چرا ایران باید اتمی شود؟

محمدحسین واحدی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «چرا ایران باید اتمی شود؟» نوشت:

ایران یک کشوری با مساحت، منابع بسیار غنی و جغرافیایی بسیار مهم و راهبردی محسوب می شود. برای همین تهدیدات زیادی را همیشه در پیش روی خود  داشته و دارد. علاوه بر این ما در منطقه و شرایطی به سر می‌بریم که باید قدرتمند باشیم و اگر ما قدرتمند و اتمی نشویم نمی توانیم با آرامش در منطقه خاورمیانه زندگی کنیم.

اما چرا ما باید اتمی شویم؟ برای پاسخ به این پرسش ما مولفه های زیادی را باید مد نظر قرار بدهیم. کشورهایی که اتمی‌اند بیشتر امن هستند تا قدرت های غیر هسته ای البته این برای همه صدق نمی کند.

تمام کشورهایی که هسته ای شده اند تا کنون بیشتر بحث بازدارندگی را مد نظرشان بود تا استفاده ار سلاح اتمی و این امر باعث شده تا ترس از مخرب بودن بمب اتمی خود بدل به یک سلاح برای صلح میان کشورها شود که به نظریه  صلح هسته ای معروف شده است.

اما برخی سوالاتی شبهه آمیز مطرح می کنند در باب هسته ای شدن و این واقعیت اتمی شدن را مضر می دانند که یک به یک پاسخ خواهم داد.

یکی از سوالاتی مخالفان اتمی شدن مطرح می کنند این است که می گویند اتمی شدن مانع تهاجم به یک کشور نمی شود. و مثال هایی نظیر حمله حماس به اسرائیل و ایران به پاکستان را می زنند.

در پاسخ به این پرسش باید گفت که حماس یک گروه شبه نظامی هست و تفاوت هایی با یک ارتش مدرن و کلاسیک دارد.

به همین دلیل ملاحظات نظامی مانند اتمی بودن را معمولا  نادیده می گیرد اما این به این معنا نیست که  بی تفکر قلمداد شوند این کلا ذات هر گروه شبه نظامی است.

چرا حماس شبه نظامی محسوب می شود زیرا تسلیحات سنگین مثل هواپیما و تانک ندارد  و موضوع دیگر جنگ و نفرت تاریخی  فلسطینی ها از اسرائیلی ها بابت غصب زمین‌های‌شان است که سبب می شود آنها  بدون هیچ ترسی با آنها مقابله کنند.

و در مورد مسئله پاکستان باید عنوان کنم که کشورهای ایران پاکستان هردو قدرت های موشکی برتری در جهان هستند و تقریبا رقابت تنگاتنگی را باهم در این حوزه دارند و آن منطقه ای هم که ایران به آن حمله کرد تحت حاکمیت پاکستان نبود حتی وزیر خارجه خود پاکستان نیز این را اذعان کرد و چون آن منطقه تحت کنترل ارتش پاکستان نبود ایران تصمیم به حمله به آن منطقه را گرفت و انتظار واکنش پاکستان را چنان نداشت چون این منطقه مثل اسلام آباد و دیگر شهرهای مهم تحت حاکمیت مستقیم این کشور نبود و محل اختفای گروه های  تروریستی بود.

در مورد روسیه هم که دیگر جای گفتن نیست که چرا سلاح هسته ای باعث عدم جنگ  آن نشد. اولا روسیه بازدارندگی بسیار بالایی دارد از لحاظ هسته ای و حتی بزرگترین بمب های اتمی و هیدروژنی را و همچنین  زیردریایی های مخوف بلگراد را روسیه در اختیار دارد و آمریکا نیز این را می داند اما این جنگ را روسیه شروع کرد نه اوکراین  و روسیه به دلایل هسته‌ای بودن توانست به راحتی با پاتک خود به این کشور غرب را دچار بحران سازد.

دومین سوالی که مطرح می شود این است که چرا با اتمی شدن خود را گرفتار تحریم ها کنیم و مثل کره شمالی شویم؟

در پاسخ به این سوال نیز باید گفت که کره شمالی از  نظر قدرت تاریخی و جغرافیایی  همانند ایران نیست و یک اقتصاد به شدت کمونیستی بر آن حاکم است و هیچ منبع انرژی مثل ایران ندارد و از نظر وسعت با ایران قابل مقایسه نیست علاوه بر این محصور در آب است . و همین کره شمالی به این دلیل اتمی بودنش خیلی از کشورها از آن حساب برده و حتی آمریکا برای کم کردن خطر این کشور  چند بار با این کشور مذاکره کرده و حتی حاضر شده برخی تحریم هایش را لغو کند.

و البته بیشترین تحریم ها را کره شمالی متحمل نیست بلکه روسیه است آن هم نه به علت اتمی بودن روسیه بلکه به علت استارت جنگ یا عملیات ویژه علیه اوکراین اما روسیه نیز به خودی خود وراد جنگ نشده و خطر نزدیکی ناتو به نزدیکی مرزهای خود را حس کرده بود. حالا شاید خیلی ها گمان کنند روسیه مقصر ولی پوتین آدم باهوشی است بی گدار به آب نمی زند و خود را درگیر جنگ با غرب کند.

