بی ربطی زده و رئیس مجلس و رئیس کمیسون عمران ، در پیشگاه مردم تبرئه می شوند.
مردم عقل دارندبخدا!
انتهای پیام
مگر تخلفات آقای قالیباف اسناد و مدارک لازم دارد؟!
مگر در شهر تهران تا به حال راه نرفته اید تا انبوه تخلفات ساخت و ساز را ببینید؟
کل زمین های چیتگر تبدیل شد به برج.
تمام باغات مناطق یک و دو و سه تبدیل شد به برج های ناهمگون.
بر روی گسل های اصلی تهران کلی برج ساخته شد.
تمام باغات و درختان کهن قطع شدند. به جایش پارک با چمن و نهال های دو ساله کاشته شد تا مردم ببینند چقدر شهردار به فکرشان است.
چندتا قنات از بین رفت؟
مشکلات و اشتباه های طراحی و فسادهای مالی رخ داده در ان ها بماند. چون این یک قلم نیاز به اسناد دارد.
اگر در این شهر زلزله رخ دهد چه کسی می تواند سالم از آن بیرون بیاید؟
پول این حجم عظیم در تخلفات ساخت و ساز به جیب چه کسی رفته است؟
مگر تخلف های شهردار تهران نیاز به سند و مدرک دارد؟
کافیست تهران ده پانزده سال پیش را با الان مقایسه کنید.
واقعا این همه تخلف و عمق فاجعه مشهود نیست!