گزارشی از اولین دیدار رسمی هنرمندان با حسن روحانی

در شرایطی که فقط چند روز از صدور کارت زرد مجلس شورای اسلامی به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌گذرد، حسن روحانی از وزیرش دفاع و تاکید کرد: دولتش از هیچ کارت زردی نمی‌ترسد.

به گزارش انصاف نیوز به نقل از ایسنا، تالار وحدت شامگاه چهارشنبه 18 دی ماه پذیرای اولین دیدار رسمی حسن روحانی رییس جمهوری با هنرمندان رشته‌های مختلف بود، دیداری که در فضایی دوستانه انجام شد و هنرمندان هم دغدغه‌های صنف خود را بازگو کردند و هم سخنان رییس جمهوری و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را شنیدند.

سخنان حسن روحانی بارها با تشویق هنرمندان روبرو شد.

رییس‌جمهور با اعلام مخالفت از تقسیم هنرمندان به هنرمندان ارزشی و غیر ارزشی گفت: این تقسیم‌بندی بی‌معنا است چرا که هنر یعنی ارزش و هنرمند ارزشمند است که با کار خلاقانه به تعالی می‌رسد.

روحانی که خود را مهمان اصحاب فرهنگ و هنر دانست، یادآور شد: هنرمند باید در مسیر کار هنری، خود را به مردم نزدیک کند چراکه مردمی بودن و صداقت همه هنر است.

رییس دولت یازدهم با بیان اینکه در بخش هنری نمی‌توانیم با دستور به خلق هنر بپردازیم اضافه کرد: هرگونه فضای امنیتی می‌تواند جوانه‌ی هنر را بخوشکاند.

حسن روحانی تاکید کرد: این دولت قصد ندارد ممیزی را در فرهنگ و هنر به شکل مانعی برای کار هنرمندان ادامه بدهد. بلکه ممیزی باید در چارچوب قانون و هدفمند باشد و اگر قانون ابهام دارد، باید قانون شفافی ارائه دهیم تا تکلیف همه روشن باشد.

او خواستار نظارت هنرمندان بر آثار هنری شد و افزود: کارمند دولتی وزارت ارشاد نمی‌تواند ناظر خوبی برای هنر باشد.

رئیس جمهوری از هنرمندان خواست آثار امید بخش تولید کنند و گفت: تولید آثار یاس‌آور کافی است ما با همه توان می‌خواهیم افراطیون را به انزوا برانیم.

جنتی: کوشیدیم اعتماد را به جامعه هنری برگردانیم

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با بیان اینکه در ماه‌هایی که گذشت کوشیدیم اعتماد را به جامعه هنری برگردانیم‌، اضافه کرد: فرهنگ و هنر از صدای پای خود رایی هراسان است و نهالش در هوای آلوده و اجبار بی‌ثمر خواهد شد. هنرمندان روحی لطیف دارند و رفتارهای قهری را بر نمی‌تابند.

علی جنتی تاکید کرد: شعار دولت یازدهم دموکراسی فرهنگی و راست گویی است و همان گونه که خانه سینما گشوده شد می‌کوشیم دیگر خانه‌های هنری را پررونق‌تر کنیم.

وی تاکید کرد: هنرمندها از دولت انتظار معجزه ندارند. آنها مشکلات و فشارهای سیاسی در داخل و خارج از کشور را می‌دانند و در جریان محدودیت‌های اقتصادی هستند اما دولت حسن روحانی را دولت فرهنگ وهنر می‌دانند.

امیرخانی: اعضای وزارت ارشاد را از لشگر اجنه انتخاب نفرمایید!

در این دیدار رضا امیرخانی داستان‌نویس به عنوان نماینده‌ای از هنرمندان حیطه ادبیات دغدغه‌های این صنف را بیان کرد.

او در بخش‌هایی از سخنانش خواستار حمایت هر چه بیشتر از ادبیات داستانی شد و خطاب به رییس جمهوری گفت: جناب آقای دکتر روحانی! مورخ که نه، پرده‌خوان در پرده‌ای می‌گوید که لشگر جن به نزد حضرت ارباب رسیدند و به هواخواهی رخصت نبرد خواستند. حضرت ارباب رخصت نداد و فرمود حرب شما با خصم من از فتوت به دور است. شما ایشان را می‌بینیند و ایشان شما را نمی‌بینند. آقای رییس‌جمهور! ممیز و حامی و داور و سایر اعضای وزارت ارشاد را از لشگر اجنه انتخاب نفرمایید!»

