عماد خاتمی: سوال حزب ندا درست است

عماد خاتمی، فرزند سیدمحمد خاتمی، رییس جمهور دوران اصلاحات، در گفت و گویی با مجله ی جامعه پویا، از نسبت نسل نو و سیاست سخن گفت.

به گزارش انصاف نیوز، بخش هایی از گفت و گوی این عضو شورای مرکزی حزب اتحاد در پی می آید:

اصلاحات تاحدی گفتمان روشنفکری بوده است. اگرچه معتقدم مسئله این گفتمان از دل جامعه ایران بیرون آمده، ولی اصولا مسئله روشنفکران بوده است. البته معتقدم آدم هایی بوده اند که اتفاقا زبان مردم را خوب فهمیدند. ممکن است متهم شوم که دارم بحث را شخصی می کنم، اما معتقدم رئیس دولت اصلاحات کسی بود که زبان مردم را خوب می فهمید و مردم هم حرف او را خوب می فهمیدند و همین فرد دو دوره با رأی بسیارخوب، رئیس جمهور می شود و هنوز هم یک خاطره جمعی خوب از او وجود دارد. دقیقا به این دلیل که با زبان مردم صحبت می کرد. ممکن است برخی از روشنفکران اصلاح‌طلب با زبانی صحبت می کردند که بعضا خودشان هم نمی‌توانستند بفهمند، ولی همه اصلاح طلبان لزوما این طور نبودند… به همین دلیل درصد زیادی از چهره های اصلاح طلب نتوانستند زبان مردم را پیدا کنند، اما من معتقدم د رحال حاضر وضعیت بهتر است.

جامعه ایران بعد از انقلاب سه نزاع فکری را از سر گذرانده است؛ اول نزاع مکتبی-لیبرال، بعد نزاع چپ و راست و بعد این چپ و راست مستحیل شدند و نزاع تبدیل به نزاع اصلاح طلب و اصولگرا شد. د رحال‌ حاضر با نزاعی سروکار داریم که نزاع معتدل و تندرو است که معتقدم این نزاعی اصیل نیست؛ چون اعتدال و تندروی روش هستند نه گفتمان؛ درصورتی که سه نزاع قبلی نزاع گفتمانی بودند. ممکن است تندروها بتوانند مدتی ادامه دهند، اما جریان اصلی نخواهند بود. به همین دلیل این نزاع ماندگار نیست. نزاع اصلی نزاع دیگری است. به اعتقاد من نزاعی که ممکن است به وجود بیاید، نزاع بین نسلی است؛ بین نسل اولی که نسل جدید را به خوبی درک نمی کند، نسل جدیدی که نسلی جاه طلب است. بین این دو، نسلی بود که من اسمشان را نسل نجیب می گذارم؛ چون چندان جاه طلب نبودند، ولی نسل جدیدی که متولدان 70 به بعد هستند، نسل جاه طلبی هستند و اهل تعارف و رودربایستی هم نیستند. اگر این وضعیت مدیریت نشود، اگر پاسخی به سؤال ها داده نشود و حتی اگر بخشی از مسئولیت به نسل جدید واگذار نشود، این دو نسل وارد یک نزاع خواهند شد.

سرعت را قبول دارم، ولی نباید برای پاسخگویی عجله کرد؛ برای مثال من معتقدم سؤال حزب ندا، سؤال درستی است، ولی سریع سراغ پاسخ رفتند؛ بچه هایی که حلقه اصلی حزب بودند؛ یعنی کسانی که برای یافتن پاسخ دغدغه هایشان سراغ آقای خرازی رفتند دغدغه ای با عنوان سهم من کجاست، داشتند و به سرعت سراغ ایجاد یک ساختار برای آن رفتند؛ درصورتی که هنوز دغدغه قوام لازم را پیدا نکرده بود. من معتقدم باید به سرعت پاسخ داد، اما این میوه باید برسد. به نظر من زود چیدن، آفتش از چیده نشدن هم بیشتر است. عجله داشتن کار درستی نیست. این اتفاقا همان کار روشنفکران است که این سؤالات و جواب ها را پیدا کنند. البته یک تفکیک هم باید قائل شویم بین اکثریتی از نسل جدید که در ظاهر به نظر می رسد دغدغه ندارند، با اقلیتی که دنبال سهم خواهی است. این اقلیت هیچ سیاست و سازوکاری برای رسیدن به قدرت ندارد، ولی سهمش را از قدرت می خواهد. این هم یک آفت جدی است. این همان چیزی است که با نام نزاع بین نسلی از آن اسم بردم؛ یعنی نزاعی بر سر قدرت که اصولگرا و اصلاح‌طلب هم نمی‌شناسد و اگر مدیریت نشود، جامعه را دچار چالش خواهد کرد.

انتهای پیام