حالا انگ به کنار، کتک نخورد!
«امید حسینی» فعال اصولگرا در یادداشتی تلگرامی نوشت:
سال ۹۰ شهر کومله‌ی لنگرود؛ مردم در اعتراض به فعالیت کارخانه‌ی آسفالت در محدوده‌ی شهری، آلودگی هوا و بی‌توجهی مسوولان به این مساله، در مقابل کارخانه تجمع کردند. برخی از معترضان تصاویر امام و رهبری و شهدای شهر را هم با خود همراه داشتند تا به صراحت بگویند که قصد هیچ کار ضدانقلابی را ندارند! غافل از اینکه ماموران انتظامی و امنیتی شهر با هرگونه تجمعی به هر بهانه‌ای برخورد می‌کنند.
سال ۹۳ بافق یزد؛ بزرگ‌ترین اعتصاب کارگری بعد انقلاب. حدود ۵ هزار کارگر معدن سنگ آهن بافق در اعتراض به خصوصی‌سازی و برخی مشکلات صنفی، دست از کار کشیدند و تحصن کردند. اخبار این اعتراض تا مدت‌ها در رسانه‌های داخلی منتشر نشد، مگر به صورت کوتاه و گذرا تا اینکه به تدریج تحصن به تشنج کشیده شد. برخی معترضان برای در امان ماندن از تهمت و برچسب و برخورد، عکس‌های امام و رهبری را با خود همراه داشتند تا ثابت کنند که به پیر به پیغمبر ما ضدانقلاب نیستیم! اما مطابق معمول تحصن و اعتراض آنها با برخورد شدید ماموران مواجه شد و صحنه‌هایی اتفاق افتاد که …
همین امسال، اراک، تجمع کارگران در اعتراض به پرداخت نشدن چندین ماهه‌ی حقوق و مشکلات صنفی و بازهم گروهی کفن‌پوش پیشاپیش جمعیت معترض که تصاویری از امام و رهبری را در دست دارند! چرا؟ چون نمی‌خواهند علاوه بر مشکلات مالی و صنفی، مشکل سیاسی و امنیتی هم گریبانگیرشان شود.
این چند مورد بالا، چه در اعتراض به وضعیت محیط‌زیست و چه در اعتراض به مشکلات صنفی، هیچکدام مساله‌ای سیاسی و امنیتی نبودند اما متاسفانه با نگاه و برخورد سیاسی مواجه شدند. ده‌ها مورد مشابه دیگر هم یا شنیده یا دیده‌ایم. چه با عکس امام چه بدون عکس. خیلی از این موارد به ویژه در شهرهای کوچک و دورافتاده، در نطفه خفه می‌شوند و هیچکس حتی در نواحی مجاور هم خبرش را نمی‌شنوند. چرا؟ چون اساساً بنای مسوولان سیاسی و امنیتی، بر سکوت و توجیه و آرامش و تسکین فوری است. اما این روزها به مدد شبکه‌های اجتماعی به ویژه تلگرام و تلفن‌های همراه، دیگر بعید است چیزی پنهان بماند.
به هر حال، یک نفر بگوید مردمی که به هر دلیلی، نسبت به مساله‌ای اعتراض دارند و می‌خواهند صدایشان را به گوش مسوولان محترم برسانند، دقیقاً چکار باید بکنند؟ کسی که دارد خفه می‌شود و کسی که چندماه است حقوقی دریافت نکرده، این را چگونه داد بزند که ده جور انگ و برچسب مختلف نصیبش نشود؟ حالا انگ به کنار، کتک نخورد!
انتهای پیام
آفرين!