«اعترافات بی‌اعتبار زندانی»؛ منبع معتبر کیهان علیه خاتمی؟!

حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی با عنوان ««اعترافات بی‌اعتبار زندانی»؛ منبع معتبر کیهان علیه خاتمی؟!» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، درباره‌ی ادعاهای مدیرمسئول روزنامه‌ی کیهان علیه سیدمحمد خاتمی نوشت:

سال‌هاست آقای شریعتمداری کیهان مدعی است آقای خاتمی رئیس جمهور اسبق در وقایع سال 88 مجری طرح انقلاب مخملی بوده که آقای «جورج سوروس صهیونیست» برای او تدوین کرده بود و قبل از وقایع سال 88 با وی ملاقات کرده و این طرح را دریافت نموده است. آقای خاتمی هم به صراحت منکر این ملاقات گردیده است. واقع از دو حال خارج نیست: یا آقای خاتمی به عنوان یک شخصیت تأثیرگذار با جورج سوروس ملاقات داشته و چون در راستای منافع ملی نبوده، به ناچار انکار می‌کند یا این ملاقات صورت نگرفته و آقای شریعتمداری برای لکه دار کردن یک شخصیت محترم، به او تهمت می‌زند.

با توجه به این که این اتهام در ارتباط با مسأله‌ای ملی اعتراضات 88 می‌باشد و با توجه به این که آقای خاتمی علاوه بر شخصیت حقیقی، یک شخصیت حقوقی مردمی است که هتک حرمت او هتک حرمت مردمی است که 8 سال زمام ریاست جمهوری را به او سپرده بوده‌اند، وظیفه مدعی العموم است که حتی بدون شکایت به این مسأله وارد شده و از حیثیت حقوقی رئیس جمهور سابق و از حقوق مردم دفاع کند و در صورت اثبات دروغگویی آقای خاتمی، او را به عنوان درغگو به مردم معرفی و رسوا سازد و اگر آقای شریعتمداری دروغگو و بهتان زننده است، او را محکوم کرده و کیفر نماید ولی با وجود این که سال‌هاست آقای شریعتمداری بر این ادعا اصرار دارد و در برهه‌های متناوب آن را مطرح و تکرار می‌کند و آقای خاتمی هم شکایت کرده، متأسفانه هنوز قوه قضائیه به این مسأله رسیدگی نکرده و ورود ننموده است!

با توجه به مطرح شدن دوباره این ادعا از طرف آقای شریعتمداری و تکذیب دوباره آن از طرف آقای خاتمی و آقای ظریف و فشار افکار عمومی در ارتباط با این اتهام، آقای شریعتمداری اخیرا ادعا کرده که ملاقات آقای خاتمی و سوروس با حضور آقای ظریف در اعترافات کیان تاجبخش نماینده جرج سوروس آمده و از تلویزیون هم پخش شده است.

شک نیست که در فقه و حقوق اسلامی و حقوق بین المللی «اقرار و اعتراف آزادانه و مختارانه هر کس علیه خودش و به نفع دیگری، مسموع است» اما اگر فردی آزادانه و مختارانه علیه دیگری سخنی بگوید، این نه اقرار، که «ادعا» است و باید با ادله محکم آن را ثابت کند و گر نه افترا و بهتان زده و مجرم خواهد بود. اقرار و اعتراف به عقیده‌ای خلاف حق یا به حقی برای دیگران اگر در شرایط اجبار و اکراه صادر شده باشد، هم هیچ اعتبار شرعی ندارد. بزرگترین مصداق این اقرار بی‌اعتبار را قرآن و روایات مطرح کرده‌اند. در قرآن آمده است: «كسانى كه بعد از ايمان كافر شوند، مورد غضب خداوند هستند جز آنها كه تحت فشار و در حالى كه قلبشان آرام و با ايمان است، به کفر اقرار کنند»(نحل/106) این آیه درباره عمار یاسر نازل شد که خود، پدر و مادرش تحت شکنجه شدید مشرکان واقع؛ و پدر و مادرش شهید شدند ولی خودش نتوانست شکنجه‌ها را تحمل کند و یگانگی خدا و نبوت پیامبر را به زبان انکار کرد در حالی که قلبش به اعتقاد به توحید و نبوت مطمئن بود و خداوند با فرستادن این آیه، بی‌اعتباری اقرارش به خدایی بت‌ها و انکار توحید و نبوت را فریاد کرد.

با توجه به این آیه و روایات و حکم عقل، در فقه و حقوق اسلامی اعتراف زندانی در حق خودش هم اعتبار ندارد مگر این که در خارج از زندان و در شرایط فارغ از فشار روحی زندان، بر آن اعتراف پابرجا باشد. متأسفانه در طول این سال‌ها و بخصوص بعد از وقایع تأسف بار 88 شاهد اقرارهای زندانیانی بودیم که همه قرائن بر اجباری و بی‌اعتباری آن اعترافات دلالت آشکار داشت ولی متأسفانه این اعتراف‌ها که بسیاری از آنها نه اقرار بی‌اعتبار که ادعای بی‌اعتبار علیه دیگران بود، به مثابه ادله معتبر از صداوسیمای جمهوری اسلامی پخش شد و ملاک قضاوت خاص و عام قرار گرفت و حالا آقای شریعتمدار که چنته‌اش از دلیل معتبر بر ادعایش خالی است؛ به مثابه «الغریق یتشبث بکل حشیش» به این اعترافات غیر شرعی و غیر حقوقی متمسک شده و آنها را دلیل ادعایش علیه آقای خاتمی اعلام کرده است. امید که قوه قضائیه یک بار با جدیت کامل با ایشان که عنوان مهم «نمایندگی ولی فقیه در مؤسسه عظیم کیهان» را با خود یدک می‌کشد، برخورد کرده و او را به دادگاه علنی دعوت کرده و از او بر این ادعایش بینه و دلیل معتبر بخواهد و در صورت ارائه دلیل معتبر حقوقی، آقای خاتمی را محکوم و رسوا سازد و اگر از اثبات ادعایش ناتوان بود، او را به کیفر بهتان و ادعایش برساند تا عبرت دیگران شود.

انتهای پیام