شعار رونق تولید و الزامات آن

نصرت‌الله تاجیک با اشاره به شعار رونق تولید در خبرآنلاین نوشت: در حالی که مدیریت سازمان‌ها روندی است که از طریق برنامه‌ریزی، به کارگیری، سازماندهی و استفاده صحیح از منابع (مالی، فیزیکی، انسانی و فن‌آوری) برای رسیدن به یک یا چندین هدف مشخص ایفای نقش می‌کند، رهبری سازمان‌ها توانایی اعمال نفوذ بر افراد یا گروه‌های انسانی است در جهت دستیابی به اهداف سازمان از طریق تاثیرگذاری بر تصمیم‌گیری افراد برای ایجاد تغییر و عمل خلاقانه.

این اقدام عموما” توسط الهام بخشی و ایجاد انگیزه برای تغییر و حرکت رو به جلو و بوسیله طراحی شعاری قابل تحقق برای بسیج منابع صورت میگیرد تا تمامی آنها ( مالی، فیزیکی، انسانی و فن آوری) در پی تحقق استراتژی سازمان باشند و در همان راستا (Alignment) حرکت کنند و هرز نروند.

به عبارتی همه عوامل و ذینفعان نسبت به بیانیه ماموریت و چشم انداز و سایر اسناد فرادستی وفادار بمانند و بحرانها، چالشها، مشکلات و مسائل روزمره آنها را از مسیر اصلی خود دور ننمایند. ویزگیهای این شعار و نحوه تعیین آن و میزان و مدت تمسک به آن در حوصله این بحث نیست و میتوان به همین میزان بسنده کرد که رهبران سازمانها میتوانند از طریق طراحی و تعیین شعارهائی که در میان پیروانشان مقبولیت پیدا کند به بسیج منابع دست زده و آنها را در کنار مدیریت، پیروان، ذینفعان و نخبگان برای دسترسی به اهداف سازمان به خدمت بگیرند. این سازمانها میتوانند از یک خانواده چند نفره ، شرکتی خصوصی تا یک جامعه و ملت و کشور باشند. انتخاب شعار مناسب در هر سازمانی میتواند به انسجام داخلی و رویاروئی با چالشهای درونی و بیرونی سازمان کمک زیادی بکند.

اما در سازمانی همچون یک کشور و از منظر سیاست خارجی نیز مهمترین عاملی که میتواند یک حکومت و دولت را نه تنها در تامین امنیت ملی بلکه در دسترسی به اهداف کلان و استراتزیک و رعایت مصالح ملی و حداکثر سازی آنها کمک کند، انسجام داخلی است. و هر شعار و یا اقدامی هم که کمک کند تا انسجام ملی تقویت و توسعه پیدا کند طبعا” میتواند عمل یا شعاری موفق برای بسیج مردم باشد. در شرایط کنونی جامعه ایرانی و به دلیل خروج ترامپ از برجام و عدم تطابق اهداف  و منافع سیاست خارجی ما با سایر قدرتهای تاثیر گذار بر صحنه جهانی، مشکلات مردم رو به تزاید بوده که مآلا” کشاندن آنها به آستانه تحمل و استیصال باعث کاهش اعتماد عمومی به حاکمیت و فقر روز افزون انسجام ملی میشود. پس یکی از چالشهای اساسی مردم و کشور اوضاع و شرایط اقتصادی است که چندان خوب نیست و انتخاب شعار رونق تولید نشان از ان دارد که مسئولین کشور و دست اندرکاران انتخاب شعار سال نسبت به این امر واقف هستند ولی ارائه راه کار اجرائی نیاز به تئوری آزمایش شده و جواب پس داده و نه صرفا” مفهوم سازی، کارشناس دلسوز و دست پاک و مدیر ریسک پذیر و صد البته اداره سیاسی جامعه برای کاهش هزینه فعالیت اجرائی و سیاسی دارد تا شعار سال در حد شعار بر بالای سربرگ و….نماند و به اقدامات نمایشی منجر نگردد.

​زیرا رونق تولید نیازمند:

۱- تامین ساختار داخلی مناسب برای تسهیل و تشویق نوآوری و حرکت به سوی تولید انبوه به منظور رقابتی کردن کالا و خدمات تولیدی از جمله بالا بردن کیفیت و نیز ارزان تمام کردن آنهاست که افزایش مصرف داخلی صورت گیرد و این نیاز به بالا بودن قدرت خرید مردم بستگی دارد. وجود فساد گسترده در نظام اداری کشور و تاثیر آن بر فقدان سرمایه داخلی و خارجی مورد نیاز باید مورد مداقه ویژه قرار گیرد و ۲- یک سیاست خارجی تعاملی با دنیا و از جمله با همسایگان تا هم از نظر تامین مواد اولیه مورد لزوم کمک کنند و هم بستر صادرات کالا و خدمات تولیدی به منظور فروش و ارز آوری و تقویت بنیه تولید کنندگان را فراهم آورد. یعنی یک بخش مهم در ایجاد رونق اقتصادی استفاده از ظرفیتهای برون مرزی مخصوصا” همسایگان است.

در حالی که به دلیل تحریمها انتخاب های محدودی داریم لذا باید از سیاست خارجی و فعالیت های دیپلماتیک به نحو مطلوبی استفاده کنیم و این امر نیز می طلبد آنگونه که در سال ۱۳۹۲ نوشتم به سمت استراتژی تنش خارجی صفر حرکت کنیم! متاسفانه به نظر من زمینه تحقق دو عامل بالا هم فراهم نیست و هم تامین آنها زمان بر است و نیاز به تلاش ویژه ائی دارد تا زمینه رونق تولید مهیا شود. پس نهادهای حاکمیتی و دولتی وظیفه سنگینی دارند تا شعار امسال را که برای مقاوم سازی اقتصاد کشور امری ضروری و لازم است متحقق کنند. ان‌شاءالله!

انتهای پیام