درخواست ابراهیم حقیقی از وزیر ارشاد

ابراهیم حقیقی هنرمند پشکسوت گرافیست به نمایندگی از هنرمندان تجسمی از وزیر ارشاد درخواست کرد که دوسالانه‌های هنری را دوباره به انجمن‌ها بسپارند و آنها را احیا کنند و خواستار گسترش فعالیت گالری‌ها در شهرستان‌ها شد.

این هنرمند پیشکسوت با اظهار تأسف از وضعیت فعلی موزه هنرهای معاصر هشدار داد، رده این موزه که جزو 10 موزه برتر دنیاست در حال نزول است. در حالی که ما در ایران در کل منطقه بیشترین هنرمندان را داریم.

نغمه ثمینی خواست حذف‌شده‌گان را فرابخوانند

نغمه ثمینی نمایش‌نامه‌نویس و استاد دانشگاه به‌نمایندگی از هنرمندان تئاتر متنی را خواند که در بخشی از آن آمده است: «آقای رئیس جمهور ما تئاتری‌ها مطالبات روش و بارها شنیده شده‌ای داریم. بودجه‌، سالن‌، ممیزی‌، برابری امکانات و زیرساخت‌ها و… اما انتهای تمام مطالبات ما همه یک چیز است: حذف شده‌گان را فرابخوانید‌، به ما اعتماد کنید و امید محتضر را در جانمان نمیرانید.»

عسگرپور: حق اشتغال اصحاب فرهنگ و هنر را به رسمیت بشناسید

محمد مهدی عسگرپور مدیرعامل‌خانه سینما نیز به نمایندگی از سینماگران نامه‌ای را خواند که در بخشی از آن آمده است: «جناب آقای روحانی برای اصحاب فرهنگ و هنر،باور دولتمردان به اینکه اشتغال در عرصه فرهنگ و هنر یک حق است و نه یک امتیاز مهم‌ترین دغدغه است. توانایی حرفه‌ای یک پیشه‌ور ، یک پزشک و یک صنعتگر، توسط صنف به رسمیت شناخته می‌شود و در صورت تخلفِ حرفه‌ای ، بر اساس اصل تناسب جرم و مجازات با حضور کارشناسیِ هم صنفانش، به تخلفش رسیدگی می‌شود. اما شاغلان فرهنگ و هنر برای هر نوبت فعالیت شغلی ناچار و مجبور به دریافت مجوزند و در صورت تخلف که آنهم غالبا بدون حضور نمایندگانی از آنها بررسی می‌شود کل فعالیت و اشتغالشان مشمول ممنوعیت می‌شود.انتظار داریم که شما این حقِ اشتغالِ اصحاب فرهنگ و هنر را به رسمیت بشناسید و مقررفرمایید تا با بازنگری در آیین‌نامه‌ها و تهیه لوایح قانونی نسبت به احقاق این حقِ متکی بر اصول سوم و بیست و هشتم میثاق ملی با تشکیل سازمان‌های صنفی فرهنگی و هنری اقدام شود.»

برائت کاکایی

عبدالجبار کاکایی شاعر به نمایندگی از هم صنفانش خطاب به روحانی گفت: «ما شاعران متعهد به آرمان‌های مردم در سال 57 برائت خود را از مدیریتی اعلام می‌کنیم که به نام حمایت از ما، قلم مخالفان را می‌شکند. شعر انقلاب نهال نورسته‌ای بود که امروز سرو بالنده‌ای شده و نفس کشیدن در فضاهای گلخانه‌یی و اردوگاهی را نمی‌پذیرد و دوست دارد در میدانی برابر تنها بر محور خلاقیت با رقیبان خود چالش داشته باشد و پذیرش مسؤولیت دبیر جشنواره‌ی هشتم به همین منظور بود که امیدوارم تحقق پیدا کند.»

کامبیز روشن‌روان چه گفت؟

کامبیز روشن‌روان آهنگساز به نمایندگی از هنرمندان موسیقی خواستار سر و سامان دادن به آموزش موسیقی در هنرستان‌ها و آموزشگاه‌ها شد و از اینکه آموزش موسیقی در هنرستان‌ها از نظر بودجه،‌امکانات و مدیریت دچار ضعف است، اظهار تاسف کرد.

