«ترور اسماعیل هنیه دست‌اندازی برای شروع کار دولت پزشکیان بود»
صهیونیست‌ها در اوج جنگ تحمیلی نیز جرات حمله به خاک ما را نداشتند/ صهیونیست‌ها از بمباران فرودگاه دمشق، به ترور فرماندهان ارشد ما در سوریه رسیدند/ وقتی منافع آمریکایی‌ها در منطقه را تهدید کردیم، دست به ترور حاج قاسم زدند/ تحلیل آنان این بود که ایران توانایی بالا بردن سطح تنش با ما را ندارد/ اسرائیلی‌ها با اعمال استراتژی قورباغه پخته، حساسیت ما را کم و صبرمان را بالا بردند
پایگاه خبری جماران، محسن عربی: ترور شهید اسماعیل هنیه در تهران و واکنش احتمالی جمهوری اسلامی ایران به این جنایت هولناک، همچنان یکی از خبرهای مهم روز دنیا به شمار می‌رود.
پایگاه خبری جماران نیز این موضوع را به صورت موشکافانه از زاویه نگاه کارشناسان و تحلیل‌گران صاحب‌نام منطقه و جبهه مقاومت بررسی کرده است. علیرضا مجیدی با نگاهی واقع‌بینانه به تحولات منطقه غرب آسیا، در مورد امکان ایجاد بازدارندگی با رژیم صهیونیستی، ترور شهید قاسم سلیمانی و نوع واکنش احتمالی به ترور شهید اسماعیل هنیه به گفت و گو با ما نشست.
مشروح این گفت و گو در پی می آید:
سرعت تحولات از هفتم اکتبر تا الآن خیلی بالا است. در این بازه زمانی تعداد اتفاقاتی که افتاده ممکن بود در یک بستر ده ساله یا بیست سالاله رخ دهد؛ ولی می‌بینیم که همه اینها در مدت ده ماه اتفاق افتاده است. در این‌جا می‌خواهم از ماجرای «وعده صادق» به بعد شروع کنم. به نظر می‌رسید که وعده صادق می‌تواند یک‌مقداری امکان بازدارندگی برای ما ایجاد کند. قبل از اینکه بگوییم اصلاً شکل وعده صادق درست بود یا نبود، می‌خواهیم بدانیم با توجه به موقعیت ژئوپلیتیکی اسرائیلی‌ها اساساً ایجاد امکان بازدارندگی با آن‌ها وجود دارد؟ یعنی با توجه به وضعیت جغرافیایی، وضعیت نیشن-استیتی اسرائیلی‌ها و مؤلفه‌های دیگر، اصلاً ما امکان این را داریم که بتوانیم در برابر اسرائیل بازدارندگی ایجاد کنیم؟
راهی جز ایجاد بازدارندگی با صهیونیست‌ها نیست
هیچ‌کدام در کوتاه مدت توان نابودی یکدیگر را نداریم
نمی‌توان زندگی روزمره را قربانی بازدارندگی مطلق کرد
قبل از اینکه وارد بحث وعده صادق بشویم، اول به سؤال شما راجع به امکان بازدارندگی ما در برابر اسرائیل، می‌پردازیم. واقعیت این است که اصلاً گزینه دیگری جز این نداریم. از یک طرف، ما قضیه تنش و تقابل وجودی با اسرائیل را داریم؛ تنش‌مان را هم نمی‌توانیم صفر و فریز کنیم، بالاخره این تنش را داریم. از طرف دیگر، حداقل در کوتاه‌مدت نه ما می‌توانیم اسرائیل را حذف کنیم و نه اسرائیل توان حذف ما را دارد. وقتی دو تا، حالا با اغماض می‌گویم، کشور مؤثر وجود دارند که هم از توان بازیگری برخوردارند، هم تقابل وجودی دارند، توان حذف همدیگر را نیز ندارند و تنش‌شان را نیز نمی‌توانند کنترل و صفر کنند، در این‌جا تنها چاره‌ای که می‌ماند بازدارندگی است.
به عبارت دیگر، این تنشی که صفر نمی‌شود، باید در سطحی بماند که زندگی عادی دنبال شود؛ نمی‌شود زندگی وجود نداشته باشد. زندگی باید باشد، و الّا می‌شود مثل قلمرو داعش؛ در روزگاری که دائم بمباران می‌شد، می‌گفتند که «سیاحة امتی جهاد»؛ اصلاً زندگی معنی نداشت و فقط جهاد بود. ولی اگر بخواهیم شهروندانی وجود داشته باشند که از زندگی عادی برخوردار شوند، باید تنش در یک سطحی کنترل شود. اما مسلماً چون تنش فریز نمی‌شود، تقابل وجودی هم هست و طرف مقابل را هم نمی‌شود حذف کرد، این‌جا باید به مسئله بازدارندگی توجه داشت.
اصلاً، تنش را چگونه می توان مهار کرد؟ سه تا ابزار دارد: بازدارندگی بر اساس تهدید سخت؛ قیودی که بر رفتار دو کشور تحمیل می‌شود و توافقات سیاسی.
گزینه سوم بین ایران و اسرائیل منتفی است؛ چون همدیگر را به رسمیت نمی‌شناسند. لذا دو گزینه دیگر می‌ماند. گزینه بازدارندگی براساس تهدیدات سخت، خیلی موضع مهمی است و کمابیش جواب هم داده است. وقتی انقلاب اسلامی 1979 به وقوع پیوست، ما تا سال 2015 و 2016، به روایتی دیگری تا 2019، به‌جز چند مورد، مثل ترورهای سال 89-90، چیز معناداری در تهدید مستقیم امنیت ملی ایران نداشتیم.
انتهای پیام
مکان های مقدس ادیان یهود و مسیحیت در کشور
اسرائیل قرار دارند. و آمریکا به عنوان بزرگترین کشور
مسیحی جهان تعرض گسترده به اسرائیل را تحمل
نخواهد کرد. به باور من قضیه ربطی به شروع کار
رئیس جمهور محترم ندارد. بیشتر شبیه تله ای
هست که دشمنان ایران برای ما تدارک دیده اند.