طلای ناپاک

علیرضا ایمانخانی در یادداشتی برای انصاف نیوز درباره‌ی بازی‌های آسیایی نوشت:

تب ورزش در جامعه حسابی بالاست و شبکه‌های رادیو و تلویزیونی بیشترین زمان خود را در حال پوشش مسابقات و رقابت‌های ورزشکاران ایرانی هستند که انصافاً هم با احتساب جمیع جهات نتیجه‌ی بدی حاصل کل کاروان ایران نشده ولی رخداد آزار دهنده و زجر آور تعیین سناریوهای مختلف جهت کسب مدال و بالا رفتن در جدول رنکینگ مدال است.

قرار دادن ورزش بومی پنجاک سیلات و کسب چهارده طلا توسط میزبان گرفته تا اعمال نفوذ اماراتیها جهت گنجاندن ججییتسو برزیلی و کسب چند مدال طلا توسط آنها را می‌توان نام برد.

در رقابتهای آسیایی دیگر دیدن آفریقاییهایی که به تابعیت بحرین و قطر و عربستان در دومیدانی در آمده‌اند عادی شده و از آن بدتر این خصیصه بد به شرقی‌ها هم سرایت کرده و شرقی‌ها هم در این قافله از اعراب عقب نیافتاده که شاهد مثال آن کسب مدال طلای دو میدانی ماده چهار در چهارصد متر تیمی است. تیم والیبال قطر تنها ملیتی که ندارد قطری است و تیم هندبال این کشور منتخب جهان است.

ایکاش ناپاکی فقط به همین‌جا ختم‌می شد ولی متاسفانه حداقل چند مورد عملی و علنی قهرمانی را از چنگ ورزشکاران ایرانی جهت دلخوشی مقامات صاحب نفوذ ربودند.

ناداوری در فینال پومسه به نفع کره‌ای‌ها. حذف فرنگی کار ایرانی برای قهرمانی ازبک‌ها. شکست امیر مهدی زاده در فینال کاراته جهت دلخوشی میزبان. اعمال نفوذ ازبکها در کوراش که نزدیک به قیمت جان جوان ایرانی منجر شود (ملک محمدی به خاطر افتضاح ناراحتی از فرط عصبانیت سرش را محکم به دیوار کوبید و آسیب دید) و در آخر شکست عجیب جودوکار ایرانی در فینال با قزاق با رأی ژوری در ثانیه آخر همگی نشان از تلاش برای کسب قهرمانی و کسب مدال ناپاک از هر طریقی است.

ظاهراً متاسفانه این راه‌ها و لابی‌ها بیشتر مخصوص آسیایی‌هاست و معمولاً در رقابت‌های اروپایی این اتفاقات نمی‌افته و نخواهد افتاد. و این شرایط برای قاره کهن که پرچمدار تمدن‌های کهن در دنیاست و بالاترین رشد اقتصادی را دارد زیبنده نیست و قطعاً تا دیر نشده برای این مشکلات باید تدابیر مناسب اندیشده شود.

انتهای پیام