این هنرمند موسیقی با اظهار تأسف فراوان از تعطیلی ارکسترهای ملی و سمفونیک خاطرنشان کرد: چندین سال است به دلیل تعطیلی این ارکستر‌ها سرود ملی جمهوری اسلامی را به طور زنده نشنیده‌ایم و مدام نسخه‌های ضبط شده، پخش شده است.

اجرای یک قطعه کوتاه نقالی توسط محسن میرزاعلی هنرمند نقال، پخش کلیپ «نوسفر» به کارگردانی حسین دهباشی از دیگر بخش‌های این برنامه بود.

در این دیدار دو قطعه موسیقی و یک قطعه نمایش اجرا شد.

«گروه آوازی تهران» به سرپرستی میلاد عمرانلو و خوانندگی وحید تاج قطعاتی را اجرا کردند. از آنجا که اعضای این گروه بدون استفاده از ساز و با استفاده از اصواتی که از دهانشان تولید می‌کنند، برنامه اجرا کردند اجرای آنها مورد تشویق حاضران قرار گرفت.

حبیب رضایی نیز یک قطعه کوتاه نمایشی با نام «مسافران» به نویسندگی محمد رحمانیان اجرا کرد.

این بازیگر تئاتر و سینما پیش از اجرای این قطعه گفت: تشکر می‌کنم چون تشکر کردن کار محترمانه‌ای است. آقای رئیس جمهور برای امیدی که در دل ما زنده کردید و نوری که به چشم ما دمیدید از شما تشکر می‌کنم که در این مدت تشکر کردن یادمان رفته بود. اما امروز با عبارت «روحانی مچکریم »که در دوره انتخابات مرسوم شد، از شما تشکر می‌کنم.

علیرضا قربانی هنرمند موسیقی و خواننده هم در مقابل روحانی چندین قطعه موسیقی اجرا کرد که اجرای او نیز با تشویق بی‌وقفه حاضران روبرو شد.

قربانی قطعاتی همچون تصنیف«تو ای پری کجایی؟» ساخته زنده‌یاد همایون خرم، موسیقی تیتراژ سریال «مدار صفر درجه» و شعر«آخرین جرعه این جام تهی» اثر زنده یاد فریدون مشیری را اجرا کرد.

در این دیدار چهره‌هایی حضور داشتند که سال‌های گذشته کمتر در برنامه‌های دولتی دیده می‌شدند؛ از شهرام ناظری، محمود دولت آبادی،رخشان بنی اعتماد، مسعود کیمیایی،تهمینه میلانی،امین تارخ، تا هنرمندان دیگری چون علی نصیریان،داوود رشیدی، محمد رضا فروتن،فریبرز عرب‌نیا،پانته‌آ بهرام، مهناز افشار،افسانه بایگان، ویشکا آسایش، اشکان خطیبی، ترانه علیدوستی، باران کوثری، صابر ابر، و ….در کنار اینها، چهر‌هایی همچون محمد رضا شریفی‌نیا یا حسین فرح‌بخش هم حضور داشتند.

مسوولان هنری بخش‌های مختلف وزارت ارشاد نیز از حاضران این برنامه بودند.

====

رییس‌جمهور گفت: هنر عرصه بروز خلاقیت است و خلاقیت بدون برخورداری از آزادی و بدون حریت مجال تحقق ندارد.

روحانی در دیدار صمیمانه جمعی از هنرمندان و ا عضای تشکل‌های فرهنگی و هنری در تالار وحدت افزود: دست دولت برای مبارزه با خشونت، برای دیپلماسی عمومی، برای یاری دولت، به سوی هنرمندان به عنوان یاران نزدیک و مورد اعتماد دولت دراز است.

متن کامل سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی به شرح زیر است:

«بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین

برای من شبی به یاد ماندنی است، چون میهمان اصحاب فرهنگ و هنر و فرهیختگان هستم. دعوت و میهمانی شما را پاس می‌دارم. با اهل هنر از هنر گفتن بسیار سخت است. معمولاً دولتمردان، سیاستمداران و حتی فیلسوفان و روشنفکران، چونان با هنرمندان سخن گفته‌اند که گویی قصد تعیین تکلیف برای آنان دارند. آنان نگاه هنرمندان را چونان در قالب و فرم آن خلاصه دیده‌اند که فکر کردند، هنر دستور دادنی و سفارش کردنی است.

