«دیپلماسی یعنی این!» | رضا نصری
«رضا نصری» حقوقدان بین‌الملل در یادداشتی تلگرامی نوشت:
«تنها چند ساعت بعد از نمایش نیکی هیلی و طرح اتهامات‌اش علیه ایران، وزیر امور خارجه کشور، سفیر ایران در بریتانیا، دفتر نمایندگی در نیویورک و برخی دیگر از مسئولین دستگاه دیپلماسی وارد فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی شدند.
آن‌ها بلافاصله میان اظهارات خانم هیلی و دروغ‌های مشهور کُلین پاوول در مورد عراق – با ادبیاتی که افکار عمومی آمریکا می‌فهمد – تشابه برقرار کردند؛ یافته‌های هیأت تحقیقاتی سازمان ملل را در مقابل مدعیات آمریکا قرار دادند و تناقض میان آن‌ها را برملا کردند؛ برای چرخاندن میز، به گزارش موسسه CAR در مورد استفادهٔ داعش از سلاح‌های آمریکایی استناد کردند و «ریاکاری» آمریکایی را نشانه گرفتند؛ به فروش سلاح به عربستان سعودی و نقش آن در جنایات جنگی این رژیم در یمن اشاره کردند و «قانونی بودن» این مراودات را زیر سئوال بردند. سپس پرسش‌هایی از دولت آمریکا مطرح کردند که آن را در عمل از جایگاه دادستان به جایگاه متهم تنازل داد:
پرسیدند از کجا معلوم موشکی که خانم هیلی به نمایش گذاشت (حتی اگر ایرانی باشد) همان موشکی است که به فرودگاه ریاض اصابت کرده است؟ از کجا معلوم این موشک «قبل» از تصویب قطعنامه شورای امنیت و اجرایی شدن ممنوعیت به یمن منتقل شده؟ بعد هم، چطور ایران توانسته با وجود محاصره دریایی و زمینی و هوایی یمن – که از آن غذا و دارو هم عبور نمی‌کند – چنین موشکی به این کشور «قاچاق» کرده باشد؟ ضمن به رسمیت شناختن حق «دفاع مشروع» یمن، پرسیدند چطور و با استناد به چه شواهدی دولت آمریکا حتی قبل از دولت عربستان سعودی، تنها چند ساعت بعد از حمله به فرودگاه ریاض، «ایران» را مسئول این حمله خوانده است؟
آن‌ها در عرض چند ساعت فضای رسانه‌ای را از انحصار خانم هیلی و دوستانش خارج ساختند و بحثی را «عمومی» کردند که مقامات آمریکا آمادگی شرکت در آن را نداشتند.
آن‌ها به چاپ پُسترهای ضد آمریکایی در سطح شهر تهران، ایراد سخنرانی‌های تند و عصبی، توزیع تراکت و پلاکارد شعار در صفوف نماز جمعه یا نهایتاً نوشتن چند توئیت به زبان فارسی بسنده نکردند. امروز در هر رسانه‌ٔ آمریکایی یا هر نهاد بین‌المللی که صحبت از مدعیات دولت ترامپ علیه ایران می‌شود، پاسخ‌های مستدل و «ضد حمله»های موثر و کارشناسانهٔ دستگاه دیپلماسی کشور کفهٔ ترازو را به نفع ایران سنگین می‌کند.
این کیفیت از «دیپلماسی» محصول همان «مدیریت اعتدالی» است که «سلبریتی»های ایران در یک حرکت غیرمسئولانه و عجیب از آن ابراز برائت و پشیمانی کرده‌اند. این همان شیوه سیاست‌ورزی است که اگر نبود، امروز در ردیف‌های بودجهٔ کشور، به جای «ریال»، این دوستان به نحوهٔ تخصیص «نخود و لوبیا» اعتراض می‌کردند!»
انتهای پیام
بیسواد […] خیلی از امریکایی ها با ترامپ مشکل دارند و از هر فرصتی برای ضربه زدن بهش استفاده میکنن وگرنه اگر تیم برجام عرضه داشت الان ما حداقل میتونستیم پول داخل کشور کنیم […] وضعیت داخلی رو نمیبینی؟[…] اگر ما دیپلماسی داشتیم همون اروپایی که میخواستن با امریکا بینشون اختلاف بیفته حرف از برجام موشکی نمیزد!! شما عزت ندارید شما ذلیل و خوار هستید کی میخواید ادم بشید خدا میدونه!!
«این کیفیت از «دیپلماسی» محصول همان «مدیریت اعتدالی» است که «سلبریتی»های ایران در یک حرکت غیرمسئولانه و عجیب از آن ابراز برائت و پشیمانی کرده‌اند.» به این می گویند اوج سفسطه. سلبریتی های ایران، به انقباض شدید اقتصادی در بودجه 97 که طبق معمول قربانیان آن اقشار متوسط و پایین دست هستند اعتراض کرده اند. فهم این نکته بدیهی خیلی سخت نیست؛ البته اگر کسی قصد فهمیدن داشته باشد.
عالی بود. از این که دستگاه دیپلماسی ما به دلیل به کارگیری عناصر مرتبط و کارشناس آن، میدان داری می کند و انفعال را به دشمن تحمیل می کند خوشحال بود. من به شیخ دیپلمات رای دادم تا کشوررا از سقوط نجات دهد، کشور را به حالت عادی برگرداند. بتوانم سیاستها ی او را نقد کنم نه این که رییس جمهوری انتخاب شود که دیگران به دلیل تنفیذ مقام رهبری ادعا کنند نمی شود او را مورد پرسش قرار داد. قدرت زمینیِ باشد که در هر زمان وعده هایش را با صدای بلند فریاد کنیم. می دانستم او اصولگرا است اما نسبت به هم صنف هایش نگه بازتری دارد، عاقل است، به دیدگاه های اصلاحی اعتقاد دارد و کشور را به ریل درستش هدایت می کند. برجام بهانه را در زمینه ی برخورد با کشورم از جامعه ی جهانی گرفت و قطعنامه های ظالمانه بدون این که تن به آن دهیم، لغو و خیالمان را آسوده تر کرد.دیگر نمی توانند به ما تهمت ساخت بمب اتم بزنند، دیگر نمی توانند اگر موشکی شلیک کردیم، در شورای امنیت سازمان ملل بر علیه مان هجمه کنند و حتی از صدور یک بیانیه مطبوعاتی نیز عاجز هستند.
اما بنا ندارم از سیاستها و تصمیمات این دولت نیز بی چون و چرا حمایت کنم. جهانگیری را حمایت می کنم، اما نوبخت و واعظی و وزیر کشور و علوم و… دیگران را با نقدم وادار به وفای عهد می کنم و تصمیمات خطرناکشان را واکاوی و مکشوف می نمایم .