پرسش دیگری که وجود دارد این است که سلاح هسته ای از تنش جلوگیری نمی کند؟ باید گفت که اولا ما در سیاست قطعیت کامل نداریم و اینکه اگر بمب هسته ای هر کشوری داشته باشد باعث می شود طرف مقابل محتاطانه عمل کند و دست به جنگ بزند و اگر هم تنشی صورت بگیرد به صورت محدود و کنترل شده که کار به کار گیری موشک و سلاح های سنگین نکشد.

همین چند روز پیش که ارتش پاکستان و ایران نزدیک بود کارشان به جنگ بکشد در تمامی رسانه ها اتمی بودن پاکستان به رخ ایران کشیده می شد با اینکه ایران از لحاظ فناوری وتنوع موشک از پاکستان قدرتمند تر محسوب می شد علاوه بر این اسرائیل که دشمن ایران محسوب می شود نیز با داشتن نزدیک به ۳۰۰ کلاهک هسته ای قدرتی به اندازه بریتانیا دارد. از نظر فناوری اتمی  و این کشور هیچ موقع داشتن بمب اتم خود را به صورت رسمی تایید نکرده است.

پرسش بعدی که مطرح می شود این است اگر ایران به سمت هسته ای شدن برود دیگر کشور های منطقه نیز با ایران به ساخت سلاح اتمی روی می آورند. در جواب به این سوال باید گفت که ایران چه بخواهد و چه نخواهد به سراغ سلاح هسته ای برود دیگر کشور ها در حال ساخت نیروگاه های هسته ای هستند.

عربستان که به کمک چین موشک های بالستیک خود را دارد می سازد البته این به این معنا نیست که چین در طرف عربستان قرار دارد این کشور در ایران بیشتر از عربستان سرمایه گذاری کرده است. عربستان علاوه بر صنعت موشکی به کمک کشورهای آمریکایی و اروپایی به دنبال ساخت نیروگاه های هسته ای جدید است. و نکته دوم این است پول ساخت پروژه های اتمی پاکستان را چین می دهد ودر صورت حمله هر کشوری به عربستان پاکستان وارد عمل می شود‌.

و همسایه دیگر ایران ترکیه هست که با داشتن ۵۰ بمب اتمی در پایگاه اینجرلیک آمریکا یک خطر برای ایران محسوب می شود و در حال ساخت نیروگاهی به اسم آک کویو است اردوغان این نیروگاه اتمی را که در مرسین در حال ساخت است، شاخص‌ترین نیروگاه انرژی در جهان خواند و در عین حال گفت که سهم انرژی تجدیدپذیر از کل انرژی مصرفی در ترکیه به ۶۳.۷ درصد رسیده است. رئیس اجرایی شرکت نیروگاه آک‌کویو نیز این پروژه را یکی از بزرگترین پروژه‌های ساخت‌و‌ساز هسته‌ای عنوان کرد. و حتی عراق نیز در حال ساخت نیروگاه هسته ای جدید است.

حالا شاید خیلی ها بگویند اینها صلح آمیز است که البته درست است، فعلا کاربرد غیر نظامی را دارند ولی اگر در آینده بخواهند می توانند سلاح های هسته ای نیز تولید کنند. اگر دقت کنید کشورهای مانند انگلستان، آمریکا و دیگر کشورهای اروپایی حتی به موشک های مربوط به پروژه های فضایی ایران نیز اعتراض می‌کنند و خواستار توقف این برنامه و به علاوه تعطیلی کل برنامه های موشکی ایران هستند اما خودشان هزاران هزار سلاح ذخیره کرده اند و حتی سلاح هایی خطرناک‌تر از بمب اتم مثل سلاح لیزری و بمب مغناطیسی در زرادخانه های شان دارند.

حالا فرض بگیریم نظر این افراد درست که می گویند داشتن سلاح هسته ای مانع درگیری نمی شود و یک درگیری وسیع رخ داده بین ایران و کشوری دیگر اگر آن کشور ببیند که دارد از ایران در جنگ شکست می خورد از بمب هسته ای استفاده کند ایران چه کاری می تواند انجام دهد؟ اما اگر ما دارای هسته ای باشیم می توانیم بدون نگرانی با هر کشوری رویایی کنیم.

بحث دیگری که افراد مخالف اتمی شدن مطرح می کنند این است که در دنیای الان دیگر افکار عمومی، سازمان های بين المللي نمی گذارند کسی از این سلاح استفاده کند. در جواب باید گفت که اسرائیل تاکنون به اندازه دو تا سه بمب اتمی بر روی غزه بمب ریخته و حتی با وجود اعتراض سازمان ملل و محکومیت در دادگاه لاهه ولی اینها نتوانسته اند هیچ مانعی برای جلوگیری از آتش بس تاکنون ایجاد کنند.

حالا شاید خیلی ها بگویند استفاده ازسلاح هسته ای ممنوع است و کشتار بد، ولی منظور فقط بحث بازدارندگی هرچه بیشتر است. تنها در غرب آسیا برای توازن قوا و صلح هرچه بیشتر بهتر است بیشتر قدرت ها همه هسته ای باشند تا در گیری رخ ندهد.

نکته آخری که در بحث بازدارندگی باید به آن اشاره کرد اینکه کشورهای در شرف درگیری باهم باید هر دو اتمی و از نظر قدرت نظامی نزدیک به هم باشند تا بازدارندگی به طور کامل ایجاد شود.

انتهای پیام