هنر قالب نیست، هنر قالب و معناست، هنر خلاقیت است. این نوع جلسات هم برای هم‌اندیشی و همفکری اهالی اقلیم‌های متنوع فکری است تا از همدیگر درک نزدیک‌تر و متقابلی داشته باشیم.

ذات هنر با مفهوم خیر و نیکی، یکی است. قبل از عصر جدید، هنر بسیار فراتر از هنرهای زیبا تفسیر می‌شد. هنر گفت‌وگو، هنر معاشرت، هنر دیپلماسی، هنر زندگی مسالمت‌آمیز، هنر زندگی بدون کینه و هر کار بی‌عیبی هنر است.

هنر، هر کار بدون عیب است و ما همه باید تلاش کنیم هنرمندانه حرف بزنیم، عمل کنیم و تعامل داشته باشیم، یعنی هنر مردمداری. هنر و ارزش، پیوندی ذاتی دارند. هنر یعنی عروج فکر از سطح عادی به سطح متعالی؛ همانکه در عرفان و فلسفه اسلامی به عالم اعلی تعبیر می‌شود.

هر هنرمندی می‌خواهد به معنای جهان و عمق جهان برسد. علاوه بر اینکه هنر به همه جان می‌دهد، این هنرمند است که رودخانه را، کوه‌ها را، بلبل را، شمع را و پروانه را به سخن وا می‌دارد.

اگر بگوییم هنر مرده را زنده می‌کند، سخنی به گزاف نگفته‌ایم، پس تقسیم هنرمندان به هنرمندان ارزشی و غیر ارزشی بی‌معناست. هنر یعنی ارزش و هنرمند فرد ارزشمندی است که با کار خلاقانه به تعالی می‌رسد و خلقت، بزرگترین مظهر قدرت خدای لایزال است، فقط در این زمینه است که فتبارک الله احسن الخالقین. هنرمند جهان را بازآفرینی می‌کند و کار او در مسیر ارزش‌های الهی است.

هنرمند البته در مسیر هنر، باید با مردم، ذوق مردم و خواست مردم خود را نزدیک کند. هنر بدون آزادی معنا ندارد و خلاقیت تنها در سایه حریت امکان‌پذیر است، اما اعمال محدودکننده‌ای نیز برای هنر وجود دارد. قبل از آنکه سانسور و ممیزی به دولت‌ها منتسب شود، خود جوامع بشری و اجتماع، اولین قدم قرار دادن چارچوب برای هنر است، عادات، رسوم، اخلاق جامعه، فهم‌ها و درک‌ها همه اینها مرزبندی‌هایی را برای هنر مشخص می‌کند.

گفت، هنر مردمی باشد و راستی.

حافظ شیرازی، می‌تواند مقتدای هنرمند ایرانی باشد

همه هنر همین است که حکیم سخن فردوسی بزرگ گفته است مردمی بودن و صداقت، این همه هنر است.

من گاهی اوج هنر ایرانی را در حافظ می‌بینم. حافظ شیرازی، هنرمند ایرانی می‌تواند مقتدایش حافظ باشد. حافظ، حافظه تاریخی، ادبی و هنری ملت ایران است. با سینه‌ای مالامال از آموزه‌های دینی و قرآنی، اما از جهل و خرافه و ریا بیزار.

هنر شاعری یکی از قالب‌های باستانی هنر این سرزمین است. در واقع شاعری، هنر ملی ایرانیان است. حافظ با همه نقد و انتقادی که بر حکومت و جامعه داشت در طول تاریخ کتابش قدر دیده و بر صدر نشسته و گاهی آنچنان تعالی یافته که جایگاهش در کنار کتاب حق و قرآن مجید قرار گرفته است. حافظ به قول بعضی‌ها، رند روشنفکر زمان خود بود، در عین ایمان و در عین انتقاد، هرگز از ایمانش دست برنداشت و هرگز از انتقادش پشیمان نشد.

هنرمند نه زینت المجالس است نه اپوزیسیون

هنرمند نه قرار است زینت‌المجالس باشد و نه اپوزیسیون. هنرمند نه قرار است نوک پیکان تحولات سیاسی باشد و نه قرار است گوشه‌نشین خرابات و خانه. هنرمند قرار نیست هر چه دولت یا جامعه یا حتی روشنفکران می‌گویند، به تصویر بکشد، که برداشت خود را دارد و قرار هم نیست که با دولت یا جامعه در ستیز باشد و بجنگد.

