رییس اتحادیه لوازم التحریر: هیچ چیز سر جایش نیست!
«موسی فرزانیان»، رییس اتحادیه «فروشندگان نوشت افزار و لوازم مهندسي» می‌گوید: پتروشیمی‌ها مواد اولیه را گران کرده‌اند و از طرفی هم مواد اولیه‌ی مورد نیاز برخی تولیدکننده‌ها چند ماه است در گمرک مانده است، هیچ چیز سرجایش نیست!
او در خصوص گرانی نوشت افزار و لوازم مهندسی به خبرنگار انصاف نیوز گفت: بفرمایید موقعی که ارز گران می‌شود یعنی جنس نباید گران بشود؟ به طور کلی به شما بگوییم که اولا بیش از 90 درصد لوازم التحریر در «بلوک سه» قرار گرفته است و تهیه‌ی ارز آن آزاد است، بلوک سه ارز آزاد در مقابل واردات و صادرات می‌شود، یعنی ارز نیما هم به آن تعلق نمی‌گیرد و باید برویم ارز صادراتی بخریم، هزینه کنیم، تا بتوانیم جنسی را وارد کنیم.
وی افزود: تولید کننده‌ی داخلی هم قربانش بشوم، بندگان خدا ارز گرفته‌اند اما به آنها گفته شده است که باید مابه‌التفاوت آن را به دولت بپردازند و حالا باز قانون جدید آمده که نیاز نیست آن را بدهند؛ اما فعلا گرفتارند! 4 تولیدکننده ماه پیش موادشان را آورده‌اند اما در گمرک گیره کرده است، و این شامل حال افرادی است که ارز دولتی گرفته‌اند.
وزیر، به‌صورت شفاهی گفته که واحد‌های تولیدی که برای تهیه‌ی مواد اولیه ارز گرفته‌اند، نیاز نیست که مابه‌التفاوت را بپردازند، اما فعلا که بخش‌نامه‌ی آن نیامده و در حد حرف است! برخی هم بعد از این همه وقت آمده‌اند کار انجام بدهند، بارهایشان را هنوز نتوانسته‌اند از گمرک ترخیص کنند!
فرزانیان در خصوص افزایش قیمت نوشت افزار گفت: نوشت افزار تقریبا 40_50 درصد گران شده است، که هنوز به قیمت اصلی که بر اساس نرخ آزاد باشد، نرسیده است، پله پله دارد گران می‌شود، آنقدر صنف ضعیف است که کشش ندارد و پله‌پله در حال افزایش است.
حالا بعضی از جنس‌ها کمتر گران شده و برخی دیگر بیشتر، اما به طور میانگین و در کل 40 تا 50 درصد گران شده است.
رییس اتحادیه‌ی نوشت افزار در مورد احتکار و کمبود جنس در بازار گفت: در کل الان کمبودی نیست، شاید، به ندرت کمبود چیزی احساس می‌شود، اما بحث بر سر این است که در 4_5 ماه آینده پشتوانه‌ای نیست؛ هنوز که هنوز است مشکل بعضی‌ها این است که جنس‌هایشان در گمرک مانده، حالا تا این‌ها بیاید و با توجه به بخش‌نامه‌ی جدیدی که داده‌اند بتوانند ترخیص کنند، خوشبختانه به باراز تزریق می‌شود که این کمبود‌ها احساس نشود.
او در خصوص پیش‌بینی‌اش برای وضعیت بازار در آینده گفت: با این مشکل‌های تخصیص ارزی، این سختگیری در ثبت سفارش که مقلا در بهتیرن وضعیت، تاجری که هر سال و مرتبا جنس وارد می‌کرده است به او می‌گویند: «سال گذشته 100هزار دلار وارد می‌کرده ای، امسال باید 50هزار دلار بیاوری»
از طرفی تولید داخل هم نمی‌تواند موادی را که از خارج وارده می‌کرده است را جایگزین کند،
مثلا چسب نواری زیر مجموعه اتحادیه ما است، آمدند می‌گویند فیلدش تولید داخل دارد و دیگر نمی‌توانید وارد کنید، بروید از تولید داخل بگیرید، شرکت‌هایی داخلی هم چند کارخانه بزرگ هستند که می‌گویند«پتروشیمی به ما مواد نمی‌دهد و ما 40_50درصد سهم همه را کم کرده‌ایم».
«ایران چسب»، بزرگترین تولیدکننده‌ی چسب در ایران که حدود 70 تا 80 درصد چسب ایران را تامین می‌کند، می‌گوید «مواد ندهند من هم چسب ندارم بدهم»؛ البته با توجه به اینکه یکی از تولیدکننده‌های بزرگ کشور است نامه‌نگاری‌هایی با ارگان‌های مختلف شده است که به آن مواد برسانند.
او درباره‌ی پیش‌بینی آینده‌ی بازار صنف نوشت‌افزار گفت: موضوع این است که می‌آیند و می‌گویند که حمایت از «کالای ایرانی، حمایت از تولید داخل» اما عملا ما با هرچه تولیدکننده در تماس هستیم می‌نالند و می‌گویند اصلا نمی‌توانیم مواد اولیه‌ی خودمان را تامین کنیم.
فرزانیان تصریح کرد: حمایت که با حرف نمی‌شود، باید به تولیدکننده مواد اولیه بدهند، ارز در اختیارشان بگذارند، تولیدات داخل پتروشیمی می‌خواهد تا بتوانند تولیدشان را زیاد کنند. به تولیدکننده‌ی خودکار می‌گوییم چرا خودکار کم آوردی می‌گوید: «مواد مورد نیاز که از خارج وارد می شود دو ماه است در گمرک گیر کرده است» به آن یکی می‌گویی، می‌گوید: جوهرم در گمرک گیر کرده است» یا می‌گویند پتروشیمی به ما مواد نمی‌دهد، می‌گویی چرا خودکار را گران کرده‌ای می‌گوید: «پتروشیمی مواد را گران کرده است». به تولیدکننده‌ی اول خودکار ایران می‌گوییم «چرا گران می‌کنید؟» می‌گوید: «مواد را به من گران می‌دهند؟»
رییس اتحادیه‌ی لوازم التحریر، در پایان گفت: چه چیزی به آنها بگوییم؟! هم مواد گران می‌شود، هم از آن طرف مواد اولیه نمی‌رسد، همه درگیر هستند، هیچ چیز سرجایش نیست!
انتهای پیام
سالها است که اصناف سر جای خودشان نیستند و تنها نقش دلال را بازی کرده اند. حال که گرفتار شده و باید به دنبال تولید کننده داخلی بدوند (واردات گران و گاهی ممنوع شده) هیچ ساز و کار مشخصی برای انجام هماهنگی با وزارت صمت ندارند! سال ها پیش باید اصناف به عنوان بازوی تولید کنندگان واقعی برای چرخاندن چرخ تولید داخلی و ارزان سازی تلاش می کردند.