5 دلیل نزدیک بودن توافق هسته ای
در حالی که ضرب الاجل 24 مارس برای دستیابی ایران و گروه 1+5 به توافق هسته ای در حال نزدیک تر شدن است، نشانه های مختلفی درباره عزم طرفین برای دستیابی به توافق نهایی مشاهده می شود. در همین زمینه، وال استریت ژورنال به پنج دلیلی اشاره کرده که بر اساس آن می توان نزدیک بودن دستیابی طرفین به توافق را نتیجه گرفت.
به گزارش تابناک، آرون دیوید میلر، تحلیلگر آمریکایی و معاون مرکز پژوهشی وودرو ویلسون در مطلبی که در روزنامه «وال استریت ژورنال» منتشر کرده، به بیان پنج دلیلی پرداخته که بر اساس آن ها می توان گفت توافق هسته ای ایران و گروه 1+5 نزدیک است.
پنج دلیل مورد اشاره میلر عبارتند از:
1- سفر نتانیاهو به آمریکا: نخست وزیر رژیم اسرائیل با پذیرش دعوت جان بونر، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا جهت سخنرانی در کنگره، انتقادات شدیدی را متوجه خود کرد. اما جدا از بحث تلاش برای دفاع از منافع رژیم اسرائیل در مقابل ایران، دلیل اصلی این سخنرانی این بود که به باور نتانیاهو، «توافق بد» هسته ای با ایران نه تنها هم اکنون مورد مذاکره قرار دارد، بلکه دستیابی به آن نزدیک است. اسرائیلی ها بر اساس اطلاعات به دست آمده از منابع اطلاعاتی خود به این نتیجه رسیده اند.
2- طرح دوباره موضوع تحریم های جدید علیه ایران: فشارها در کنگره برای وضع تحریم های جدید علیه ایران و مداخله در روند مذاکرات، افزایش یافته است. سخنرانی نتانیاهو احتمالاً نگرانی درباره توافق هسته ای ایران را میان جمهوری خواهان و برخی از دموکرات ها افزایش داده است. بر این اساس، نمایندگان کنگره در پی تدوین راه هایی جهت مداخله در روند مذاکرات و فراهم کردن زمینه لازم برای بازنگری هرگونه توافق نهایی هستند. اگر تا آخر ماه جاری توافقی با ایران حاصل نشود، دولت اوباما باید عملاً در وقت اضافه با ایران به مذاکرات بپردازد.
3- سفر جان کری به عربستان سعودی: رژیم اسرائیل تنها متحد آمریکا نیست که درباره ایران نگران است. جان کری، وزیر خارجه آمریکا، به ریاض سفر کرد تا پادشاه عربستان و وزرای خارجه دیگر کشورهای عرب منطقه را در جریان مذاکرات قرار دهد. هرچند موضوع یمن نیز بی تردید در دستور کار سفر وی قرار داشته، اما اینکه کری مستقیماً از محل مذاکرات با ایران به ریاض سفر کرد، نشان می دهد که بحث ایران، موضوع محوری بوده است. سعودی ها حتی بیش از اسرائیلی ها نگرانند که آمریکا در حال پیگیری راهبردی مبتنی بر ایران باشد که به همکاری بیشتر تهران و واشنگتن در مسائل منطقه ای منجر شود.
4- حضور ارنست مونیز در مذاکرات: وزیر انرژی ایالات متحده در دو دور اخیر مذاکرات هسته ای ایران حضور داشته است. مونیز که استاد دانشگاه «ام آی تی» است، در موضوع هسته ای تخصص دارد و گفته می شود در دهه 1970، با علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران – که وی نیز به مذاکرات ملحق شده – دیدار داشته است. حضور مونیز نشانگر آن است که گفت و گوها جدی تر و با جزئیات بیشتری جریان دارد و احتمالاً به مرحله نهایی نزدیک شده است.
5- نقش مقامات ارشد تصمیم گیر: مذاکرات هسته ای ایران، مشابه مذاکرات صلح اعراب و اسرائیل نیست که روند مذاکرات بر نتیجه غلبه داشته باشد. مذاکرات هسته ای ایران توسط رهبرانی هدایت می شود که قادر و مایل به اتخاذ تصمیمات لازم هستند و شکاف های موجود در مسائل کلیدی، می تواند بر همین اساس از میان رفته و حل و فصل شود.
انتهای پیام