هنرمند، انسان اهل فکر و فن و اهل دل است. برای برخی از هنرهایی که برای ثبت آنها، برای خلق آنها نیاز به کمک دیگران دارد، نباید در این زمینه دچار تردید و هراس شویم، برخی از روایت‌های تاریخی، دینی و حتی تاریخ معاصر شاید از حد یک شرکت خصوصی در شرایط فعلی جامعه ما این بار سنگین به مقصد نرسد، اما معنایش این نیست که اگر کاری به هنرمند واگذار می‌شود، در روایت تاریخ هم هنرمند کار خود را انجام می‌دهد.

ما اولین روزهایی که با جناب آقای جنتی به صدا و سیما رفتیم در سال ۱۳۵۹، جزو اولین آثاری که بنا شد ببینیم و برای تکمیل آن تصمیم بگیریم، کار مرحوم علی حاتمی بود. آن کار، آن زمان با بودجه عمومی انجام می‌گرفت و کار هنوز تکمیل نبود. هنوز فیلم مونتاژ هم نبود، ما قطعه قطعه فیلم را آن وقت می‌دیدیم، اما معنایش این نیست که اگر هنرمند صاحب نامی سفارشی را دریافت کرد، ذوق هنری او تسلیم آن سفارش باشد، او همچنان باید از خلاقیت خود استفاده کند. اینچنین مشهور است که شاهنامه نیز به سفارش سلطان محمود سروده شد، اما در واقع این شاهنامه سفارش یک ملت و یک تاریخ بود.

هنر و آزادی رابطه مستقیم دارند

آثار عظیم معماری از قییل تخت جمشید و آثار اسلامی در اصفهان هم با حمایت حکومت بود، اما امروز به عنوان نماد یک ملت می‌باشد. هنر و آزادی رابطه مستقیم دارند. در غیر فضای آزاد، هنر واقعی خلق نخواهد شد. در بخش هنر نمی‌توانیم با دستور هنر را بیافرینیم و خلق کنیم. هر گونه فضای امنیتی می‌تواند جوانه هنر را بخشکاند، به تعبیر اقبال، گفت هرگاه خشک مغزی کوته نظر زمام امور را در دست گرفت، هنر مجال بروز نیافت.

پس باید فضای مناسب را برای هنر فراهم کنیم، دولت برای خود رسالت ترویج را بر عهده می‌گیرد، نه اینکه هنرفرمایشی را در دستور کار خود قرار دهد. البته در برخی از موضوعات ملی، مثل فرهنگ ایران و اسلام، که هویت اسلامی و ایرانی ما را نگه می‌دارد و تعالی می‌بخشد، دولت موظف است از آنها حمایت بیشتری کند.

ای کاش می‌شد افتخارات هنری ما به نمایش در می‌آمد، ای کاش می‌شد داستان‌هایی که در شاهنامه فردوسی، در مثنوی مولوی که هر دوی آنها آکنده از قصه‌های دینی و ایرانی است، به صورت آثار نمایشی، سینمایی، تلویزیونی و حتی رمان‌های خواندنی روی آنها سرمایه‌گذاری می‌شد.

امام(ره)بین مردم متدین و هنر آشتی برقرار کرد

دولت خود را موظف می‌داند در اینگونه امور، هم قدم‌های تشویقی و هم قدم‌های حمایتی بردارد. نکته دیگری که می‌خواهم بر آن تأکید کنم نقش انقلاب اسلامی بر تاریخ هنر و بر هنر این سرزمین است. شما می‌دانید قبل از پیروزی انقلاب بخش بزرگی از جامعه ما از هنر فاصله داشت. امام راحل به عنوان احیاگر قرن که آزادی را برای این سرزمین به ارمغان آورد، یکی از خدماتش این بود که بین مردم متدین و هنر آشتی برقرار کرد. در دوران او بود که به عنوان یک فقیه و مرجع عالیقدر، حلیت هنر موسیقی با سرودهای انقلابی و میهنی فراهم شد.

