هشدار ابوطالبی به عراقچی: تا پایان تیر ماه فرصت باقی‌ست
حمید ابوطالبی، مشاور سیاسی رئیس جمهور در دولت روحانی، در شبکه‌ی اجتماعی ایکس نوشت:
جناب آقای عراقچی
این همه بی‌تفاوتیِ دیپلماتیک، در پیچیده‌ترین شرایط تاریخی کشور تعجب‌آور است! آن هم با اروپایی، که حیات و ممات قطعنامه ۲۲۳۱ در دستان آنان است. چرا از سپتامبر سال گذشته که اروپا با دیدار با جنابعالی مخالفت کرده است، اقدامی دیپلماتیک برای حل مشکلات با آنان به عمل نیاورده‌اید!؟ سفرهای بی‌نتیجه‌ی سوریه و لبنان واجب بود، یا حل معضلات دیپلماتیک با اروپا. چرا هشت ماه زمان دیپلماسی را به هدر داده‌اید!!! و اکنون بدون زمینه‌سازی دیپلماتیک، پیشنهادی می‌دهید در اوج ضعف.
واقعا فرض کنید اروپا با دیدار با شما موافقت کرد؛ چگونه می‌خواهید سیاست‌های رییس‌جمهور فرانسه در سخنرانی ماه ژانویه و اظهارات وزیر خارجه انگلستان و دیدگاه‌های آلمان را در چند هفته تغییر دهید!؟آقای وزیر محترم
چنانچه این رویکرد برجام‌وارِ نادرست تغییر نکند؛ اولویت‌‌ها دوباره تبیین نشوند؛ رویکرد غیردیپلماتیک و زمان نابودکنِ «مستقیم و غیرمستقیم» بلافاصله تغییر نکند؛ مذاکراتِ هفته به هفته با آمریکا، ظرف چند روز و به صورت مستقیم و سریع به نتیجه نرسد؛ روابط دیپلماتیک با آمریکا برقرار نگردد؛ مشکلات با اروپا سامان نیابد؛ و… ابرهای تیره، آسمان دیپلماسی ایران را در خواهد نوردید. و روسیه و چین هم فقط برای ایران دعا خواهند کرد!
باور کنید حداکثر تا «پایان تیرماه» فرصت باقی است؛ کمتر از سه ماه. کشور را دریابید.
سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه، خطاب به اروپایی‌ها نوشته بود:
🔹روابط ایران با سه کشور اروپایی (فرانسه، آلمان، بریتانیا) در سال های اخیر فراز و نشیب‌هایی داشته است. چه بخواهیم چه نخواهیم، این روابط در حال حاضر در وضعیت نشیب است. چرا؟ هر طرف روایت خاص خود را دارد. به نظر من، سرزنش کردن کاری بیهوده است. آنچه که اهمیت دارد این است که وضعیت کنونی برای هر دو طرف باخت-باخت است.
🔹سپتامبر گذشته در نیویورک، زمانی که با وزرای امور خارجه سه کشور و دیگر همتایان اروپایی دیدار کردم، پیشنهاد گفت‌وگو دادم. گفتم بیایید به جای تقابل، همکاری را انتخاب کنیم، نه فقط در موضوع هسته‌ای، بلکه در هر زمینه دیگری که منافع و نگرانی‌های مشترک داریم. متأسفانه آن‌ها راه سخت را انتخاب کردند.
🔹بار دیگر دیپلماسی را پیشنهاد می‌کنم. پس از رایزنی‌های اخیرم در مسکو و پکن، آماده‌ام تا گام اول را با سفر به پاریس، برلین و لندن بردارم. پیش از آغاز گفت‌وگوی غیرمستقیم با آمریکا نیز آماده این کار بودم، اما سه کشور اروپایی نخواستند.
🔹اکنون توپ در زمین اروپایی هاست. آن‌ها این فرصت را دارند که خود را از نفوذ «گروه‌های ذی‌نفع خاص» رها کنند و مسیری متفاوت را شکل دهند. نحوه عمل ما در این مقطع حساس، احتمالاً افق آینده را مشخص خواهد کرد.
انتهای پیام
