چند پرسش درباره‌ی توقیف “رحمان ۱۴۰۰”
ایسنا نوشت: حاشیه‌های اکران نوروزی سینماها که از سال گذشته و پیش از انتخاب هفت فیلم برای نمایش آغاز شده بود، با توقف بلیت‌فروشی و به‌نوعی توقیف رحمان ۱۴۰۰ پرفروش‌ترین فیلم اکران نوروز همچنان ادامه دارد؛ اتفاقی که پرسش‌های قابل پاسخ متعددی را به وجود می‌آورد.
سال گذشته وقتی خبرهای تولید آثار سینمایی منتشر می‌شد، فیلم جدید منوچهر هادی که بی‌وقفه در سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی فعالیت می‌کند و مدام در حال ساختن فیلم یا سریال است، از آثار قابل بحث تلقی می‌شد. این تلقی بیشتر به‌خاطر حضور بازیگرانش، بویژه مهران مدیری بود و انتظار می‌رفت که فیلم، در جشنواره فیلم فجر رونمایی شود.
با اعلام اسامی فیلم‌های جشنواره مشخص شد سازندگان «رحمان ۱۴۰۰» صرفاً به دنبال اکران عمومی هستند و شاید هم از جشنواره دوری کردند تا اتفاقاً فیلم دچار مشکل و حاشیه‌ای نشود و در نهایت برای آن به عنوان یک متقاضی اکران نوروزی برنامه‌ریزی کنند.
سرانجام این فیلم از اواخر اسفندماه به عنوان یکی از سه فیلم کمدی روانه اکران در سینماهای سراسر کشور و از همان ابتدا هم با فروش خوبی همراه شد.
در این مدت، با وجود استقبال صورت گرفته، فیلم «رحمان ۱۴۰۰» واکنش‌هایی هم پس از تماشای فیلم از سوی مخاطبان خود داشته که بویژه کارشناسان فرهنگ و سینما، از محتوای فیلم و برخی شوخی‌های آن ناراضی بودند؛ تا جایی که این فیلم را متکی بر محتوا و شوخی‌های جنسی توصیف کردند. اما به هر حال طبق آمارهای اعلام شده، بیش از ۲۲ میلیارد فروش برای این فیلم ثبت شده و حالا پس از گذشت یک ماه، جلو اکران آن، با این عنوان گرفته شده که «نسخه اصلاح‌نشده فیلم در سینماها روی پرده بوده است».
این اتفاق خود به خود چند پرسش را در ذهن متبادر می‌کند که شایسته است مسؤولان امر به آن‌ها پاسخ بدهند:
۱- اگر به راستی نسخه اصلاح نشده فیلم «رحمان ۱۴۰۰» یک ماه در سینماها در حال اکران بوده، چطور سیستم نظارتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تا به حال متوجه موضوع نشده است؟ آیا طبق روال برای همه فیلم‌ها باید نظارتی برای تطابق فیلم با آنچه در پروانه ساخت آمده وجود داشته و بعد، پروانه‌ی نمایش صادر شده است؟ اگر برای فیلم «رحمان ۱۴۰۰» این روال طی نشده، چرا و چگونه؟
۲- آیا در صورت صحت، چنین اتفاقی، مؤید ناکارآمد بودن سیستم نظارتی در این حوزه است؟
۳- آیا بر فرض صحت ناکارآمدی، نمی‌توان متصور بود که چه فیلم‌هایی در این سال‌ها، به‌ناحق توقیف شدند و لطمه‌ها و ضررهای اساسی متحمل شدند، درحالی‌که فیلم‌های مساله‌داری از تمامی مواهب، ازجمله در اکران برخوردار بودند؟
۲- آیا این‌که الان که فیلم ۲۲ میلیارد تومان فروش داشته و یک ماه از اکرانش گذشته، چنین ماجرایی رسمی اعلام شده است، می‌تواند ترفندی باشد برای جبران افت نسبی فروش فیلم؟ افتی که در سایت‌های فروش بلیت و از میزان پیش خریدهای آن مشخص است.
۳- یا آیا این‌که الان که فیلم ۲۲ میلیارد تومان فروش داشته و یک ماه از اکرانش گذشته و به افت فروش رسیده، چنین ماجرایی رسمی اعلام شده است، به این معناست که فیلم، همه‌ی مراحل قانونی را به سلامت رد کرده و به‌دلیل فشارهایی بر مجموعه‌ی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، قرار است ترمز فروش فیلم کشیده شود که در همین رقم ۲۲ میلیارد تومان بماند؟
۴- این‌که منطبق نبودن نسخه‌ی اکران شده با نسخه‌ی اصلاحی هنگام دریافت پروانه‌ی نمایش، پس از گذشت یک ماه گزارش و اعلام شده، احتمال عمدی بودن این تأخیر را تقویت نمی‌کند؟ در صورت صحت، این عمد احتمالی، به مناسبات مالی فیلم می‌تواند مرتبط باشد؟
۵- اگر واقعاً نسخه‌ی اصلاًح نشده توسط تهیه‌کننده در سینماها اکران شده و چنین تخلفی صورت گرفته است، مقصران آنچه کسانی هستند؟ با چه ساز و کار و ترتیبی معرفی می‌شوند؟ چه برخوردی با آنان، جدا از توقف اکران فیلم از سوی سازمان سینمایی صورت خواهد گرفت؟
تمام این بحث‌ها در حالی است که منوچهر هادی در صفحه شخصی‌اش در فضای مجازی، اکران نسخه اصلاح نشده را رده کرده و با لحنی کنایه‌آمیز نوشته است: «… تمام سینماهای کشور نسخه اصلاح شده را روی پرده اکران می‌کردند و تازه سینماهای حوزه (هنری) نسخه اصلاح شده‌تری را. هیچ باکی نیست. تمام تلاشم را خواهم کرد که رحمان را دوباره اکران کنم….»
انتهای پیام