در عصر او بود که بسیاری از آثار ادبی و هنری اجازه نشر یافتند، در تاریخ روحانیت شیعه، امام تنها فقیهی بود که از یک فیلم و فیلمساز روشنفکر به نیکی یاد کرد. انقلاب راه را برای توسعه هنر در همه لایه‌های اجتماعی فراهم نمود. انقلاب، موسیقی سنتی و یا به بیانی بهتر موسیقی ملی ایران را احیاء کرد. قبل از انقلاب موج موسیقی‌های غربی و پاپ به گونه‌ای بود که در حال ویران کردن موسیقی سنتی بود، اما انقلاب شرایطی را فراهم کرد که هنرمندان بزرگی که قبل از انقلاب نیز شناخته شده بودند، در فضای امن و سالم بعد از انقلاب رشد کرده و بالیدند و تیراژ موسیقی سنتی ما بالا رفت و بازار پررونقی پیدا کرد.

در حوزه سینما و هنر نمایشی نیز انقلاب اسلامی برکات زیادی داشت، همه منتقدان فیلم اذعان دارند که دهه ۷۰، دهه اوج سینمای ایران بود و آثار بزرگ، بحث‌انگیز، متفکرانه و هنرمندانه به جامعه عرضه شد، تا جایی که امروز ایران یکی از مدعیان جوایز جهانی مانند اسکار است.

جالب‌تر اینکه در فضای بعد از انقلاب، زنان و بانوان هنرمند بسیاری در بخش‌های مختلف هنر از جمله در سینما رشد کردند، تا جایی که نه تنها بازیگری را بر عهده گرفتند، کارگردانی و نویسندگی نیز جزو مواردی بود که بانوان ایرانی توانستند نقش خود را ایفا کنند، در حالی که قبل از انقلاب خانواده‌های متدین و مذهبی این کشور اجازه نمی‌داند فرزندان و اعضای خانواده آنها در این زمینه ورود کنند. این یکی دیگر از خدمات انقلاب اسلامی بود.

دولت قصد ندارد ممیزی در فرهنگ و هنر را ادامه دهد

این دولت قصد ندارد ممیزی را در فرهنگ و هنر به صورت راه و مسیری که مانع کار هنرمندان باشد، ادامه دهد. ممیزی باید در چارچوب قانون و هدفمند باشد. اگر قانون ابهام دارد، باید قانون و چارچوب شفافی را در اختیار همه قرار دهیم تا تکلیف همه روشن باشد؛ کار وزارت ارشاد باید تقریبا یک کار اداری باشد.

اگر می‌خواهیم کار ممیزی را انجام دهیم، باید گروهی از فرهیختگان، اندیشمندان، هنرمندان، عالمان، حتی عالمان دینی در کنار یکدیگر بنشینند و آنها باشند که بر هنر نظارت کنند، هنرمند، می‌تواند بر هنر نظارت کند، کارمند دولتی، نمی‌تواند ناظر خوبی برای هنر باشد.

دوران، دوران اعتماد است

چرا نظارت بر سینما و کتاب و موسیقی را به اهلش واگذار نکنیم، چه اشکال دارد که انجمن‌های صنفی بخشی از بار مسئولیت وزارت ارشاد را بر دوش گیرند.

به هم اعتماد کنیم؛ دوران، دوران اعتماد است. وظیفه دولت مداخله در هنر نیست، وظیفه ذاتی دولت تأمین مسایل مهم و ملی است، مثل مسأله امنیت، ‌سیاست خارجی که سیاست خارجی و اعمال دیپلماسی صرفاً از طریق دولت انجام می‌گیرد و نهاد دیگری حق مداخله ندارد. البته خطوط کلی سیاست خارجی طبق قانون اساسی توسط رهبری معظم تعیین می‌شود، اما در حوزه‌های دیگر مثل اقتصاد و فرهنگ باید تصدی‌گری دولت به حداقل برسد. در شرایطی نیستیم که دولت بتواند آثار هنری خلق کند و هیچ دولتی نتوانسته است آثار هنری فاخری بوجود بیاورد.

هنرمند امنیت کشور را به مخاطره نمی‌اندازد

دولت کتاب نمی‌نویسد، فیلم نمی‌سازد، موزیک نمی‌سازد، شعر نمی‌سراید. دولت باید تسهیل کننده راه برای اصحاب فکر و هنر باشد. یادمان باشد و همه بدانیم هنر خطر نیست و هنرمند امنیت کشور را به مخاطره نمی‌اندازد. به هنر و هنرمند اعتماد کنیم، نگاه امنیتی به هنر بزرگترین اشتباه امنیتی است. در بحث امنیت؛ اولین قدم تشخیص منابع تهدید است. در جامعه امروز منابع تهدید ما آسیب‌های اجتماعی است. از فقر و فحشا گرفته تا رواج بی‌اعتمادی اجتماعی تا فساد اقتصادی.

