روایت صداوسیما از زبان یک طرف ماجرای 88

محسن عموشاهی، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی نوشت: همین چند روز پیش بود که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مصاحبه ی عادل فردوسی پور با محمد جواد ظریف را به بهانه ای خنده دار (عدم هماهنگی) توقیف کرد.

در حالی که در همان زمان برنامه ای را با حضور حداد عادل در حال پخش داشت. این اتفاقات و وقایعی مشابه همواره این شائبه را به وجود آورده است که صدا و سیما رسانه ای ملی نبوده و تبدیل به ارگانی شده برای یک جناح خاص.

اینک و در حالی که 9 دی را پشت سر گذاشته ایم صدا و سیما در شبکه های مختلف مستندهایی از آن روزهای سال 1388 را پخش کرده است. مستندهایی که سوال های متعددی را به ذهن می آورد.

بر اساس اصل 175 قانون اساسی در صدا و سیما باید آزادی بیان و نشر افکار با رعایت موازین اسلامی و مصالح کشور تامین شود.

بر اساس این اصل اگر مبنا را بر آزادی بیان قرار دهیم و بخواهیم از منظر آزادی بیان از این مستندها دفاع کنیم، حضور یک سویه ی یک طرف ماجرا در این برنامه ها مخالف اصل آزادی بیان است. آزادی زمانی معنا پیدا می کند که هر دو طرف ماجرا حضور داشته و به بیان مواضع خویش بپردازند.

هم چنین حضور یک طرف ماجرا و بیان یک سویه ی مواضع با موازین اسلامی نیز سازگاری چندانی ندارد. این که تمامی مهمانان و کارشناسان برنامه ها از یک جناح و جریان فکری باشند نه با روح آزادی سازگار است نه با روح عدالت.

از سوی دیگر صدا و سیما موظف به رعایت مصالح کشور است. به راستی کدام مصلحت در ایران امروز بالاتر از وحدت وجود دارد؟ این که صدا و سیما در آستانه ی انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، چنین بی محابا جامعه را دو دسته می کند و بذر نفرت می پاشد با کدام یک از مصالح کشور همخوانی دارد؟ این که بعضی از مهمانان حتی از به کار بردن لفظ «مردم» برای معترضان ابا داشتند و با اصراری خنده دار مخالفان سیاسی خود را متهم می خواندند با کدام مصلحت کشور قابل توجیه است؟

بالاتر از همه ی موارد بالا، هدف از پخش هر برنامه ای در صدا و سیما اثرگذاری بر مخاطب است. انتخابات ریاست جمهوری در سال 1392 نیز نشان داد این گونه برنامه های یک سویه و جانبدارانه نمی تواند منجر به نتیجه شود. هم چنان که ثمره ی 4 سال کوبیدن بر طبل تفرقه و نفرت، به پیروزی فردی منتهی شد که تمامی گروه های اصلاح طلب پشت سر او ایستادند.

با وجود تمامی این مسایل، مشخص نیست هدف صدا و سیما از انتشار چنین برنامه هایی چیست؟ برنامه هایی که نه با رسالت این سازمان همخوان به نظر میرسد، و نه آن چنان اثرگذار با هر نیتی که دارند.

انتهای پیام