حمله های کوچک به نقدهای شیرزاد و زیباکلام

مهدی کوچک زاده، عضو تندروی جبهه ی به اصطلاح پایداری، در یادداشتی با ادبیاتی همیشگی به منتقدان با تیتر «وقتی ترسو “شیرزاد” و مهمل گو “زیبا کلام” نامیده شود کچل را هم باید زلفلی و کور را عین الله نامید!!!»، حمله ور شد.

به گزارش انصاف نیوز، وی که یک بار توسط علی مطهری، دیگر نماینده ی مجلس، «کوچک اف» خوانده شده و هیچ توضیحی تاکنون درباره ی گذشته ی او داده نشده است، در وبلاگ خود نوشت:

«در رسانه ها آمده بود که شیرزاد، عضو حزب منحله مشارکت در جلسه ای در دانشگاه تهران در باره مسائل هسته ای اظهار نظرهایی نموده است که حاکی از عبث بودن تلاش مسوولین نظام برای حفظ دستاوردهای علمی و فناوری صنعت هسته ای است. وی و همپالکی مهمل گویش  مسمی به زیباکلام در این جلسه مدعی شده اند که اساسا صنعت هسته ای فاقد هر گونه دستاورد علمی و فناوری بوده و اصرار مسوولین نظام بر حفظ دستاوردهای آن  بر خلاف منافع ملت! است همان ادعایی که مسئولین آمریکایی از کنگره گرفته تا وزارتخارجه و سازمان سیا علیرغم تلاششان برای متوقف نمودن پیشرفت هسته ای کشورمان بارها بر زبان آورده اند.

سخنان این خود باختگان ترسو و و مهمل گو که در سوابق اظهار نظرهایشان مبارزه با اسرائیل نیز برخلاف منافع ملی! و بوسیدن چکمه های رضاخان سند افتخار برشمرده شده است و با کمال تاسف و در اثر تسامح و نادیده گرفتن شرایط قانونی عضویت در هیات علمی از سوی مسئولین وزارت علوم و تحقیقات و فناوری عضویت در هیات علمی دانشگاه را هم بر خلاف ضوابط یدک می کشند تا حدی بی مبنا و سخیف است که ارزش بحث و تجزیه و تحلیل ندارد لکن جا دارد برای آشنا تر شدن با هویت و روحیات و مبانی تفکر و شخصیت این قماش باصطلاح روشنفکران که ریشه این قبیل اظهارات و سخنان بی مبنا است به اظهار نظری در مورد واقع بینی! و لزوم ترسیدن از آمریکا! و کنار آمدن با شیطان بزرگ ! که از سوی آنان و در سالهای حاکمیت اصلاح طلبان آمریکایی بر مجلس ششم عنوان شده پرداخته شود.

جلودار این سنخ وادادگان و عضو ارشد سازمان منحله باصطلاح مجاهدین انقلاب اسلامی (بهزاد نبوی باصطلاح چریک پیر!) در سال 81 در حالی که کرسی نایب رییسی مجلس شورای اسلامی را نیز اشغال نموده در باره ی لزوم ترسیدن از آمریکا و عدم مقابله با ابرقدرت جهان چنین افاضه می فرماید:

“. . .  در واقع هیچ منطق و عقل سلیمی حکم نمی کند که یک کشور جهان سومی – حتی اگر همه ملت پشتیبان حکومتش باشند و همه این ملت مسلح – به جنگ نظامی با آمریکا ابرقدرت جهان روند. در واقع خدا و تاریخ سردمداران ملتی که آن کشور را به جمگ با ابرقدرت جهان بکشانند نخواهد بخشید. این سخنان را که می گویم شاید برخی جبهه بگیرند که فلانی از آمریکا می ترسد بله به خاطر کشورم مردم و انقلابم از آمریکای تا بن دندان مسلح می ترسم” روزنامه اعتماد 28 مهر 81 صفحه سیاسی

این جلودار ترسو که معلوم نیست در قضیه پس دادن جاسوس های آمریکایی که نمایندگی ایران را برعهده داشت با منافع ملت چه معامله ای کرده است در مصاحبه دیگری افاضه می کند:

” مسلم است که می ترسم! کیست که از آمریکای تا بن دندان مسلح که در عراق خود را چنین نشان داد و هیچ احترامی برای استقلال دولت ها قائل نیست نترسد!؟ بله  من می ترسم ظاهرا آمریکایی ها هرکاری بتوانند می کنند سازمان ملل متحد یا حتی افکار عمومی غرب هم اهمیت ندارد.” ماهنامه گزارش 15 خرداد 82ٰ صفحه 14

همزمان با این افاضات، متملقین جلودار ترسیده از آمریکا و از جمله شیرزاد!! نفوذی مجلس ششم برای تئوریزه کردن و موجه جلوه دادن ترس از قدرت و زور و تسلیم در برابر قلدران در صفحه 2  روزنامه یاس نو مورخ 2 اردیبهشت 82 چنین می نویسد:

” برای ترسیدن، شعور ترس لازم است. بعضی ها ممکن است نترسند، چون شعور درک خطر را ندارند! شواهدی که در هفته های اخیر از تحلیل های بعضی از تحلیلگران دیدیم، نشان می دهد که پاره ای از آقایان اصولا اطلاع دقیق و درستی از توان تسلیحاتی پیشرفته و سیطره اطلاعاتی آمریکا و دیگر کشورها و نقاط واقعی قوت و ضعف طرف مقابل ندارند. این بی اطلاعی عمدتا به دلیل سیطره تئوری های ذهنی و تحلیل های باصطلاح ارزشی است که صاحبان آن را عمدتا اسیر عینک خاص پیشداوری های تنگ نظرانه و کور کننده کرده است.”

جا دارد آقای رئیس جمهور که همواره منتقدین شکل تلاش برای حفظ دستاوردهای هسته ای را با عناوین مختلف “بی شناسنامه” و “بی سواد” و “تازه به دوران رسیده” می نوازند و مسئولین سیاست خارجی شان نیز اظهارات منتقدین را مخل پیشرفت تلاش ها برای حفظ حقوق هسته ای ملت می دانند، در باره این اظهارات نیز که پس از دعوت آقای رئیس جمهور از دانشگاهیان برای اظهار نظر در مورد مساله هسته ای مطرح می شود نیز ابراز لطفی بفرمایند و نظرشان را با دادن برچسب یا عنوانی ابراز نمایند! به راستی این اظهارات پشت مذاکره کنندگان در مورد هسته ای را خالی نمی کند! خصوصا که از سوی کسانی ابراز می شود که مدعی همراهی و حمایت از دولت و شخص آقای رئیس جمهور نیز هستند.

به راستی داشجویان و اساتیدی که در انتخابات 88 به میرحسین رای دادند می پذیرند کسی یا کسانی در کسوت استاد دانشگاه و نماینده فکری آنان تا این حد زبون و ذلیلانه در برابر قدرت های پوشالی استکبار ابراز عجز و درماندگی کنند؟

پ . ن . یاد ضرب المثلی افتادم که می گفت ” قلیچو ول کن قلوچ را بچسب”!»

انتهای