این آسیب‌هاست که رابطه صحیح بین دولت و ملت را، اگر سریع چاره نکنیم، می‌خشکاند، تهدید آسیب‌هاست نه هنرمندی که می‌تواند مظهر نشاط، امید، اتحاد و همبستگی ملی ما شود. صدا و نوا و توانایی در نمایش و ساخت یک اثر تجسمی، گاهی می‌تواند دردها را کاهش دهد و گاهی می‌تواند آرزوهای یک ملت را محقق کند. همین هنرمند است که می‌تواند آینده را با تخیل و هوشمندی اش و با خلق آثارش نقد و ترسیم کند و راه آینده را بهتر مشخص کند. ما اگر به هنر و هنرمند با نگاه امنیتی نگاه کردیم، اولاً تهدیدات اصلی را فراموش کردیم، ثانیاً هنرمندی را که می‌تواند ما را متوجه تهدیدات واقعی کند، از وظیفه‌اش باز داشته‌ایم.

اگر پر و بال هنرمند را ببندیم، باند فرود را برای هواپیماهای دشمن آماده ‌کرده‌ایم

اگر بحث تهاجم فرهنگی داریم و می‌گوییم دیگران برای یکسان‌سازی فرهنگی تلاش می‌کنند، وقتی پر و بال هنر و هنرمند را بستیم، در حقیقت باند فرود را برای هواپیماهای دشمن آماده ‌کرده‌ایم. وقتی فرزندان این سرزمین نتوانند قهرمانان خود را در میان محصولات فرهنگی وطنی و خودی ببینند، ناچار به دنبال قهرمانان آن سوی آبها خواهند بود، خطر اینجاست. حتی اگر کشوری بخواهد در برابر دشمن بایستد، این هنرمند است که می‌تواند روحیه مقاومت و ایستادگی را در میان مردم زنده نگاه دارد، همان کاری که هنرمندان متعهد در دوران دفاع مقدس انجام دادند. به اعتقاد من اگر فضای هنری فعال در عراق و افغانستان بود، اشغال این دو کشور امکان‌پذیر نبود.

غرب زده پنداشتن بدنه هنری کشور، تفکری غلط و اشتباه است

نکته دیگر آن است که برخی، هنرمندان ما را به غرب‌زدگی متهم می‌کنند، استدلال آنها این است که بدنه هنری کشور را فساد فرا گرفته است و باید این بنا را ویران کرد و از نو ساخت. این یکی از تفکرات غلط و اشتباهی بود که در ذهن بعضی آمد و متأسفانه در این زمینه قدم‌هایی برداشته شد. بعضی می‌گویند اگر آنچه گفتیم انجام می‌دادند، می‌شود هنر خوب و آنچه ما دلمان نخواست، می‌شود هنر بد. در هر جامعه‌ای ممکن است خطا و فسادی باشد، اما نمی‌تواند یک مجموعه فرهیخته بزرگ و تاثیرگذار در کشور را زیر سوال قرار داد، این قضاوتی نابحق، نابجا و ظالمانه است. اصحاب هنر مشکلات فراوانی دارند که برخی از آنها امشب در اینجا بیان شد. شاید اولین جلسه‌ای بود که خدا توفیق داد بیشتر شنیدم و کمتر ان‌شاء الله بگویم. چه اینکه گفت خدا دو گوش به ما داده است و یک زبان که بیشتر بشنویم و کمتر بگوییم.

می‌دانم درد دل‌های شما در فرصت کوتاه امشب، بخش کوچکی بود از آنچه در دل داشتید. دولت وظایف خود را در چارچوب قانون اساسی انجام خواهد داد و در حد توان و امکاناتش از هنر حمایت خواهد کرد. شاید عمدتاً دولت لازم است در زیرساخت‌ها بیشتر وارد عمل شود و کمک کند، اما در حد توان دولت این قدم‌ها را برخواهد داشت.

کارت زرد برای این دولت نگرانی نیست

از اینکه ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی به تعطیلی کشیده شده است، بسیار متأسفم و حتماً این دولت در همین ماه‌های آینده اینها را احیاء‌ خواهد کرد، اگر چه ممکن است وزیر باز هم کارت زرد بگیرد.این دولت به تمام تعهدات و قول هایی که در دوران انتخابات به مردم داده است، عمل خواهد کرد؛ کارت زرد برای این دولت نگرانی نیست. به امثال آقای جنتی‌ها به عنوان مدافع از حقوق هنرمندان و آزادی افتخار می‌کنیم.

