نقد کاسترو یا تخطئه سوسیالیسم!

به گزارش انصاف نیوز، «محمد مهدی پور» در یادداشتی تلگرامی نوشت:

همیشه در نقطه های بحرانی تاریخ ست که شکاف ها دهن باز می کند، شکافی که نه تنها برای امروز، بلکه از همان جنس تقابل با استالین، نه از جهت نقد بلکه از جهت تخطئه و تقابل با تفکر سوسیالیستی در لوای نقد استالین و کاسترو است که با دستاویز قرار دادن فوبیاهای توده های بی خبر (به مانند همان داستان، نوشتن مار و کشیدن مار) سعی در کوبیدن تفکر سوسیالیستی دارند.

گروهی با تاکید کردن بر شخص در پس آن می خواهند با بولد کردن کلمات در میانه ی متن، بدون ارجاع به اول و انتهای یک صفحه به تقابل شان سویه های بی طرفانه بدهند.

از فقر حرف می زنند اما تحریم های کمر شکن که نزدیک به نیم قرن پابرجا بود را نمی بینند، از دیکتاتوری حرف می زنند، اما شیفته ی دیکتاتوری جوامع نمایشی هستند، از ترور حرف می زنند، اما جنگ خلیج خوک ها و ششصد و اندی تلاش برای ترور کاسترو را نمی بینند، از اعدام حرف می زنند، اما نمی پرسند اعدام چه کسی و بر پایه ی چه سندی؟ از عدم توفیق سیستم کاسترو در تامین غذای مردمش حرف می زنند اما مسموم کردن مزارع و زمین ها و تحریم نیشکر و سیگار کوبا را به عنوان تنها اقلام صادراتی نمی بینند، از عدم رفاه حرف می زنند و دایه ی مهربان تر از مادر شده اند و بهداشت و تحصیل رایگان را نمی بینند، ارسال پزشکان متخصص کوبایی به کشورهای آفریقایی را نمی بییند، فراوانی مسکن نسبت به جمعیت را نمی بینند، نمی گویند که همان بیخ گوش کوبا در امریکا، هزینه ی درمان یک دندان برابر با حقوق یک ماه یک شخص متوسط است.

از تفکر انقلابی حرف می زنند، اما حرفی از حمایت کوبا از جنبش های کمونیستی و ضد امپریالیستی در عمان، کنگو و بولیوی را نمی زنند، نمی گویند زمانی که شوروی وارد افغانستان شد، با وجود تنیدگی روابط او با شوروی آن را محکوم کرد، و هزار نگفتن های دیگر.

با بازی کردن با مفاهیم انتقال قدرت، شخص رائول کاسترو را به صرف هم خونی با فیدل تخطئه می کنند و نمی دانند، زمانی که خود فیدل تمایلات ناسیونالیستی ضد امپریالیستی داشت، رائول از افراد بلند پایه حزب کمونیست کوبا بود.

نوشته های این ها که هرگز شکل نقد به خودش نمی گیرد، یک نقد خارج از بافت تاریخی و مانند ور ور زدن در صف اتوبوس است.

این وسط عده ای هم ره بی خطر سکوت در پیش گرفته و این سکوت نشئت گرفته از ذهن محافظه کار آن هاست، این ها فقط در هنگام خوردن املت و دود کردن سیگار و ژست گرفتن وسط کافه ها چپ اندر چپ اند؛ هنگام موضع گیری که می رسد، خیلی راحت واقعیت شان را بروز می دهند، واقعیتی که برگرفته از ذهن بورژوایی آن هاست که خالی از هرگونه قاطعیت در اعلام موضع است.

انتهای پیام