در هر مسیری مشکلات وجود دارد. سوختن و هیچ نگفتن، هنر است. سخن مرحوم پروین اعتصامی، گفت کس ندانست که من می‌سوزم، سوختن هیچ نگفتن، هنر است. اینها مشکلاتی نیست پیش پای دولت. دولت ان‌شاء الله به وعده‌های خود در زمینه هنر و اصحاب هنر عمل خواهد کرد. من سخنان فراوانی را یادداشت کرده بودم، اما می‌دانم وقت گذشته است و امیدوارم باز فرصت دیگری فراهم شود در محضر شما باشم و از حضور شما استفاده کنم.

خطوط قرمز باید کاملاً شفاف، صریح و قانونی باشد

سه نکته را می‌گویم. یک، هر نظامی خطوط قرمزی دارد، اما خطوط قرمز باید کاملاً شفاف، صریح و قانونی باشد تا از اعمال سلیقه‌ای جلوگیری شود. در این زمینه دولت تمام قدم‌های لازم را برخواهد داشت، اگر مقررات شفاف و روشن داشته باشیم، آنگاه می‌توان کار نظارت را به صنف‌ها و انجمن‌های تخصصی واگذار کرد، آنها بهتر از کارمندان یک وزارتخانه نظارت خواهند کرد و بیشتر عاشق ایران و کشورند. ما باید این شرایط را برای هنرمندان تسهیل کنیم.

دولت تلاش خواهد کرد اقتصاد فرهنگی و بویژه هنری پویا و فعال شود

نکته دوم آنکه باید اقتصاد فرهنگ را پویا کنیم. دولت این را جزو وظایف خود می‌داند. البته روشن است که در تولید باید اول تقاضا را تحریک کرد. مردم باید کالای فرهنگی را ارج بنهند. در این زمینه باید کار فراوانی انجام داد. اینکه تیراژ کتاب معمولاً ۲ یا ۳ هزار است، اینکه شما می‌بینید بقیه آثار هنری ما در بازار مشتری ندارد، اینکه گیشه‌های سینما خلوت است، یعنی اینکه باید تقاضا را تحریک کنیم، مشکلش همین است. این موضوع نمی‌گذارد هنرمند خلاق باشد و نمی‌گذارد آنچه خواست جامعه است، به صورت متنوع در جامعه عرضه شود.

بنابراین دولت تلاش خواهد کرد تا اقتصاد فرهنگی و بویژه هنری پویا و فعال شود و حتی باید بتوانیم بازارهای منطقه‌ای و جهانی را نیز به تصرف خود درآوریم. نکته سوم اینکه دولت برای اهدافش به سوی شما دست نیاز دراز می‌کند، دولت تداوم امید را در میان مردم می‌خواهد. از شما می‌خواهم آثار امیدبخش و نشاط‌آفرین تولید کنید، آثار یأس‌آور کافی است.

دولت در فکر ایجاد آشتی ملی و وحدت ملی است

دولت در فکر ایجاد آشتی ملی و وحدت ملی است. دولت می‌خواهد کینه‌ها از سینه‌ها برداشته شود. شمایید که می‌توانید زمینه را آماده کنید. دولت می‌خواهد اعتدال در جامعه برقرار شود، می‌خواهد بین حقوق و وظایف تعادل باشد. دولت می‌خواهد میانه‌روی را ترویج کند و با خشونت و افراط مخالف است؛ ما با همه توان می‌خواهیم افراطیون را به انزوا برانیم.

برخی هنوز صدای ملت را در ۲۴ خرداد نشنیده‌اند. پنبه‌ها را از گوش درآورند؛ ایران، امروز منادی مقابله با خشونت و افراطی‌گری در جهان است. اینکه طرح ایران در سازمان ملل متحد در ظرف چند ماه با اتفاق آراء به تصویب رسید، نشان عظمت ملت ایران است.

دست دولت برای مبارزه با خشونت، برای دیپلماسی عمومی، برای یاری دولت، به سوی هنرمندان به عنوان یاران نزدیک و مورد اعتماد دولت دراز است.

و سخن آخر؛ هنر همیشه خوب است، چون هنر، همان خوبی است.

والسلام.»

انتهای پیام